Postanowienie SN - I UZ 47/04
Izba:Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych
Sygnatura:I UZ 47/04
Typ:Postanowienie SN
Opis:Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2005/19/310
Data wydania:2005-02-14

Postanowienie z dnia 14 lutego 2005 r.
I UZ 47/04

W sprawie o zasądzenie zaległych świadczeń z tytułu dodatku komba-
tanckiego i ryczałtu energetycznego wartość przedmiotu sporu stanowi żądana
kwota (art. 19 § 1 k.p.c.).

Przewodniczący SSN Józef Iwulski, Sędziowie SN: Maria Tyszel, Jerzy
Kwaśniewski (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 lutego
2005 r. sprawy z wniosku Mieczysławy K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Spo-
łecznych-Oddziałowi w O. o dodatek kombatancki i ryczałt energetyczny od 1 lipca
1993 r., na skutek zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Apelacyjnego
w Białymstoku z dnia 4 sierpnia 2004 r. [...]

u c h y l i ł zaskarżone postanowienie.

U z a s a d n i e n i e


Postanowieniem z dnia 4 sierpnia 2004 r. Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubez-
pieczeń Społecznych w Białymstoku odrzucił kasację wnioskodawczyni Mieczysławy
K. od wyroku tego Sądu z dnia 27 maja 2004 r., oddalającego apelację wnioskodaw-
czyni od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Olsz-
tynie z dnia 28 stycznia 2004 r.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd Apelacyjny stwierdził, że kasacja jest nie-
dopuszczalna, gdyż wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż dziesięć tysięcy
złotych, a sprawa nie należy do kategorii spraw, w których zgodnie z art. 392 k.p.c.
kasacja przysługuje niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia (sprawy o przy-
znanie lub wstrzymanie emerytury lub renty oraz objęcia obowiązkiem ubezpieczenia
społecznego). W kasacji określono wartość zaskarżenia nieprawidłowo w kwocie
14.598,48 zł przez zsumowanie wartości dochodzonego w sprawie dodatku komba-
tanckiego i ryczałtu energetycznego za okres od 1 lipca 1993 r. do 30 czerwca 2003
r. (pomniejszonej o kwotę otrzymanego dodatku pieniężnego z tytułu pracy przymu-
sowej w III Rzeszy). Zdaniem Sądu Apelacyjnego, należy zsumować wartość tych
świadczeń tylko za jeden rok przez zastosowanie reguły przewidzianej dla świadczeń
powtarzających się (art. 22 k.p.c.). Tak ustalona wartość przedmiotu zaskarżenia nie
przekracza kwoty dziesięciu tysięcy złotych.

Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł pełnomocnik wnioskodawczyni
domagając się jego uchylenia. Zarzucił naruszenie art. 3921 k.p.c. Według skarżą-
cego kasacja jest dopuszczalna bez względu na wartość przedmiotu zaskarżenia,
gdyż sprawa dotyczy zasadności podstaw wypłaty świadczeń. Ale gdyby nawet brać
pod uwagę wartość zaskarżenia, to - ze względu na spór co do zaległych świadczeń
- wartością tą jest całkowita wartość ,,przysługujących roszczeń".


Sąd Najwyższy zważył, co następuje:


Zgodnie z art. 3921 k.p.c., niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia,
kasacja w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, przysługuje w sprawach o
przyznanie i o wstrzymanie emerytury lub renty oraz o objęcie obowiązkiem ubezpie-
czenia społecznego. Rozpatrywana sprawa nie należy do żadnej z powyżej wymie-
nionych kategorii spraw. W tym zakresie stanowisko zaskarżonego postanowienia
jest zatem trafne.

Słuszny natomiast okazał się zarzut błędnego wyliczenia przez Sąd wartości
przedmiotu zaskarżenia na skutek bezpodstawnego zastosowania art. 22 k.p.c. W
rozpatrywanej sprawie idzie wyłącznie o świadczenia zaległe, gdyż prawo do tych
świadczeń (dodatku kombatanckiego i ryczałtu energetycznego) zostało wniosko-
dawczyni przyznane decyzją organu rentowego z 16 stycznia 1979 r., a następnie
potwierdzone decyzją z dnia 29 lipca 2003 r. Sporne są natomiast wyłącznie zaległe
świadczenia za okres od 1 lipca 1993 r. do 30 czerwca 2003 r. dotyczący wstrzyma-
nia wypłaty tych świadczeń. Tak więc przedmiotem sprawy i przedmiotem zaskarże-
nia kasacją są wyłącznie świadczenia wymagalne już w chwili rozpoczęcia sprawy
wynikającej z odwołania wnioskodawczyni z dnia 18 listopada 2003 r. Wartość tych
wymagalnych świadczeń stanowi wartość przedmiotu sporu i wartość zaskarżenia
kasacją (por. art. 19 § 1 k.p.c.). Nie było natomiast zasadne zastosowanie art. 22
k.p.c. dotyczącego spraw ,,o prawo do świadczeń powtarzających się".

Z powyższych przyczyn odrzucenie kasacji zaskarżonym postanowieniem
okazało się bezpodstawne i należało uwzględnić wniosek zażalenia o jego uchylenie
(art. 39318 § 3 k.p.c. i art. 386 § 4 k.p.c. odpowiednio zastosowany).
========================================
Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych - inne orzeczenia:
dokumentdata wyd.
[IA] I UZ 39/07   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2009/7-8/109
2008-01-22 
[IA] I UZ 18/07   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2008/19-20/302
2007-07-03 
[IA] I UZ 12/07   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2008/15-16/239
2007-05-18 
[IA] I UZ 9/07   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2008/13-14/204
2007-04-24 
[IA] I UZ 6/07   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2008/11-12/179
2007-04-19 
  • Adres publikacyjny: