Wyrok z dnia 7 kwietnia 1999 r.
I PKN 644/98


Wystąpienie pracownika do sądu z powództwem o uchylenie bezprawnie
nałożonej kary porządkowej może nastąpić tylko po wyczerpaniu postępowania
wewnątrzzakładowego, to jest po wniesieniu w terminie sprzeciwu do praco-
dawcy.


Przewodniczący: SSN Walerian Sanetra , Sędziowie SN: Maria Mańkowska
(sprawozdawca), Zbigniew Myszka.


Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 1999 r. sprawy z powódz-
twa Lecha B. przeciwko Samodzielnemu Publicznemu ZOZ w L. o uchylenie kary
nagany, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu
Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu z dnia 17 września 1998 r. [...]

u c h y l i ł zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu-Są-
dowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu do ponownego rozpoznania, po-
zostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania ka-
sacyjnego.

U z a s a d n i e n i e


Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Lipnie wyrokiem z dnia 27 maja 1998 r. uchylił
karę nagany udzieloną powodowi Lechowi B. - p.o. ordynatora Oddziału Położniczo-
Ginekologicznemu ZOZ w L. przez pełniącego obowiązki dyrektora pozwanego Zak-
ładu Opieki Zdrowotnej w L. Sąd ustalił, że pismem z dnia 2 kwietnia 1998 r. strona
pozwana udzieliła powodowi bez jego wysłuchania kary nagany po upływie 2 tygodni
od zwrócenia powodowi uwagi na niewłaściwe używanie pieczątki ordynatora (którym
był w okresie od 7 grudnia 1984 r. do 7 listopada 1994 r.). Wezwanie powoda na
dzień 2 kwietnia 1998 r. miało bowiem jedynie na celu wręczenie mu pisma z
udzieloną wcześniej karą nagany, a więc z naruszeniem art. 1091 KP. Powód nie
przyjął jednak tego pisma, więc doręczono mu następne pismo strony pozwanej z
dnia 7 kwietnia 1998 r., potwierdzające udzieloną uprzednio karę i z pouczeniem o
prawie złożenia sprzeciwu. Powód złożył sprzeciw w dniu 14 kwietnia 1998 r., który
został odrzucony przez stronę pozwaną w dniu 27 kwietnia 1998 r.

Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu wyrokiem z
dnia 17 września 1998 r. oddalił apelację strony pozwanej i podzielił stanowisko
Sądu Rejonowego, że strona pozwana udzielając powodowi przedmiotowej kary po-
rządkowej naruszyła art. 109 § 2 KP, gdyż uprzednio nie wysłuchano pracownika.

Pełnomocnik strony pozwanej zaskarżył kasacją powyższy wyrok, zarzucając
naruszenie prawa materialnego: art. 109 § 2 , 108 § 1 KP i niezastosowanie art. 112
§ 1 KP oraz przepisów postępowania art. 233 § 1 KPC, polegające na błędnym
przyjęciu, że do ukarania nie doszło w dniu 2 kwietnia 1998 r., ale w dniu 7 kwietnia
1998 r.


Sąd Najwyższy zważył, co następuje:


Przepisy Kodeksu pracy przewidują możliwość ukarania pracownika jedną z
kar porządkowych, to jest karą upomnienia lub karą nagany, w ciągu 2 tygodni od
powzięcia wiadomości o naruszeniu przez pracownika obowiązku pracowniczego.
Kara ta może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika (art. 109
§ 1 i 2 KP). Trafnie zatem przyjęły Sądy obu instancji, że ukaranie pracownika może
nastąpić jedynie po uprzednim jego wysłuchaniu. Zatem próba wysłuchania pracow-
nika po podjętej decyzji o ukaraniu narusza art. 109 § 2 KP.

Wymaga jednak zauważenia, że naruszenie powyższego przepisu może pra-
cownik podnieść w sprzeciwie wniesionym w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia go o
ukaraniu. Kasacja strony pozwanej jest więc uzasadniona, ponieważ trafnie podnio-
sła, iż Sądy obu instancji nie zbadały w sprawie, czy powód zachował, przewidziany
w art. 112 § 1 KP termin do złożenia sprzeciwu od nałożonej kary porządkowej. Sto-
sownie do art. 110 KP o zastosowanej karze pracodawca zawiadamia pracownika na
piśmie i od daty tego zawiadomienia liczy się 7-dniowy termin do wniesienia sprzeci-
wu. W przedmiotowej sprawie brak jest dostatecznego wyjaśnienia daty poinformo-
wania powoda o ukaraniu karą nagany, wymaga zatem dokonania ustaleń faktycz-
nych, czy stało się to w dniu 2, czy 7 kwietnia 1998 r. Prawo bowiem wystąpienia
pracownika do sądu z powództwem o uchylenie bezprawnie nałożonej kary może
nastąpić tylko po wyczerpaniu postępowania wewnątrzzakładowego, to jest po wnie-
sieniu w terminie sprzeciwu do pracodawcy.

Z powyższych względów i na podstawie art. 39313 KPC Sąd Najwyższy orzekł,
jak w sentencji.
========================================