Postanowienie z dnia 17 stycznia 2001 r.
II UZ 145/00

W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, poza sprawami o przy-
znanie i wstrzymanie emerytury lub renty oraz o objęcie obowiązkiem ubezpie-
czenia społecznego, dopuszczalność kasacji zależy od wartości przedmiotu
zaskarżenia (art. 3921 KPC w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 24 maja 2000 r.
o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie reje-
strowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywil-
nych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, Dz.U. Nr 48, poz. 554).


Przewodniczący SSN Krystyna Bednarczyk, Sędziowie SN: Maria Tyszel
(sprawozdawca), Barbara Wagner.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2001 r. na posiedzeniu
niejawnym sprawy z wniosku Elżbiety K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecz-
nych-Oddziałowi Ł. o rentę z tytułu niezdolności do pracy, na skutek zażalenia wnio-
skodawczyni na postanowienie Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 26 października
2000 r. [...]

p o s t a n o w i ł:

o d d a l i ć zażalenie.

U z a s a d n i e n i e

Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi postanowie-
niem z dnia 26 października 2000 r. [...] odrzucił kasację Elżbiety K. od wyroku tegoż
Sądu z dnia 22 sierpnia 2000 r., ponieważ kasacja w sprawie nie przysługuje, gdyż
wartość przedmiotu zaskarżenia, ustalona stosownie do art. 22 KPC, wynosi rocznie
4.500 zł.
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik wnioskodawczyni wniosła o
jego uchylenie zarzucając, że zostało wydane z naruszeniem art. 3921 KPC ,,określo-
nego ustawą z dnia 27 maja 2000 r. (Dz.U. Nr 48, poz. 554), dopuszczającego moż-
liwość wniesienia kasacji w sprawach z ubezpieczeń społecznych niezależnie od
wartości przedmiotu sporu."

Rozpoznając zażalenie Sąd Najwyższy wziął pod uwagę, co następuje:

Zaskarżone postanowienie zostało wydane po dniu 1 lipca 2000 r., więc - sto-
sownie do art. 5 ust. 2 w związku z art. 6 ustawy z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie
ustawy Kodeks postępowania cywilnego... (Dz.U. Nr 48, poz. 554) - zastosowanie w
sprawie mają przepisy dotyczące kasacji w brzmieniu nadanym tą ustawą.
Całkowicie chybiony jest pogląd wyrażony w uzasadnieniu zażalenia, że: ,,Na
mocy nowych przepisów w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych kasacja
przysługuje niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia." Przepis art. 3921 KPC,
w swym pierwszym zdaniu, wyraża generalną zasadę niedopuszczalności kasacji w
sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa
niż dziesięć tysięcy złotych, natomiast w zdaniu drugim wprowadza wyjątek od tej
zasady stanowiąc, że bez względu na wartość przedmiotu zaskarżenia kasacja przy-
sługuje, w sprawach o przyznanie i o wstrzymanie emerytury lub renty oraz o objęcie
obowiązkiem ubezpieczenia. Konstrukcja tego przepisu wskazuje, że w pozostałych
sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, zgodnie z intencją ustawodawcy, o
dopuszczalności kasacji - podobnie jak w innych sprawach o prawa majątkowe -
decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia, ustalona stosownie do art. 22 KPC. W
rozpoznawanej sprawie, przedmiotem zaskarżenia nie jest prawo wnioskodawczyni
do renty, bowiem prawo to już uzyskała, a więc stanowisko Sądu Apelacyjnego jest
prawidłowe, a zażalenie pozbawione podstawy prawnej.
Sąd Najwyższy zwraca uwagę, że renta z tytułu niezdolności do pracy jest
uzależniona od stanu zdrowia, który ulega zmianom i to do organu rentowego należy
zgłosić wniosek o przedłużenie jej wypłaty.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy, na podstawie powołanych prze-
pisów oraz art. 39318 § 1 w związku z art. 397 § 1 i 3 oraz 385 KPC, orzekł jak w
sentencji postanowienia.
========================================