Postanowienie z dnia 27 stycznia 2005 r.
II UZ 60/04

Wskazanie w kasacji, że orzeczenie oczywiście narusza prawo "w grani-
cach zaskarżenia" jest spełnieniem obowiązku wymienionego w art. 3933 § 1
pkt 3 k.p.c., stąd też sąd drugiej instancji nie może z tej przyczyny odrzucić ka-
sacji.

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar (sprawozdawca), Sędziowie SN: Beata
Gudowska, Maria Tyszel.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 stycznia
2005 r. sprawy z wniosku Kamili L. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-
Oddziałowi w B. o ubezpieczenie, na skutek zażalenia wnioskodawczyni na posta-
nowienie Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 5 lipca 2004 r. [...]

u c h y l i ł zaskarżone postanowienie.

U z a s a d n i e n i e

Postanowieniem z dnia 5 lipca 2004 r. [...] Sąd Apelacyjny w Gdańsku odrzucił
kasację wnioskodawczyni Kamili L. od wyroku tego Sądu z dnia 22 kwietnia 2004 r.,
w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w B. o ubez-
pieczenie, uznając ją za niedopuszczalną, jako niezawierającą okoliczności uzasad-
niających jej rozpoznanie w rozumieniu art. 3933 § 1 pkt 3 k.p.c.
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik wnioskodawczyni wniósł o jego
uchylenie, stwierdzając, iż w kasacji dokonano przedstawienia okoliczności uzasad-
niających jej rozpoznanie przez odniesienie się do przesłanek wynikających z art.
393 k.p.c., ponadto we wstępnej części kasacji wskazano, iż zaskarżone orzeczenie
oczywiście narusza prawo w granicach zaskarżenia, a bardziej szczegółowe rozwa-
żania umieszczono w uzasadnieniu kasacji.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zażalenie jest zasadne. W stanie prawnym ukształtowanym przez przepisy
Kodeksu postępowania cywilnego w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 24 maja 2000
r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestro-
wym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz
ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. Nr 48, poz. 554) rozpoznanie
kasacji następuje tylko z przyczyn wykraczających poza toczący się spór prywatno-
prawny, wówczas, gdy w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne lub istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości albo wywo-
łujących rozbieżności w orzecznictwie sądów (por. postanowienia Sądu Najwyższego
z dnia 30 maja 2001 r., III CZ 36/01, OSNC 2002 nr 2, poz. 22 , z dnia 5 lipca 2001
r., V CKN 176/01, niepublikowane, lub z dnia 4 lutego 2000 r., II CZ 178/99, OSNC
2000 nr 7-8, poz. 147). W nowym stanie prawnym strona skarżąca jest zobowiązana
do przedstawienia tych okoliczności (art. 3933 § 1 pkt 3 k.p.c.) przez przytoczenie
konkretnych argumentów nawiązujących do rozpoznawanej sprawy oraz do przesła-
nek przewidzianych w art. 393 § 1 pkt 1 i 2 k.p.c. Jednocześnie, w powiązaniu z art.
393 k.p.c., przedstawienie okoliczności uzasadniających przyjęcie kasacji do rozpo-
znania wymaga wyjaśnienia, jakie zagadnienie prawne występuje w sprawie i dla-
czego jest ono istotne, albo określenia, które przypisy wymagają wykładni Sądu Naj-
wyższego, ze wskazaniem, na czym polegają związane z tym poważne wątpliwości,
lub z przedstawieniem rozbieżności występujących w orzecznictwie sądów. Skarżący
może także przedstawić argumenty wskazujące na oczywiste naruszenie prawa lub
nieważność postępowania (por. uchwałę połączonych Izb: Administracyjnej, Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych i Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 2002 r., III
CZP 72/02, OSNC 2003 nr 7-8, poz. 92). Niespełnienie tego wymagania stanowi tzw.
brak istotny kasacji, bowiem kasacja taka nie czyni zadość wymaganiu formalnemu
określonemu w art. 3933 § 1 pkt 3 k.p.c., a to w konsekwencji skutkować musi jej od-
rzuceniem. Natomiast w sytuacji, gdy kasacja czyni zadość wymaganiom formalnym
określonym w art. 3933 § 1 i § 2 k.p.c., nie podlega ona odrzuceniu przez Sąd odwo-
ławczy, natomiast rozstrzygnięcie w kwestii przyjęcia lub odmowy przyjęcia kasacji
do rozpoznania należy do wyłącznej kompetencji Sądu Najwyższego (art. 3937 § 1 w
związku z art. 393 § 1 i § 2 k.p.c.). Sytuacja taka ma miejsce w niniejszej sprawie.
Wnioskodawczyni przedstawiła bowiem w kasacji okoliczności uzasadniające jej
rozpoznanie, wskazując, że zaskarżone orzeczenie oczywiście narusza prawo w
granicach zaskarżenia. W tej sytuacji brak było podstaw do odrzucenia kasacji.
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Najwyższy na podstawie art. 386 § 1 w
związku z art. 397 § 2 i art. 39318 § 1 i § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.
========================================