Postanowienie z dnia 18 maja 2000 r.
II UZ 36/00

Sprawa dotycząca orzeczenia okresowej częściowej niezdolności do
pracy w miejsce dotychczasowej całkowitej niezdolności do pracy jest sprawą
o wysokość świadczenia rentowego, w której kasacja jest dopuszczalna zależ-
nie od wartości przedmiotu zaskarżenia.


Przewodniczący SSN Andrzej Kijowski (sprawozdawca), Sędziowie SN: Jerzy
Kuźniar, Teresa Romer.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 maja
2000 r. sprawy z wniosku Ryszarda W. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecz-
nych-Oddziałowi w Z.W. o dalsze prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do
pracy w związku z wypadkiem przy pracy, na skutek zażalenia wnioskodawcy na po-
stanowienie Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 4 lutego 2000 r. [...]

p o s t a n o w i ł:

o d d a l i ć zażalenie.

U z a s a d n i e n i e

Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi postanowie-
niem z dnia 4 lutego 2000 r. [...] odrzucił kasację, którą ubezpieczony Ryszard W.,
działający przez swego pełnomocnika będącego adwokatem, złożył od wyroku tegoż
Sądu z dnia 2 grudnia 1999 r. [...], odmawiającego zainteresowanemu prawa do
renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, przy ustalonym prawie do renty z ty-
tułu częściowej niezdolności. W motywach odrzucenia kasacji Sąd Apelacyjny wska-
zał, że po wezwaniu do usunięcia jej formalnego braku, polegającego na niepodaniu
wartości przedmiotu zaskarżenia, pełnomocnik wnioskodawcy określił ją na kwotę
7.000 zł, w tym 5.000 zł tytułem odszkodowania. Wartość przedmiotu zaskarżenia
wynosi 2.000 zł, a więc nie sięga granicy 5.000 zł, która w sprawach o świadczenie
warunkuje dopuszczalność kasacji (art. 393 pkt 1 KPC). Wnioskodawca otrzymuje
świadczenie rentowe z tytułu częściowej niezdolności do pracy, chociaż uważa, że
należy mu się świadczenie w ramach całkowitej niezdolności do pracy. Przedmioto-
wy spór nie jest więc sprawą o prawo do świadczenia, tylko o jego wysokość, więc
przepis art. 393 pkt 1 KPC znajduje tu pełne zastosowanie.
Oceny tej nie zmienia argument podnoszony przez pełnomocnika wniosko-
dawcy. Który, twierdzi, że orzeczenie całkowitej niezdolności do pracy uprawniałoby
zainteresowanego do żądania 5000 zł odszkodowania za uszczerbek na zdrowiu.
Niniejsza sprawa nie jest jednak sprawą o jednorazowe odszkodowanie, tylko doty-
czy wysokości renty z ubezpieczenia społecznego.
Na powyższe postanowienie zażalił się wnioskodawca, którego pełnomocnik
podniósł, że przedmiotem postępowania w sprawie jest ,,ustalenie stanu zdrowia po-
woda w chwili zdarzenia - wypadku przy pracy. Ustalenie stanu zdrowia ma niewąt-
pliwie wpływ na wysokość zarówno renty, jak i odszkodowania. Przy podawaniu
wartości przedmiotu sporu należy podać sumę roszczeń. Powód uznał, że otrzymał-
by ok. 2000 zł więcej - renta oraz ok. 5000 zł - odszkodowanie. Przyjmując taki tok
rozumowania, sprawa nie dotyczy jednorazowego odszkodowania, a wartość rosz-
czenia przekracza kwotę 5000 zł".

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne i podlega oddaleniu. Sprawą z zakresu ubezpie-
czeń społecznych jest zgodnie z art. 476 § 2 KPC sprawa, w której wniesiono odwo-
łanie od decyzji organów rentowych dotyczących między innymi emerytur i rent z
ubezpieczenia społecznego. Przedmiot sporu w tych sprawach określa więc przed-
miot decyzji organu rentowego zaskarżonej do sądu ubezpieczeń społecznych.
Wnioskodawca odwołał się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddziału
w Z.W. z dnia 20 października 1998 r., odmawiającej mu prawa do renty z tytułu cał-
kowitej niezdolności do pracy, przy równoczesnym niekwestionowaniu prawa i wy-
płacaniu renty związanej z częściową niezdolnością do pracy. Rację ma zatem Sąd
Apelacyjny gdy twierdzi, że przedmiotem sporu w niniejszej sprawie nie jest prawo
do renty, tylko jej wysokość. Dopuszczalność kasacji jest więc zależna od wartości
przedmiotu zaskarżenia, a tę pełnomocnik skarżącego z powołaniem się na stanowi-
sko swego mandanta podał na kwotę ,,ok. 2000 zł". Kwota ta jest niższa od pułapu
wskazanego w art. 393 pkt 1 KPC i faktu tego nie może podważyć jakakolwiek kon-
strukcja myślowa wnioskodawcy lub jego pełnomocnika, nie wyłączając prezentowa-
nej w zażaleniu tezy, iż przedmiotem sprawy jest ,,ustalenie stanu zdrowia", mające
wpływ zarówno na wysokość renty, jak też ewentualnego (hipotetycznego) odszko-
dowania, których ,,suma" przekracza kwotę 5000 zł.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39319 w związku z art. 397
§ 2 i art. 385 KPC orzekł jak w sentencji.
========================================