Postanowienie z dnia 29 maja 2007 r.
II UZ 10/07

Jeżeli sąd niewłaściwy, nie posłużył się pocztą przy przesłaniu wniosku
o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem do sądu właściwego, to wniosek
wywołuje skutki prawne, gdy przed upływem tygodniowego terminu pismo
wpłynęło do sądu właściwego do jego uwzględnienia.

Przewodniczący SSN Jerzy Kwaśniewski, Sędziowie SN: Beata Gudowska
(sprawozdawca), Zbigniew Korzeniowski.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 maja
2007 r. sprawy z wniosku Zdzisława K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecz-
nych-Oddziałowi w S. z udziałem zainteresowanych Adama B., Jarosława L. i An-
drzeja G. o wyłączenie z pracowniczego ubezpieczenia społecznego, na skutek za-
żalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 15
stycznia 2007 r. [...]

o d d a l i ł zażalenie.

U z a s a d n i e n i e

Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Szczecinie posta-
nowieniem z dnia 15 stycznia 2007 r. odrzucił wniosek pełnomocnika ubezpieczone-
go Zdzisława K. o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku tego Sądu z dnia
12 grudnia 2006 r., oddalającego jego apelację. Ustalił, że wniosek został złożony po
przekroczeniu tygodniowego terminu z art. 387 § 3 k.p.c., upływającego w dniu 19
grudnia 2006 r., gdyż nie został wniesiony do Sądu Apelacyjnego, lecz Sądu Okrę-
gowego w Szczecinie. Przesłany z tego Sądu przy piśmie z dnia 18 grudnia 2006 r.
wpłynął do właściwego Sądu w dniu 21 grudnia 2006 r.
W zażaleniu pełnomocnik ubezpieczonego wniósł o uchylenie postanowienia
oraz o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, podnosząc, że wniosek nie
był spóźniony i zarzucając naruszenie przepisów postępowania przez zastosowanie
art. 328 § 1 zdanie drugie k.p.c. w związku z art. 391 § 1 k.p.c. Jakkolwiek skarżący
nie zaprzeczył złożeniu wniosku do sądu niewłaściwego, to uznał, że skoro został
przesłany w dniu 18 grudnia 2005 r., a więc jeszcze przed upływem terminu, to fakt,
iż wpłynął do Sądu Apelacyjnego dopiero w dniu 21 grudnia 2006 r. był bez znacze-
nia.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 387 § 1 i 3 k.p.c., sąd drugiej instancji uzasadnia wyrok odda-
lający apelację tylko wówczas, gdy strona żądała doręczenia wyroku z uzasadnie-
niem, a uzasadnienie doręcza tej stronie, która w terminie tygodniowym od ogłosze-
nia sentencji zażądała doręczenia. Czynność procesowa dokonana w przepisanym
terminie wywołuje skutki, jeżeli podjęta została we właściwym sądzie, chyba że prze-
pis pozwala na jej podjęcie także w innym sądzie (art. 387 § 3 zdanie pierwsze
k.p.c.), przy czym jest oczywiste, że sądem właściwym jest sąd, który wydał orzecze-
nie objęte wnioskiem.
W judykaturze jednolicie przyjmuje się, że w wypadku złożenia wniosku do
sądu niewłaściwego termin zachowany jest tylko wtedy, gdy sąd właściwy otrzymał
wniosek przed upływem terminu, bądź - ze względu na jednoznaczną treść art. 165 §
2 k.p.c. - gdy przed upływem terminu wniosek został oddany w polskim urzędzie
pocztowym. Stanowisko to utrwalone zostało w orzeczeniach Sądu Najwyższego
wydanych na tle przepisów obowiązującego Kodeksu postępowania cywilnego, jak
też Kodeksu postępowania cywilnego z 1932 r., między innymi w uchwale składu
siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 16 kwietnia 1955 r., I CO 20/55 (OSN
1955 nr IV, poz. 69) oraz w orzeczeniach z dnia 6 grudnia 1965 r., I PZ 80/65
(OSPiKA 1966 nr 12, poz. 277) i z dnia 14 listopada 1973 r., III CZ 183/73 (OSPiKA
1974 nr 5, poz. 97) i w uchwale połączonych Izb - Cywilnej i Administracyjnej oraz
Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 28 listopada 1988 r., III VCZP 33/87, OSN
1988 nr 6, poz. 73). Jest akceptowane także obecnie (por. postanowienie Sądu Naj-
wyższego z dnia 24 września 1998 r., III CKN 722/98, niepublikowane).
Termin jest więc zachowany nie tylko wtedy, gdy sama strona w ustawowym
terminie wniosła pismo do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie, lecz także wów-
czas, gdy sąd, do którego zostało błędnie skierowane, przesłał je do sądu właściwe-
go przed upływem terminu. Konsekwentnie więc, jeżeli sąd który nie wydał wyroku,
którego uzasadnienia domaga się strona, nie posłużył się przy przesłaniu wniosku do
sądu właściwego pocztą, wniosek wywołuje skutki prawne wówczas tylko, gdy przed
upływem tygodniowego terminu pismo weszło do sądu właściwego do jego uwzględ-
nienia (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 14 lutego 1936 r., C.III. 1296/35,
Zb.Urz. 1937, poz. 269).
W świetle powyższych uwag Sąd Apelacyjny trafnie uznał, że wniosek o uza-
sadnienie jego wyroku wpłynął już po terminie zakreślonym w art. 387 § 3 k.p.c.,
gdyż minął on w dniu 19 grudnia 2006 r., a wniosek został przekazany przez Sąd
Okręgowy Sądowi Apelacyjnemu, do którego należało go wnieść, wprawdzie przy
piśmie z dnia 18 grudnia 2006 r., lecz faktycznie dopiero w dniu 21 grudnia 2006 r.
W rezultacie zaskarżone postanowienie nie narusza art. 165 § 2 i 387 k.p.c.
ani tym bardziej powołanego w zażaleniu art. 328 § 1 zdanie drugie w związku z art.
391 § 1 k.p.c. i dlatego zażalenie należało oddalić (art. 39814 w związku z art. 3941 §
3 k.p.c.).
========================================