Postanowienie z dnia 3 grudnia 2001 r.
I PZ 95/01

Sprawami, w których o dopuszczalności kasacji przesądza wartość
przedmiotu zaskarżenia (art. 3921 § 1 KPC), są sprawy majątkowe, którymi
mogą być sprawy o świadczenie, jak i sprawy o ustalenie oraz o ukształtowanie
prawa lub stosunku prawnego.


Przewodniczący SSN Kazimierz Jaśkowski, Sędziowie SN: Andrzej
Wasilewski, Andrzej Wróbel (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 grudnia
2001 r. sprawy z powództwa Mariana C. przeciwko Stacji Pogotowia Ratunkowego w
K. o zapłatę dodatkowego wynagrodzenia rocznego, na skutek zażalenia strony po-
zwanej na postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w Koszalinie z dnia 14 września 2001 r. [...]

o d d a l i ł zażalenie.

U z a s a d n i e n i e

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Koszalinie postano-
wieniem z dnia 14 września 2001 r. [...] odrzucił kasację pozwanej stacji Pogotowia
Ratunkowego w K. od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Spo-
łecznych w Koszalinie z dnia 26 czerwca 2001 r. [...], oddalającego apelację pozwa-
nej od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Koszalinie z dnia 28 lutego 2001 r.
[...] zasądzającego w pkt I od pozwanej na rzecz powoda Mariana C. kwotę 1.316,51
zł brutto wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 28 lutego 2001 r. do dnia zapłaty ty-
tułem dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 1999 r. i umarzającego w pkt II po-
stępowanie w pozostałej części.
W uzasadnieniu postanowienia podniesiono w szczególności, że mylne jest
stanowisko pozwanego wnoszącego kasację, iż w istocie spór w niniejszej sprawie
miał charakter sporu niemajątkowego o ustalenie ( art. 189 KPC). W ocenie Sądu
powód w sposób wyraźny określił swoje roszczenie, dochodząc zapłaty dodatkowego
wynagrodzenia rocznego i w żaden sposób nie można uznać, iż jest to spór o ustale-
nie prawa. Sprawa ma charakter sprawy o prawa majątkowe o wartości orzeczonej
przez Sąd Rejonowy ( art. 19 KPC). Kasacja jest niedopuszczalna, bowiem wartość
przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż 10.000 zł.
Pełnomocnik pozwanej w zażaleniu na powyższe postanowienie domaga się
jego uchylenia i przyjęcia kasacji do rozpoznania przez Sąd Najwyższy. W ocenie
wnoszącego zażalenie, ustalenie przez Sąd prawa powoda do nagrody rocznej,
mimo że prawo to mu nie przysługiwało, poprzez zasądzenie należności, nie przesa-
dziło jeszcze o typowo majątkowym charakterze powództwa. Pozwana uważa, że w
sytuacji, kiedy powód wniósł o zasądzenie należności, gdy strona pozwana wyraźnie
wskazywała, że weszła w spór z powodem w związku z tym, że prawo do rocznego
wynagrodzenia mu nie przysługiwało, to nie jest zasadne twierdzenie, że ustalono
tym samym prawo do nagrody jubileuszowej.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy Kodeks
postępowania cywilnego ( Dz.U. Nr 48, poz. 554), do złożenia i rozpoznania środków
zaskarżenia od orzeczeń wydanych przed dniem 1 lipca 2000 r. stosuje się przepisy
dotychczasowe. Oznacza to, że do wniesienia i rozpoznania środków zaskarżenia od
orzeczeń wydanych po dniu 1 lipca 200 r. należy stosować przepisy KPC w brzmie-
niu nadanym wyżej wymienioną ustawą. W niniejszej sprawie orzeczenie wydano
dnia 26 czerwca 2001 r., a zatem do złożenia i rozpoznania kasacji wniesionej od
tego wyroku znajduje zastosowanie między innymi art. 3921 § 1 KPC. Zgodnie z tym
przepisem, kasacja nie przysługuje w sprawach o prawa majątkowe, w których war-
tość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż 10.000 zł, a w sprawach gospodarczych
niższa niż 20.000 zł. Według zaś art. 393 pkt 1 KPC przed nowelizacją, kasacja nie
przysługiwała w sprawach o świadczenia, w których wartość przedmiotu zaskarżenia
nie przekraczała 5.000 zł, a w sprawach gospodarczych była niższa niż 10.000 zł.
Pojęcie ,,sprawa o świadczenie" zastąpiono zatem określeniem ,,sprawy o prawo
majątkowe". Zmiana ta jest doniosła między innymi w zakresie dopuszczalności ka-
sacji w sprawach o ustalenie, skoro można żądać zarówno ustalenia w sprawach
majątkowych, jak i niemajątkowych. Należy przyjąć, że sprawami, o których mowa w
art. 3921 § 1 KPC w aktualnym brzmieniu, są sprawy majątkowe, które mogą być
sprawami o świadczenie, jak i sprawami o ustalenie oraz o ukształtowanie prawa lub
stosunku prawnego. Niezależnie zatem od tego, czy sprawa majątkowa ma charakter
sprawy o świadczenie czy sprawy o ustalenie, jak twierdzi wnoszący zażalenie, w
każdym przypadku o dopuszczalności kasacji przesądza wartość przedmiotu zaskar-
żenia. W niniejszej sprawie przedmiotem żądania było zasądzenie od pozwanego
zakładu pracy odprawy pieniężnej oraz dodatkowego wynagrodzenia rocznego za
1999 r., a zatem nie ma wątpliwości, iż chodzi o świadczenie w sprawie majątkowej.
Przeciwny pogląd wnoszącego zażalenie, że ustalenie przez Sąd prawa do wyna-
grodzenia rocznego nie przesądza o majątkowym charakterze powództwa jest oczy-
wiście błędny. Nie ulega bowiem wątpliwości, że sprawą o prawa majątkowe jest
roszczenie pieniężne, w tym roszczenie o zasądzenie dodatkowego wynagrodzenia
rocznego.
Biorąc powyższe pod rozwagę Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
========================================