Postanowienie z dnia 9 kwietnia 1999 r.
III KKO 1/99

Brak jest podstaw prawnych do wystąpienia z wnioskiem do Kolegium
Kompetencyjnego przy Sądzie Najwyższym w trybie art. 192 § 1 pkt 2 KPA o
rozstrzygnięcie negatywnego sporu kompetencyjnego w sytuacji, gdy sąd za-
wiesi postępowanie w sprawie na podstawie art. 177 § 1 pkt 3 KPC, a organ
administracji państwowej uzna się niewłaściwym do rozstrzygnięcia sprawy.


Przewodniczący: SSN Kazimierz Jaśkowski, Sędziowie SN: Jerzy
Kwaśniewski, Andrzej Wasilewski (sprawozdawca), przedstawiciel Ministerstwa
Sprawiedliwości Krzysztof Bogusz, przedstawiciel Ministerstwa Spraw Wewnętrznych
i Administracji Sławomir Pyźlak.

Kolegium Kompetencyjne przy Sądzie Najwyższym, po rozpoznaniu w dniu 9
kwietnia 1999 r. na posiedzeniu jawnym sprawy z wniosku Burmistrza Miasta i Gminy
C. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego o właściwość między Samorządowym
Kolegium Odwoławczym w L. a Sądem Rejonowym-Sądem Pracy w L. w przedmio-
cie stwierdzenia nieważności aktu mianowania pracownika samorządowego

p o s t a n o w i ł:

o d d a l i ć wniosek.

U z a s a d n i e n i e

W wyniku pozwu mianowanego pracownika Urzędu Miejskiego i Gminnego w
C. - Wojciecha K. przeciwko Urzędowi Miasta i Gminy w C. o uznanie wypowiedzenia
mu w dniu 20 listopada 1998 r. umowy o pracę za bezskuteczne, Sąd Rejonowy-Sąd
Pracy w L. postanowieniem z dnia 17 grudnia 1998 r. [...] zawiesił postępowanie w
sprawie na podstawie art. 177 § 1 pkt 3 KPC, przyjmując, że rozstrzygnięcie ni-
niejszej sprawy zależeć będzie od uprzedniej decyzji organu administracji samorzą-
dowej w kwestii stwierdzenia nieważności aktu mianowania na podstawie art. 157 § 1
KPA.
Z kolei Burmistrz Miasta i Gminy C. pismem z dnia 8 stycznia 1999 r. zwrócił
się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z wnioskiem o stwierdzenie
nieważności aktu mianowania Wojciecha K. na stanowisko referenta do spraw gos-
podarczych i bhp w Urzędzie Miasta i Gminy C. Samorządowe Kolegium Odwoław-
cze w L. postanowieniem z dnia 9 lutego 1999 r. [...] stwierdziło swoją niewłaściwość
w sprawie. W uzasadnieniu tego postanowienia Samorządowe Kolegium Odwoław-
cze podniosło w szczególności, że akt mianowania referenta urzędu gminnego nie
jest decyzją administracyjną w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego
oraz stanęło na stanowisku, że w sprawach dotyczących sporów ze stosunków pracy
mianowanych pracowników samorządowych właściwe są sądy pracy (art. 2 pkt 2 i
art. 4 ust. 2 oraz art. 31 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach
samorządowych - Dz.U. Nr 21, poz. 124).

W tej sytuacji Burmistrz Miasta i Gminy C. pismem z dnia 26 lutego 1999 r.
wystąpił w trybie art. 192 § 1 pkt 2 oraz art. 192 § 2 zdanie pierwsze KPA z wnios-
kiem do Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego o rozstrzygnięcie na podstawie art.
190 § 1 KPA zaistniałego w niniejszej sprawie negatywnego sporu kompetencyjnego
pomiędzy Samorządowym Kolegium Odwoławczym w L. a Sądem Rejonowym-Są-
dem Pracy w L. w przedmiocie ustalenia, który z tych organów jest właściwy do rozs-
trzygnięcia o ważności lub o nieważności aktu mianowania pracownika samorządo-
wego.


Kolegium Kompetencyjne przy Sądzie Najwyższym zważyło, co następuje:


Stosownie do postanowienia art. 192 § 1 pkt 2 KPA negatywny spór kompe-
tencyjny o właściwość między organami administracji publicznej a sądami ma miejs-
ce wówczas, gdy w sprawie za niewłaściwy uznaje się zarówno organ administracji
państwowej, jak i sąd.

W rozpoznawanej sprawie Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. posta-
nowieniem z dnia 9 lutego 1999 r. [...] uznało swoją niewłaściwość w sprawie rozpoz-
nania wniosku Burmistrza Miasta i Gminy C. o stwierdzenie nieważności aktu mia-
nowania Wojciecha K. - referenta do spraw gospodarczych i bhp Urzędu Miasta i
Gminy C. Natomiast Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w L. postanowieniem z dnia 17 grud-
nia 1998 r. [...], wydanym w postępowaniu z powództwa Wojciecha K. przeciwko
Urzędowi Miasta i Gminy w C. o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę za bezsku-
teczne, nie uznał się za niewłaściwy w sprawie, bowiem nie odrzucił pozwu na pods-
tawie art. 199 § 1 KPC, co sprzeczne byłoby z wyraźnym postanowieniem art. 31 ust.
2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 21, poz.
124), a jedynie zawiesił postępowanie z urzędu na podstawie art. 177 § 1 pkt 3 KPC.

Biorąc powyższe pod uwagę, Kolegium Kompetencyjne przy Sądzie Najwyż-
szym stwierdziło, że w rozpoznawanej sprawie nie zaistniały przesłanki uzasadniają-
ce wystąpienie z wnioskiem w trybie art. 192 § 1 pkt 2 o rozpatrzenie negatywnego
sporu kompetencyjnego i w konsekwencji na podstawie art. 354 KPC w związku z
art. 195 KPA orzekło jak w sentencji.
Powyższe rozstrzygnięcie Kolegium Kompetencyjnego nie podlega zaskarże-
niu (art. 194 KPA).
========================================