Postanowienie z dnia 27 października 2006 r.
I PZ 18/06

Uiszczenie opłaty w niższej wysokości niż wymagana od zażalenia wnie-
sionego przez adwokata jest nienależnym opłaceniem pisma, które z tego
względu podlega odrzuceniu bez wzywania o uiszczenie pozostałej części
opłaty (art. 1302 § 3 k.p.c.).

Przewodniczący SSN Józef Iwulski (sprawozdawca), Sędziowie SN: Jerzy
Kwaśniewski, Andrzej Wróbel.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 paź-
dziernika 2006 r. sprawy z powództwa Marii T. przeciwko Szkole Podstawowej w
S.W. o przywrócenie do pracy, na skutek zażalenia strony pozwanej na postanowie-
nie Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Sieradzu z dnia 22
czerwca 2006 r. [...]

o d d a l i ł zażalenie.

U z a s a d n i e n i e

Wyrokiem z dnia 29 grudnia 2006 r. [...] Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpie-
czeń Społecznych w Sieradzu oddalił apelację pozwanej Szkoły Podstawowej w S.W.
od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Wieluniu z dnia 11 października 2005 r.
[...], którym powódkę Marię T. przywrócono do pracy na poprzednich warunkach. W
dniu 24 marca 2006 r. pozwana reprezentowana przez adwokata wniosła za pośred-
nictwem poczty skargę kasacyjną od wyroku Sądu drugiej instancji, nie uiszczając
opłaty sądowej. W dniu 5 kwietnia 2006 r. adwokat reprezentujący pozwaną przesłał
do Sądu Okręgowego egzemplarz skargi kasacyjnej z naklejonymi na nim znakami
opłaty sądowej w wysokości 30 zł. Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 13 kwietnia
2006 r. odrzucił skargę kasacyjną, podnosząc, że nie została ona należycie opłacona
przy wniesieniu, a opłata została przesłana w dniu 5 kwietnia 2006 r., już po upływie
terminu (art. 1302 § 3 k.p.c.). Na to postanowienie pozwana wniosła zażalenie, uisz-
czając opłatę sądową w kwocie 6 zł. Postanowieniem z dnia 22 czerwca 2006 r. Sąd
Okręgowy w Sieradzu odrzucił zażalenie pozwanej, podnosząc w uzasadnieniu, że
należało od niego uiścić opłatę w wysokości 30 zł. Tymczasem zawodowy pełnomoc-
nik uiścił opłatę w wysokości niższej niż wymagana.
Na to postanowienie pozwana wniosła zażalenie, zarzucając ,,niewyjaśnienie
wszystkich istotnych okoliczności sprawy przez nie uwzględnienie dokonanej opłaty
sądowej w części na poczet całej stałej opłaty sądowej". W uzasadnieniu zażalenia
pozwana przyznała, że uiściła opłatę w wysokości 6 zł, jednak uiszczenie opłaty są-
dowej w części nie powinno powodować odrzucenia zażalenia, a brak pełnej opłaty
może być uzupełniony w każdym czasie na wezwanie sądu.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w
sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.), od zażalenia wniesionego w
sprawie z zakresu prawa pracy, w której wartość przedmiotu sporu nie przekracza
50.000 zł, pobiera się opłatę podstawową w kwocie 30 złotych. Opłata podstawowa
jest opłatą w wysokości stałej w rozumieniu art. 1302 § 3 k.p.c. (tak niepublikowane
dotychczas uchwały Sądu Najwyższego z dnia 26 września 2006 r., II UZP 11/06,
teza - Biuletyn SN 2006 nr 9 oraz z dnia 21 listopada 2006 r., III CZP 109/06, teza -
LEX nr 197685, a także niepublikowane postanowienia z dnia 2 czerwca 2006 r., II
UZ 14/06, z dnia 3 października 2006 r., III UK 100/06, oraz z dnia 9 października
2006 r., V CSK 302/06). Zgodnie z tym przepisem, zażalenie podlegające opłacie w
wysokości stałej (także opłacie podstawowej), wnoszone przez zawodowego pełno-
mocnika procesowego (adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego), po-
winno zostać opłacone pod rygorem odrzucenia, bez uprzedniego wzywania o uisz-
czenie opłaty. Pełnomocnik pozwanej, przy wniesieniu zażalenia na postanowienie
Sądu Okręgowego z dnia 13 kwietnia 2006 r. uiścił opłatę, lecz w wysokości niższej
niż wymagane 30 zł. Argumentacja pozwanej, że sąd, przed odrzuceniem zażalenia
powinien wezwać ją do uzupełnienia brakującej części opłaty, nie ma oparcia w prze-
pisach. W tym zakresie decydujące jest kategoryczne brzmienie art. 1302 § 3 k.p.c.,
zgodnie z którym sąd odrzuca pismo bez wezwania o uiszczenie opłaty (por. np. nie-
publikowane postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 czerwca 2006 r., V CZ
42/06). Według art. 1302 § 1 k.p.c., każde pismo procesowe wniesione przez profe-
sjonalnego pełnomocnika nieopłacone należycie podlega zwrotowi bez wzywania o
uiszczenie opłaty, jeśli podlega opłacie w wysokości stałej lub stosunkowej obliczonej
od wskazanej przez stronę wartości przedmiotu sporu. Chodzi więc o uiszczenie ,,na-
leżnej" opłaty od pisma, czyli opłaty określonej w stosownych przepisach, a nie
opłaty w niższej wysokości. Uiszczenie opłaty w niższej wysokości niż wymagana
jest ,,nienależytym opłaceniem pisma". Przykładowo, apelacja wniesiona przez adwo-
kata, bez spełnienia obowiązku zaokrąglenia w górę końcówki uiszczonej opłaty sto-
sunkowej do pełnego złotego, podlega odrzuceniu (uchwała Sądu Najwyższego z
dnia 22 listopada 2006 r., III CZP 83/06, dotychczas niepublikowana, teza - LEX nr
197665). Skoro więc zażalenie pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia
13 kwietnia 2006 r. nie zostało należycie opłacone, to jego odrzucenie było zgodne z
art. 1302 § 3 k.p.c.
Z tych względów, zażalenie podlegało oddaleniu na podstawie art. 39814 w
związku z art. 3941 § 3 k.p.c.
========================================