Postanowienie z dnia 29 marca 1995 r.
III PO 4/95

Kolegium Kompetencyjne przy Sądzie Najwyższym odrzuca wniosek jeżeli
nie dotyczy on rozstrzygnięcia sporu o właściwość między organami
administracji państwowej a sądami.

Przewodniczący SSN: Adam Józefowicz, Sędziowie SN: Józef Iwulski, Jerzy
Kwaśniewski (sprawozdawca), Przedstawiciel Ministerstwa Sprawiedliwości: Tadeusz
Szóstakowski, Przedstawiciel Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej: Edmund
Guzel,

Kolegium Kompetencyjne przy Sądzie Najwyższym, na posiedzeniu niejawnym
po rozpoznaniu sprawy z wniosku Stefana Z. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego

p o s t a n o w i ł:

o d r z u c i ć wniosek

U z a s a d n i e n i e

W skierowanym do Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego piśmie z dnia 22
lutego 1995 r. pan Stefan Z. zamieścił wniosek o skierowanie jego sprawy do rozpatrze-
nia przez Kolegium Kompetencyjne przy Sądzie Najwyższym.
Z pisma tego w kontekście uzyskanych od Naczelnego Sądu Administracyjnego akt [...]
wynika, że wnioskodawca ubiegał się bezskutecznie o przyznanie mu kolejowej renty
inwalidzkiej.
Zwrócił się ze skargą do Naczelnego Sądu Administracyjnego na bezczynność Dyre-
ktora Generalnego Polskich Kolei Państwowych w przedmiocie nie wydania decyzji.
Skarga ta została przez Naczelny Sąd Administracyjny, postanowieniem z dnia 17 lis-
topada 1994 r. [...] odrzucona ze wskazaniem niedopuszczalności skargi do sądu
administracyjnego w sprawach dotyczących renty kolejowej. W uzasadnieniu tego pos-
tanowienia wskazano, że stosownie do art. 27 ustawy z dnia 28 kwietnia 1983 r. o
zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (Dz. U. Nr 23, poz. 99
ze zm.) w sprawach rent i emerytur pracowników zatrudnionych na kolei orzekają
kolejowe jednostki organizacyjne właściwe do spraw rent, a odwołania od ich decyzji
rozpoznają sądy ubezpieczeń społecznych (art. 4778 k.p.c.).
Ponadto wnioskodawca przedstawił swoją sprawę Sejmowej Komisji Adminis-
tracji i Spraw Wewnętrznych. W odpowiedzi uzyskał - w piśmie Kancelarii Sejmu z dnia
12 sierpnia 1994 r. [...] - informację o trybie rozpatrywania roszczeń w sprawach
rentowych przez właściwe organy, od których przysługuje odwołanie do sądu wojewódz-
kiego. Następnie wnioskodawca wystąpił z kolejną skargą do Naczelnego Sądu
Administracyjnego uważając, że Komisje Sejmowe są w jego sprawie bezczynne, a po
otrzymaniu wyjaśnienia, że Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do roz-
poznania skarg na działalność Komisji Sejmowych wystąpił z przedmiotowym wnios-
kiem, który - jego zdaniem - ma podstawę w art. 192 § 1 pkt 2 k.p.a. i sprowadza się do
ustalenia przez Kolegium Kompetencyjne przy Sądzie Najwyższym organu
kompetentnego do rozpatrzenia skarg wnioskodawcy.

Rozpatrując przedstawiony wniosek na posiedzeniu niejawnym Kolegium
Kompetencyjne przy Sądzie Najwyższym zważyło, co następuje:

Kompetencyjną podstawę prawną dla działalności Kolegium Kompetencyjnego
przy Sądzie Najwyższym zawierają przepisy działu V kodeksu postępowania adminis-
tracyjnego (art. 190-195). Zgodnie z tymi przepisami do Kolegium Kompetencyjnego
należy rozstrzyganie sporów o właściwość między organami administracji państwowej a
sądami. Są dwie kategorie takich sporów. Po pierwsze, jeżeli zainteresowany organ
administracji państwowej lub sąd uznają się równocześnie za właściwe do załatwienia
sprawy (spór pozytywny) i po drugie - gdy w sprawie za niewłaściwy uznaje się zarówno
organ administracji państwowej, jak i sąd (spór negatywny).
Żadna z tych kategorii sporów kompetencyjnych nie wchodzi w rachubę w świetle
przedstawionych przez wnioskodawcę okoliczności faktycznych. Wnioskodawca nie
twierdził bowiem ażeby sąd odmówił rozpoznania jego roszczeń dotyczących kolejowej
renty inwalidzkiej, w zakresie swej właściwości, o której wnioskodawca był informowany
- jak to wyżej wskazano - zarówno przez Naczelny Sąd Administracyjny, jak i Kancelarię
Sejmu.
Jeżeli zatem w sprawie, którą przedstawił wnioskodawca nie zaistniał spór o
właściwość między organem administracji państwowej a sądem, to przedstawiony
wniosek nie podlega właściwości Kolegium Kompetencyjnego przy Sądzie Najwyższym
i zostaje odrzucony bez merytorycznego rozpoznania i bez - w związku z tym - potrzeby
przeprowadzania rozprawy. Taką procedurę odrzucenia wniosku wobec
niedopuszczalności merytorycznego rozpoznania przez Kolegium Kompetencyjne spra-
wy nie należącej do jego właściwości zastosowano na podstawie art. 199 § 1 pkt 1 i § 3
kodeksu postępowania cywilnego w związku z art. 195 k.p.a.

========================================