Postanowienie z dnia 6 stycznia 1998 r.
I PKN 410/97


Sąd Najwyższy może uchylić swoje wcześniejsze postanowienie o zwro-
cie akt sądowi drugiej instancji w celu usunięcia formalnego braku polegają-
cego na nieokreśleniu wartości przedmiotu zaskarżenia, jeżeli takie postano-
wienie jest wynikiem błędnego przeświadczenia, że w kasacji nie wskazano
wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 359 w związku z art. 393-19 i art. 391
KPC).

Przewodniczący SSN: Teresa Flemming-Kulesza, Sędziowie SN: Jadwiga
Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca), Andrzej Wróbel.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 stycznia
1998 r. sprawy z powództwa Leona S. przeciwko Auto-Transport SA Pekaes Group
w S. o odszkodowanie, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-
Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze z dnia 19 czerwca 1997 r.
[...]

p o s t a n o w i ł :

1. u c h y l i ć postanowienie z dnia 14 października 1997 r. w przedmiocie
zwrotu akt Sądowi Wojewódzkiemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w
Zielonej Górze w celu usunięcia braku formalnego polegającego na nieokreśleniu
wartości przedmiotu zaskarżenia;
2. o d r z u c i ć kasację.

U z a s a d n i e n i e

Powód Leon S. złożył kasację od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze z dnia 19 czerwca 1997 r., którym Sąd
ten na skutek rewizji powoda zmienił wyrok Sądu Rejonowego w Słubicach z dnia 30

- 2 -

maja 1996 r. w ten sposób, że zamiast orzeczenia o zasądzeniu kwoty 1.000 zł i od-
daleniu powództwa w pozostałej części, wydał orzeczenie o podwyższeniu wymie-
nionej kwoty do 5.800 zł i oddaleniu rewizji powoda w pozostałej części. Sąd Woje-
wódzki rozstrzygnął również o kosztach procesu i opłatach sądowych.
W złożonej skardze kasacyjnej powód zarzucił naruszenie prawa materialnego
przez niewłaściwą wykładnię art. 445 § 1 KC, naruszenie przepisów postępowania
(bez wymienienia tych przepisów), polegające na sprzeczności istotnych ustaleń
Sądu Wojewódzkiego z treścią zebranych dowodów oraz naruszenie przepisów o
kosztach procesu (art. 98 i art. 100 KPC). Przytaczając powyższe zarzuty powód
wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie roszczenia w całości lub o
uchylenie tego wyroku i przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu do
ponownego rozpoznania, a także o zasądzenie od strony pozwanej kosztów postę-
powania kasacyjnego. W kasacji powód wskazał, że wartość przedmiotu zaskarżenia
wynosi 3.200 zł.
Sąd Najwyższy dokonując wstępnego badania kasacji pod względem formal-
nym przeoczył, że kasacja ta wskazuje wartość przedmiotu zaskarżenia i dlatego
dnia 14 października 1997 r. wydał na podstawie art. 3938 § 1 KPC postanowienie o
zwrocie akt Sądowi II instancji w celu usunięcia braku polegającego na nieokreśleniu
wartości przedmiotu zaskarżenia. Postanowienie to jest jednak błędne, gdyż jest wy-
nikiem mylnego przeświadczenia, że kasacja nie podaje wartości przedmiotu zas-
karżenia, choć wartość ta została określona. W tym stanie rzeczy, skoro postano-
wienie z dnia 14 października 1997 r. jest postanowieniem nie kończącym postępo-
wania w sprawie, mogło być uchylone stosownie do art. 359 KPC. Wobec tego Sąd
Najwyższy na podstawie wymienionego przepisu orzekł jak w punkcie 1 postanowie-
nia.
Postanowienie o odrzuceniu kasacji zawarte w punkcie 2 jest uzasadnione
treścią art. 3938 w związku z art. 3935 i art. 393 pkt 1 KPC. Z przepisów tych wynika,
że kasacja nie przysługuje w sprawach o świadczenia, w których wartość przedmiotu
zaskarżenia jest niższa niż pięć tysięcy złotych (art. 393 pkt 1 KPC) oraz że sąd dru-
giej instancji odrzuca na posiedzeniu niejawnym kasację, która jest niedopuszczalna
(art. 3935 KPC). Taką zaś kasacją jest kasacja w sprawach wymienionych w art. 393
KPC. Nieodrzucenie przez sąd drugiej instancji kasacji, która jest niedopuszczalna,

- 3 -

nakłada ten obowiązek na Sąd Najwyższy (art. 3938 § 1 KPC).
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia.
========================================