Postanowienie z dnia 15 lutego 2001 r.
I PKN 938/00

Niespełnienie wymagania przedstawienia okoliczności uzasadniających
rozpoznanie kasacji (art. 3931 § 1 pkt 3 KPC), podobnie jak nieprzytoczenie
podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienia (art. 3933 § 1 pkt 2 KPC), powoduje
odrzucenie kasacji jako niedopuszczalnej.


Przewodniczący SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca),

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 lutego
2001 r. sprawy z powództwa Bogdana M. przeciwko Zdzisławowi T. o ustalenie, na
skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w Toruniu z dnia 31 sierpnia 2000 r. [...]

p o s t a n o w i ł:

o d r z u c i ć kasację.

U z a s a d n i e n i e


Wyrokiem z dnia 31 maja 2000 r. Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Brodnicy ustalił,
że powoda Bogdana M. łączy umowa o pracę na czas nieokreślony z pozwanym
Zdzisławem T., właścicielem zakładu stolarskiego ,,D." w B., na warunkach zawartych
w umowie o pracę z dnia 1 sierpnia 1999 r.

W uwzględnieniu apelacji pozwanego Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpie-
czeń Społecznych w Toruniu wyrokiem z dnia 31 sierpnia 2000 r. zmienił zaskarżony
wyrok w całości w ten sposób , że oddalił powództwo z uzasadnieniem, iż zebrany w
sprawie materiał dowodowy został oceniony z przekroczeniem granic swobodnej sę-
dziowskiej oceny dowodów, ponieważ ustalenia te nie dowodzą woli pozwanego za-
trudniania powoda po dniu 31 października 1999 r.

Kasacja powoda od powyższego wyroku zarzuca naruszenie przez Sąd Okrę-
gowy przepisu art. 233 § 1 KPC.

Sąd Najwyższy rozważył, co następuje:

Kasacja okazała się niedopuszczalna i podlega odrzuceniu. Na gruncie sto-
sowania przepisu art. 3933 KPC w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca
2000 r., utrwalone zostało stanowisko Sądu Najwyższego, iż niewskazanie podstawy
kasacji oraz jej uzasadnienia uniemożliwia badanie zasadności skargi, a więc rozpo-
znanie sprawy, co uprawnia do odrzucenia kasacji na podstawie art. 3938 § 1 KPC
(postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 grudnia 1996 r., II UKN 24/96,
OSNAPiUS 1997 nr 13, poz. 242, z dnia 20 listopada 1996 r., I PKN 22/96,
OSNAPiUS 1997 nr 5, poz. 74 i szereg późniejszych).
Od dnia 1 lipca 2000 r. przepis art. 3933 KPC, w brzmieniu nadanym ustawą z
dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o
zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w spra-
wach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. Nr 48, poz.
554) został poszerzony o dodatkowe wymaganie, a mianowicie przedstawienie oko-
liczności uzasadniających jej rozpoznanie. Wymaganie to stanowi konsekwencję
wprowadzenia przez wyżej powołaną ustawę tzw. przedsądu uregulowanego nowym
brzmieniem art. 393 KPC, który stanowi, że Sąd Najwyższy może odmówić przyjęcia
kasacji do rozpoznania, jeżeli w sprawie nie występuje istotne zagadnienie prawne
lub nie istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpli-
wości prawne lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie; Sąd Najwyższy może
również odmówić przyjęcia kasacji, jeżeli jest ona oczywiście bezzasadna. Ograni-
czeń tych nie stosuje się, jeżeli zaskarżone orzeczenie oczywiście narusza prawo,
albo gdy zachodzi nieważność postępowania (art. 393 § 2 KPC). Jeżeli zatem prze-
pis art. 393 § 1 pkt 3 KPC, wymaga przedstawienia okoliczności uzasadniających
rozpoznanie kasacji, zaś pkt 2 wymaga przytoczenia podstaw kasacyjnych i ich uza-
sadnienia, to obydwa te wymagania należy traktować równorzędnie i orzeczenia
Sądu Najwyższego zapadłe na tle stosowania przepisu art. 3933 KPC w brzmieniu
obowiązującym przed dniem 1 lipca 2000 r. zachowują pełną aktualność. W przed-
miotowej sprawie zaskarżone orzeczenie zapadło po dniu 1 lipca 2000 r., a zatem
kasacja od tego orzeczenia winna zawierać nie tylko przytoczenie podstaw kasacyj-
nych i ich uzasadnienie, ale także przedstawiać okoliczności uzasadniające jej roz-
poznanie. Tymczasem kasacja temu wymaganiu w niniejszej sprawie nie odpowiada,
bowiem w ogóle się w tej kwestii nie wypowiada (tj. odnośnie do postanowień art.
3933 § 1 pkt 3 KPC).
Sąd Najwyższy doszedł zatem do przekonania, że kasacja jest dotknięta bra-
kiem nieusuwalnym, a tym samym jest niedopuszczalna, i w oparciu o art. 3937 § 2
KPC postanowił jak w sentencji.
========================================