- 1 -


Postanowienie z dnia 27 sierpnia 1996 r.
I PKN 5/96

Od postanowienie w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności ka-
sacja nie przysługuje.

Przewodniczący SSN: Józef Iwulski, Sędziowie SN: Teresa Flemming-
Kulesza (sprawozdawca), Walerian Sanetra.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 sierp-
nia 1996 r. sprawy z powództwa Hanny P. przeciwko Urzędowi Gminy w Ś., Gmin-
nemu Przedszkolu w B. i Szkole Podstawowej w N. o przywrócenie do pracy i inne
świadczenia, na skutek kasacji złożonej przez stronę pozwaną od postanowienia Są-
du Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Koszalinie z dnia 1 lip-
ca 1996 r. [...]

p o s t a n o w i ł:

o d r z u c i ć kasację.


U z a s a d n i e n i e

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Koszalinie wyrokiem z dnia 14 listopada 1995 r.
[...]: 1/ przywrócił powódkę Hannę P. do pracy w pozwanej Szkole Podstawowej w N.
na warunkach ustalonych przez Urząd Gminy w Ś. na sierpień 1995 roku, 2/ nakazał
pozwanej Szkole udzielenie powódce dalszego urlopu dla poratowania zdrowia do
dnia 31 grudnia 1995 roku, 3/ zasądził od pozwanej Szkoły na rzecz powódki
1.762,20 zł., 4/ oddalił powództwo wobec pozwanej Szkoły w pozostałej części, a w
stosunku do pozwanych Urzędu Gminy i Przedszkola Gminnego w B. w całości oraz
orzekł o kosztach procesu.
Wyrokiem z 18 stycznia 1996 roku Sąd Pracy uzupełnił wyrok z dnia 14 lis-

- 2 -

topada 1995 r. w ten sposób, że zasądził od pozwanej Szkoły odsetki w ustawowej
wysokości od należności głównej zasądzonej w punkcie 3 oraz nadał rygor natych-
miastowej wykonalności do kwoty 587,40 zł.
Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Koszalinie posta-
nowieniem z dnia 22 lutego 1996 r. odrzucił rewizję pozwanego Urzędu Gminy w Ś.
Następnie pozwana Szkoła wniosła zażalenie na postanowienie z dnia 18 marca
1996 r. w sprawie nadania klauzuli wykonalności. Ponadto pozwani: Szkoła Podsta-
wowa w N. i Urząd Gminy w Ś. wnieśli zażalenie na "postanowienie Sądu z dnia 18
marca 1996 r. o nadaniu klauzuli prawomocności".
Po rozpoznaniu tych zażaleń 1 lipca 1996 r. Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Koszalinie wydał dwa postanowienia pod jedną
sygnaturą [...]: oddalił zażalenie Szkoły Podstawowej w N. na postanowienie z dnia
18 marca 1996 r. o nadaniu klauzuli wykonalności i odrzucił zażalenie od nieistnieją-
cego orzeczenia o stwierdzeniu prawomocności.
Pozwana Szkoła w N. wniosła kasację od "postanowienia Sądu Wojewódz-
kiego w Koszalinie z dnia 1 lipca 1996 r. (...). Z treści kasacji wynika, że zaskarżone
zostało postanowienie, którym oddalono zażalenia na postanowienie w przedmiocie
nadania klauzuli wykonalności. Pozwana podniosła zarzut "naruszenia prawa mate-
rialnego, tj. art. 786 § 2 KPC i art. 47 § 1 KPC (chodzi prawdopodobnie o art. 47 § 1
KP)przez przyjęcie, że powódka zgłosiła gotowość do pracy w terminie 7-dniowym od
dnia uprawomocnienia się wyroku i naruszenia przepisów postępowania przez nie-
przeprowadzenie żadnego postępowania dowodowego (brak odniesienia Sądu do
ustaleń stanu faktycznego), w wyniku czego nie dokonano ustaleń faktycznych mają-
cych istotne znaczenie w sprawie, a uchybienie powyższe ma istotny wpływ na wynik
sprawy". Pozwana wniosła o uchylenie postanowienia Sądu Wojewódzkiego w
Koszalinie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania temuż Sądowi, względ-
nie o uchylenie orzeczeń Sądu I i II instancji w całości i przekazanie sprawy do po-
nownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu-Sądowi Pracy w Koszalinie. W uzasad-
nieniu podniesiono, że nadanie klauzuli wykonalności (w zakresie zasądzonego wy-
nagrodzenia) mogło być dokonane wyłącznie po przeprowadzeniu postępowania
dowodowego, w wyniku którego ustalono by, że powódka podjęła pracę.
Powódka wniosła o oddalenie kasacji.

- 3 -


Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Nadanie klauzuli wykonalności należy do czynności w postępowaniu egzeku-
cyjnym. Zgodnie z art. 13 § 2 KPC przepisy o procesie stosuje się odpowiednio do in-
nych rodzajów postępowań, chyba, że przepisy szczególne stanowią inaczej. Zasada
ta dotyczy też postępowania egzekucyjnego. Zaskarżalność orzeczeń wydanych w
postępowaniu egzekucyjnym została uregulowana w sposób odrębny (szczególny w
rozumieniu art. 13 § 2 KPC) w drugiej części Kodeksu postępowania cywilnego. Od-
rębność ta dotyczy już zaskarżania orzeczeń (postanowień) w drodze zażalenia.
Przepis części pierwszej Kodeksu dotyczący zażaleń (art. 394) nie ma
zastosowania w postępowaniu egzekucyjnym, ponieważ stosuje się przepis art. 767
§ 3, który stanowi, że zażalenie na postanowienie sądu przysługuje w wypadkach w
ustawie wskazanych. W treści tego przepisu wyrażona została istotna odmienność
między postępowaniem rozpoznawczym a egzekucyjnym w zakresie zaskarżalności
orzeczeń. W postępowaniu egzekucyjnym zaskarżalne, w drodze zażalenia, są tylko
te orzeczenia, co do których ustawa tak stanowi.
Omawiana odrębność dotyczy również dopuszczalności kasacji w postępo-
waniu egzekucyjnym. W przepisie art. 7751 § 1 KPC została wyrażona ogólna zasa-
da, w myśl której w postępowaniu tym kasacja nie przysługuje na postanowienie są-
du drugiej instancji, wydane po rozpoznaniu zażalenia. Wyjątki od tej zasady uregu-
lowane zostały w § 2 tego artykułu, lecz nie należą do nich postanowienia w przed-
miocie nadania klauzuli wykonalności.
Wobec powyższego kasacja podlegała odrzuceniu na podstawie art. 3938
KPC w związku z art. 13 § 2 KPC.

========================================