Postanowienie SN - I PKN 33/01
Izba: | Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych |
Sygnatura: | I PKN 33/01 |
Typ: | Postanowienie SN |
Opis: | Orzecznictwo Sądu Najwyższego Zbiór Urzędowy Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych 2003/9/228 Prawo Pracy i Prawo Socjalne 2003/7-8/73 |
Data wydania: | 2001-06-29 |
Postanowienie z dnia 29 czerwca 2001 r.
I PKN 33/01
Wskazanie istotnego zagadnienia prawnego nie stanowi przeszkody dla
odmówienia przyjęcia kasacji do rozpoznania, jeżeli rozstrzygnięcie tego za-
gadnienia wykraczałoby poza zakres rozpoznania sprawy określony w art. 39311
§ 1 KPC.
Sędzia SN Jerzy Kwaśniewski.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 czerwca
2001 r. sprawy z powództwa Mariana M. przeciwko Polskiej Żegludze Morskiej w S.
o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji wniesionej przez powoda od wyroku
Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Szczecinie z dnia 27
września 2000 r. [...]
o d m ó w i ł przyjęcia kasacji do rozpoznania.
U z a s a d n i e n i e
Wyrokiem z dnia 27 września 2000 r. Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w Szczecinie oddalił apelację powoda od wyroku Sądu Rejonowego-
Sądu Pracy w Szczecinie z dnia 31 marca 2000 r. oddalającego powództwo o przy-
wrócenie do pracy.
W uzasadnieniu tego wyroku Sąd Okręgowy, stwierdzając bezzasadność za-
rzutów apelacji, w szczególności wskazał na to, że ustalenia faktyczne wyroku Sądu
Pracy zostały niewadliwie wyprowadzone z niebudzącej zastrzeżeń oceny zebranego
w sprawie materiału. Decydujące znaczenie miało ustalenie, że powód ze swej winy
dopuścił się ciężkiego naruszenia swych obowiązków pracowniczych wobec pozwa-
nego pracodawcy (art. 52 § 1 pkt 1 KP) z powodu nieusprawiedliwionej nieobecności
w pracy od dnia 14 grudnia 1998 r. do czasu rozwiązania umowy o pracę z dniem 11
stycznia 1999 r. bez wypowiedzenia.
Kasacja powoda zawiera wskazanie podstaw kasacyjnych określonych w art.
3931 pkt 1 i 2 KPC. Jako na naruszenie prawa materialnego powołano się na naru-
szenie określonych postanowień umowy zawartej między stronami w związku z art.
38 KC i art. 300 KP, w związku z art. 31 KP. Natomiast w zakresie podstawy proce-
sowej kasacja powołała się na naruszenie art. 378 KPC w związku z art. 379 pkt 5
KPC ,,przez nieustosunkowanie się do wszystkich zarzutów podniesionych przez
skarżącego w apelacji... a przez to uniemożliwienie powodowi ochrony swych praw".
Przedstawiając okoliczności uzasadniające rozpoznanie kasacji (art. 3933 § 1
pkt 3 KPC w związku z art. 3931 KPC) podniesiono przede wszystkim nieważność
postępowania wynikającą z zarzuconej wadliwości uzasadnienia zaskarżonego wy-
roku. Ponadto, według strony powodowej, w sprawie występują istotne zagadnienia
prawne związane ze skutecznością oświadczenia woli także w kontekście skutecz-
ności wskazanego wyroku Sądu Pokoju w Luksemburgu.
Sąd Najwyższy stwierdzając, że:
- kasacja w sposób oczywiście bezpodstawny łączy zarzucone przez siebie
niedokładności (według oceny powoda) uzasadnienia wyroku z nieważnością postę-
powania wynikającą jakoby z pozbawienia strony możności obrony swych praw (art.
379 pkt 5 KPC w związku z art. 393 § 2 KPC);
- podstawa faktyczna zaskarżonego wyroku nie została w kasacji zakwestio-
nowana, wobec braku odpowiedniej podstawy procesowej (por. art. 39311 § 1 i § 2
KPC);
- ocena prawna wyroku dotyczy zastosowania art. 52 § 1 pkt 1 KP do ustalo-
nej podstawy faktycznej, w której podniesione w kasacji zagadnienia prawne, bądź
nie występują, bądź nie są istotne;
- zachodzą przyczyny odmówienia przyjęcia kasacji do rozpoznania w rozu-
mieniu art. 393 § 1 KPC - orzekł stosownie do art. 3937 § 1 KPC.
========================================
Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych - inne orzeczenia: