Postanowienie SN - WZ 11/07
Izba:Izba Wojskowa
Sygnatura: WZ 11/07
Typ:Postanowienie SN
Data wydania:2007-04-03

POSTANOWIENIE Z DNIA 3 KWIETNIA 2007 r.
WZ 11/07

Warunek, aby potrzeba zastosowania tymczasowego aresztowania w
celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania była uzasadniona
,,grożącą oskarżonemu surową karą" (art. 258 § 2 k.p.k.), spełniony jest
wówczas, gdy nie tylko trafnie postawiono zarzut popełnienia zbrodni lub
występku zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica
wynosi co najmniej 8 lat, ale gdy nadto z okoliczności sprawy wynika, że
rzeczywiście może zostać oskarżonemu wymierzona surowa kara pozba-
wienia wolności.

Przewodniczący: sędzia SN S. Kosmal.
Sędziowie SN: M. Buliński, M. Pietruszyński (sprawozdawca).
Prokurator Naczelnej Prokuratury Wojskowej: płk W. Dubas.

Sąd Najwyższy w sprawie cyw. Marka K., oskarżonego o popełnienie
przestępstw określonych w art. 158 § 1 k.k., art. 189 § 1 k.k. w zb. z art.
191 § 1 k.k., art. 280 § 2 k.k., po rozpoznaniu na posiedzeniu w Izbie Woj-
skowej zażalenia oskarżonego na postanowienie Wojskowego Sądu Okrę-
gowego w W. z dnia 22 lutego 2007 r., w przedmiocie przedłużenia stoso-
wania tymczasowego aresztowania do dnia 2 czerwca 2007 r.

u c h y l i ł tymczasowe aresztowanie stosowane wobec oskarżonego
Marka K. i w to miejsce tytułem środka zapobiegawczego oddał oskarżo-
nego pod dozór Policji, zobowiązując go do zgłaszania się w Komendzie
Miejskiej Policji w E. dwa razy w tygodniu.

U Z A S A D N I E N I E

Marek K. oskarżony jest o to, że:
1) w dniu 12 października 2006 r. około godziny 2200 w E. przy ul.
Gwiezdnej, działając wspólnie i w porozumieniu z plut. Wojciechem T. z
jednostki wojskowej w E., wziął udział w pobiciu Lecha K., Marty T. i Dariu-
sza K., czym naraził pokrzywdzonych na nastąpienie skutku określonego w
art. 157 § 1 k.k. w ten sposób, że uniemożliwiał wejście do tego mieszkania
i wyjście z niego, natomiast plut. Wojciech T. działał przy użyciu niebez-
piecznego przedmiotu w postaci pałki wykonanej z drewna imitującej kij
bejsbolowy, tj. o popełnienie przestępstwa określonego w art. 158 § 1 k.k.,
2) w dniu 12 października 2006 r. około godziny 2240 w E. przy ul.
Gwiezdnej, działając wspólnie i w porozumieniu z plut. Wojciechem T. z
jednostki wojskowej w E., używając przemocy oraz groźby karalnej zmusił
Dariusza K. do określonego działania polegającego na wskazaniu miejsca
zamieszkania Artura Z., pozbawiając go przy tym wolności na czas nie
krótszy niż 10 minut wbrew jego woli, uniemożliwiając mu opuszczenie po-
jazdu mechanicznego marki Volkswagen Golf, który on prowadził, tj. o po-
pełnienie przestępstwa określonego w art. 189 § 1 k.k. w zb. z art. 191 § 1
k.k.,
3) w dniu 2 listopada 2006 r. około godziny 300 w E. przy ul. Gwiezd-
nej, działając wspólnie i w porozumieniu z plut. Wojciechem T. z jednostki
wojskowej w E. dokonał rozboju na osobie Marcina M. w ten sposób, że
używając groźby karalnej oraz przemocy doprowadził go do stanu bez-
bronności, zabierając w celu przywłaszczenia mienie w postaci monitora od
komputera, o wartości 100 zł oraz śrubokręt, o wartości 5 zł na szkodę po-
krzywdzonego, przy czym, działający z nim wspólnie i w porozumieniu plut.
Wojciech T. posługiwał się niebezpiecznym przedmiotem w postaci pałki
wykonanej z drewna imitującej kij bejsbolowy, tj. o popełnienie przestęp-
stwa określonego w art. 280 § 2 k.k.
Postanowieniem Wojskowego Sądu Garnizonowego w O. z dnia 4 li-
stopada 2006 r. zastosowano wobec podejrzanego Marka K. tymczasowe
aresztowanie do dnia 2 stycznia 2007 r. z uwagi na grożącą mu surową
karę, nie mniejszą niż 3 lata pozbawienia wolności, wskazującą na możli-
wość zakłócania przez podejrzanego prawidłowego toku postępowania
przez uchylanie się od odpowiedzialności karnej.
W dniu 27 grudnia 2006 r. Wojskowy Sąd Okręgowy w W. przedłużył
stosowanie wobec podejrzanego tymczasowego aresztowania do dnia 2
marca 2007 r., wskazując, że nie ustały przesłanki, które legły u podstaw
zastosowania tego środka zapobiegawczego.
W dniu 21 lutego 2007 r. do Wojskowego Sądu Okręgowego w W.
wpłynął akt oskarżenia.
Na posiedzeniu w dniu 22 lutego 2007 r. Wojskowy Sąd Okręgowy w
W. przedłużył stosowanie tymczasowego aresztowania wobec Marka K. do
dnia 2 czerwca 2007 r., wychodząc z założenia, że jest ono uzasadnione
grożącą oskarżonemu surową karą, uwzględniającą drastyczne okoliczno-
ści popełnienia przestępstwa określonego w art. 280 § 2 k.k. i zagrożenie
to konstytuuje obawę, że oskarżony po opuszczeniu aresztu, chcąc unik-
nąć tej kary, będzie się ukrywał i w ten sposób utrudniał postępowanie są-
dowe.
Na to postanowienie złożył zażalenie oskarżony. Podniósł, że
wszystkie czynności dowodowe w sprawie czynów objętych aktem oskar-
żenia, do których popełnienia się przyznał, zostały zakończone. Zatem od-
padły już wszystkie powody dla dalszego stosowania tymczasowego aresz-
towania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
W sprawie nie jest kwestionowane duże prawdopodobieństwo popeł-
nienia przez oskarżonego zarzucanych mu czynów, do których dokonania
przyznał się w pełnym zakresie. Natomiast autor zażalenia nie podziela
przekonania Sądu pierwszej instancji o istnieniu, na tym etapie postępo-
wania karnego, przesłanki dalszego stosowania wobec oskarżonego tym-
czasowego aresztowania, określonej w art. 258 § 2 k.p.k.
Warunek, aby potrzeba stosowania środka zapobiegawczego, ale
tylko w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, była uza-
sadniona grożącą oskarżonemu surową karą, spełniony jest wówczas, gdy
nie tylko trafnie postawiono zarzut popełnienia przestępstwa należącego
do kategorii określonej w art. 258 § 2 k.p.k., ale gdy nadto z ustalonych do-
tychczas okoliczności sprawy wynika, że może zostać wymierzona surowa
kara pozbawienia wolności.
Tak określony warunek nie został spełniony w tej sprawie.
Trzeba bowiem pamiętać, że oskarżony przyznał się do popełnienia
zarzuconych mu czynów w pełnym zakresie, ujawniając swoją rolę w tych
zdarzeniach, przebieg zdarzeń oraz rolę osoby, z którą współdziałał.
Co do sposobu jego działania, wskazać należało, że do spotkań
oskarżonego Marka K. z oskarżonym Wojciechem T. doszło w sposób
przypadkowy. Zebrane dowody wskazują, że to nie oskarżony Marek K. był
inicjatorem dokonania zarzucanych mu czynów, nie odgrywał on też wio-
dącej roli w tych zdarzeniach, a drastyczność postępowania była udziałem
współoskarżonego Wojciecha T. Takim sposobem działania oskarżonego
Wojciecha T., odnośnie pierwszego z zarzucanych mu czynów, oskarżony
Marek K. był zaskoczony, a nawet przestraszony (wyjaśnienia oskarżonego
Marka K. oraz zeznanie świadka Lecha K.). Współdziałanie oskarżonego
Marka K. z oskarżonym Wojciechem T., przynajmniej co do pierwszego za-
rzuconego mu czynu, nie było gorliwe, gdyż nie wywiązał się on z posta-
wionego mu zadania pilnowania, aby nikt nie opuścił mieszkania wskaza-
nego w tym zarzucie. Przedstawione okoliczności nie pozostają bez wpły-
wu na wysokość kary, która w konkretnym przypadku może być rzeczywi-
ście wymierzona. Uwzględnienie tych okoliczności pozwala przewidywać,
że spodziewana kara nie będzie szczególnie surowa. Z tych względów na-
leżało uchylić dalsze stosowanie wobec oskarżonego Marka K. tymczaso-
wego aresztowania. Zdaniem Sądu Najwyższego, wystarczającym zabez-
pieczeniem prawidłowego toku postępowania karnego, toczącego się wo-
bec osoby mającej stałe miejsce zamieszkania i uczestniczącej w procesie
kształcenia, będzie zastosowany, mocą tego postanowienia, dozór Policji z
obowiązkiem zgłaszania się oskarżonego do Komendy Miejskiej Policji w
E. dwa razy w tygodniu.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.

Izba Wojskowa - inne orzeczenia:
dokumentdata wyd.
[IW] WZ 28/09   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego-Izba Karna i Wojskowa 2009/7/76/60
2009-06-04 
[IW] WZ 23/09   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego-Izba Karna i Wojskowa 2009/7/52/56
2009-04-28 
[IW] WZ 18/09   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego-Izba Karna i Wojskowa 2009/5/65/40
2009-04-09 
[IW] WZ 15/09   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego-Izba Karna i Wojskowa 2009/7/14/52 Prokuratura i Prawo - Orzecznictwo 2009/10/poz. 21 Prokuratura i Prawo - Orzecznictwo 2009/9/poz. 22
2009-03-12 
[IW] WZ 75/08   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego-Izba Karna i Wojskowa 2009/6/40/45
2009-01-29 
  • Adres publikacyjny: