Postanowienie z dnia 17 maja 2006 r.
II PZ 17/06

Skarga kasacyjna niezawierająca wskazania zakresu, w jakim zaskarża
orzeczenie (art. 3984 § 1 pkt 1 k.p.c.) lub niezawierająca oznaczenia zakresu żą-
danego uchylenia zaskarżonego orzeczenia (art. 3984 § 1 pkt 4 k.p.c.) podlega
odrzuceniu na podstawie art. 3986 § 2 k.p.c.

Przewodniczący SSN Krystyna Bednarczyk, Sędziowie SN: Jerzy
Kwaśniewski (sprawozdawca), Andrzej Wróbel.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 maja
2006 r. sprawy z powództwa Bogdana K. przeciwko Prezydentowi Miasta O. o uchy-
lenie kary dyscyplinarnej i wynagrodzenie, na skutek zażalenia powoda na postano-
wienie Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Opolu z dnia 1
lutego 2006 r. [...]

o d d a l i ł zażalenie

U z a s a d n i e n i e

Postanowieniem z dnia 1 lutego 2006 r. Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpie-
czeń Społecznych w Opolu na podstawie art. 3986 § 2 k. p. c. odrzucił skargę kasa-
cyjną powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w Opolu z dnia 27 października 2005 r. W uzasadnieniu postanowienia Sąd Okręgo-
wy wskazał, że pełnomocnik powoda wniósł w jego imieniu ,,kasację" od wyroku
Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Opolu z dnia 27 paź-
dziernika 2005 r. Zawiera ona zaskarżenie i wniosek o ,,uchylenie zaskarżonego
wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia" oraz o zasądzenie kosz-
tów sądowych według norm przepisanych. Stronę pozwaną natomiast oznaczono
jako ,,Prezydent Miasta O. reprezentujący Gminę O.". Wartość przedmiotu zaskarże-
nia określono kwotą 3.480 zł. Takie sporządzenie ,,kasacji" Sąd Okręgowy uznał za
sprzeczne z mającym zastosowanie w sprawie art. 3984 i art. 3982 § 1 k. p. c. Nie jest
bowiem dopuszczalna skarga kasacyjna w sprawach o prawa majątkowe z zakresu
prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, w których wartość przedmiotu zaskarżenia
jest niższa niż 10.000 zł (art.3982 § 1 k.p.c.). Zaskarżonym zaś wyrokiem Sąd Okrę-
gowy oddalił apelację powoda wniesioną od wyroku Sądu Rejonowego w Opolu, przy
czym przedmiotem rozstrzygnięcia Sądu drugiej instancji były skierowane przeciwko
Prezydentowi Miasta O. roszczenia powoda o uchylenie kary dyscyplinarnej w po-
staci przeniesienia na niższe stanowisko służbowe oraz o wynagrodzenie w kwocie
3.480 zł. Uznając, że wartość przedmiotu zaskarżenia w części dotyczącej wynagro-
dzenia wynosiła 3.480 zł, Sąd Okręgowy stwierdził z tego powodu niedopuszczal-
ność w tej części skargi kasacyjnej. Ponadto Sąd Okręgowy miał na uwadze, iż po-
wód w skardze kasacyjnej wadliwie określił stronę pozwaną. Powód jako stronę po-
zwaną wskazał Gminę O. reprezentowaną przez Prezydenta Miasta O. Tymczasem
w toczącym się postępowaniu po stronie pozwanej występował Prezydent miasta O.
Wadliwe określenie strony pozwanej stanowi o niedopuszczalności skargi. W ocenie
Sądu Okręgowego skarga nie spełnia także wymogów przewidzianych w art. 3984 §
1 pkt 1, 2 i 4 k.p.c. Nie wskazuje ona bowiem, czy wyrok został zaskarżony w całości,
czy w części, a wniosek o uchylenie wyroku nie wskazuje wyraźnie zakresu żądane-
go uchylenia. Wadliwe jest także to, że skarżący nie uzasadnił wskazanej podstawy
dotyczącej naruszenia przepisów postępowania: art.130 § 1 k.p.c. oraz art. 477
k.p.c. w związku z art.194 § 1 k.p.c.
W zażaleniu na powyższe postanowienie pełnomocnik powoda wniósł o jego
uchylenie wskazując na naruszenie art. 3986 § 1 k.p.c. Skarżący podkreślił, że nie
kwestionuje stanowiska Sądu Okręgowego w części odnoszącej się do wartości
przedmiotu zaskarżenia. Kwestionuje on natomiast zasadność odrzucenia skargi z
innych przyczyn. Według wnoszącego zażalenie skarga kasacyjna spełnia wszystkie
wymogi określone w art. 3984 § 1 k.p.c. Jeżeli chodzi o kwestię wadliwego oznacze-
nia w skardze strony pozwanej, to w ocenie wnoszącego zażalenie Sąd powinien
wezwać go do usunięcia tej wadliwości w trybie przewidzianym przez przepisy Ko-
deksu postępowania cywilnego dla usuwania braków formalnych pisma proceso-
wego.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Wymagania, jakie winna spełniać skarga kasacyjna - w świetle art. 3984 § 1 §
2 k. p. c. - można podzielić na dwie grupy. Stosownie do art. 3984 § 2 k.p.c. skarga
kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma proceso-
wego, a w sprawach o prawa majątkowe powinna zawierać również oznaczenie
wartości przedmiotu zaskarżenia. Stosownie zaś do § 1 art. 3984 k.p.c. skarga po-
winna zawierać 1) oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskaza-
niem, czy jest ono zaskarżone w całości czy w części; 2) przytoczenie podstaw kasa-
cyjnych i ich uzasadnienie; 3) wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i
jego uzasadnienie oraz 4) wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z
oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia i zmiany. Tylko wymagania z art. 3984 § 1
k.p.c. stanowią o istocie skargi kasacyjnej jako nadzwyczajnego środka prawnego,
niespełnienie ich - stosownie do utrwalonego orzecznictwa (por. postanowienie z 9
listopada 2000 r., II CKN 1385/00, OSNC 2001 nr 3, poz. 51; por. też postanowienie z
22 marca 2001 r., V CZ 131/01, OSNC 2001 nr 10, poz. 156; postanowienie z 12
grudnia 2000 r., V CKN 1780/00, OSNC 2001 nr 3, poz. 52; postanowienie z 10 maja
2001 r., II CZ 35/01, OSNC 2002 nr 1, poz. 11; postanowienie z 11 maja 2001 r., III
CZ 28/01, OSNC 2002 nr 1, poz. 12; postanowienie z 30 maja 2001 r., III CZ 36/01,
OSNC 2002 nr 2, poz. 22; postanowienie z 5 czerwca 2001 r., IV CZ 45/01, OSNC
2001 nr 10, poz. 157; postanowienie z dnia 17 października 2001 r., III CZ 98/01,
OSNC 2002 nr 5, poz. 71; postanowienie z dnia 27 listopada 2001 r., III CKN 462/01,
OSNC 2002 nr 4, poz. 56) - powoduje odrzucenie skargi bez wzywania do jej uzu-
pełnienia w trybie przewidzianym dla uzupełniania braków formalnych pisma proce-
sowego.
Skarga kasacyjna powoda zawiera co prawda oznaczenie orzeczenia, od któ-
rego jest wniesiona. Brak jest jednak wskazania, czy orzeczenie to jest skarżone w
całości, czy też w części (art. 3984 § 1 pkt 1 k. p. c.). Ponadto skarżący nie wypełnił
obowiązku wynikającego z art. 3984 § 1 pkt 4 k.p.c., gdyż nie oznaczył we wniosku o
uchylenie skarżonego orzeczenia zakresu żądanego uchylenia. Wobec tego Sąd
Okręgowy zasadnie odrzucił skargę powoda jako niespełniającą wymagań określo-
nych w art. 3984 § 1 pkt 1 i 4 k. p. c.
Stanowiło to wystarczającą przesłankę stwierdzenia bezzasadności zażalenia,
chociaż niektóre z podniesionych przez żalącego się zarzutów są trafne.
Tak więc wadliwe oznaczenie przez powoda strony pozwanej dotyczy braków
formalnych pisma procesowego, to jest takich, które zgodnie z art. 398 6 § 1 k.p.c.
podlegają trybowi naprawczemu, polegającemu na wezwaniu przewodniczącego w
sądzie drugiej instancji do ich usunięcia w terminie tygodniowym pod rygorem odrzu-
cenia skargi.
Budzi także zastrzeżenia stwierdzenie przez Sąd Okręgowy braku uzasadnie-
nia podstawy skargi kasacyjnej tylko z tego powodu, że uzasadnienie to jest nazbyt
lakoniczne albo merytorycznie niezasadne. Tymczasem w ramach - określonej w art.
3986 § 2 k.p.c. - kontroli zachowania wymagań formalnych skargi kasacyjnej nie
podlega ocenie merytoryczna wartość formalnie przedstawionych poszczególnych
składników skargi kasacyjnej.
Można także zauważyć, że do niniejszej skargi kasacyjnej nie miał zastoso-
wania art. 3982 § 1 k.p.c. określający niedopuszczalność skargi kasacyjnej w spra-
wach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż
dziesięć tysięcy złotych. Rozpatrywana sprawa, ze względu na jej przedmiot, nie na-
leży do kategorii spraw o prawa majątkowe w rozumieniu wymienionego przepisu,
skoro jej przedmiotem było prawo niemajątkowe i dochodzone łącznie z nim rosz-
czenie majątkowe.

Pomimo powyższych zastrzeżeń do uzasadnienia zaskarżonego postanowie-
nia, jego rozstrzygnięcie wynikające ze stwierdzenia niezachowania w skardze kasa-
cyjnej wymagań określonych w art. 3984 § 1 pkt 1 i 4 k.p.c. odpowiada prawu (art.
3941 § 3 i art. 39814 k.p.c. w związku z art. 3986 § 2 k.p.c.).
========================================