Postanowienie z dnia 17 stycznia 2001 r.
II UZ 144/00

Sprawa o prawo do zasiłku chorobowego należy do spraw, w których
dopuszczalność kasacji zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 3921 §
1 KPC).


Przewodniczący SSN Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca), Sędziowie SN:
Maria Tyszel, Barbara Wagner.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 stycznia
2001 r. sprawy z wniosku Macieja M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecz-
nych-Oddziałowi w O.W. o zasiłek chorobowy, na skutek zażalenia wnioskodawcy na
postanowienie Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 1 3 listopada 2000 r. [...]

p o s t a n o w i ł:


o d d a l i ć zażalenie.

U z a s a d n i e n i e

Wnioskodawca Maciej M. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych w O.W. z dnia 9 lipca 1999 r., odmawiającej przyznania mu prawa do
zasiłku chorobowego za okres od 1 lutego 1999 r. do 17 czerwca 1999 r. i zobowią-
zującej go do zwrotu wypłaconej z tego tytułu kwoty 8.879,10 zł.
Odwołanie wnioskodawcy od tej decyzji zostało oddalone wyrokiem Sądu
Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu z dnia 30 grudnia
1999 r. [...], a apelację wnioskodawcy od tego wyroku oddalił Sąd Apelacyjny-Sąd
Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi wyrokiem z dnia 25 lipca 2000 r. [...]. Wy-
rok ten wnioskodawca zaskarżył kasacją.
Postanowieniem z dnia 3 listopada 2000 r. [...] Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi odrzucił kasację. Sąd uznał, że kasacja jest nie-
dopuszczalna z mocy art. 3921 § 1 KPC w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 24 maja
2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie reje-
strowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. Nr 48 poz. 554), ponieważ
wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż dziesięć tysięcy złotych. Kasacja taka
podlega odrzuceniu na podstawie art. 3935 KPC.
Na to postanowienie wniósł zażalenie wnioskodawca zarzucając, że sprawa
nie dotyczy wysokości świadczenia, lecz ustalenia prawa do tego świadczenia. W
takiej sytuacji kasacja jest dopuszczalna bez wzglądu na wartość przedmiotu zaskar-
żenia. W związku z tym zarzutem wnioskodawca wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Wyrok Sądu drugiej instancji zaskarżony kasacją zapadł po 1 lipca 2000 r.,
zatem z mocy art. 5 ust. 2 powołanej ustawy z dnia 24 maja 2000 r. do postępowania
kasacyjnego stosuje się przepisy w brzmieniu ustalonym tą ustawą. Według stanu
prawnego obowiązującego przed tą zmianą (art. 393 pkt 1 KPC) kasacja nie przysłu-
giwała w sprawach o świadczenia, w których wartość przedmiotu zaskarżenia była
niższa niż pięć tysięcy złotych. Dopuszczalna zatem była kasacja o ustalenie prawa,
nawet jeśli wartość związanego z tym prawem świadczenia była niższa od określonej
w tym przepisie kwoty. Po wejściu w życie omawianej zmiany przepis art. 3921 § 1
KPC stanowi, że kasacja nie przysługuje w sprawach o prawa majątkowe, w których
wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż dziesięć tysięcy złotych. Jednakże w
sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych kasacja przysługuje niezależnie od
wartości przedmiotu zaskarżenia w sprawach o przyznanie i o wstrzymanie emerytu-
ry lub renty oraz o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego.
Analizując treść tego przepisu należy stwierdzić, że regułą jest niedopuszczal-
ność kasacji w sprawach o prawa majątkowe, także w sprawach z zakresu ubezpie-
czeń społecznych, jeżeli wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż dziesięć ty-
sięcy złotych. Wyjątkiem od tej reguły są sprawy o przyznanie i wstrzymanie emery-
tury lub renty i sprawy o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, w których
kasacja jest dopuszczalna niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia. Sprawa
o prawo do zasiłku chorobowego nie należy do kategorii spraw, w których przepis art.
3921 § 1 KPC dopuszcza kasację niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia,
zatem nie przysługuje kasacja w sprawie, w której wartość przedmiotu zaskarżenia
jest niższa niż dziesięć tysięcy złotych.
Postanowienie odrzucające kasację jako niedopuszczalną jest więc prawidło-
we, a podniesione w zażaleniu zarzuty okazały się nieuzasadnione. Z tych przyczyn
Sąd Najwyższy na podstawie art. 385 w związku z art. 397 § 2 i 39318 § 3 oddalił za-
żalenie.
========================================