Postanowienie SN - III CNP 18/05
Izba:Izba Cywilna
Sygnatura:III CNP 18/05
Typ:Postanowienie SN
Opis:Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna 2006/7-8/139
Data wydania:2006-01-27
Postanowienie z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 18/05

Postanowienie sądu drugiej instancji oddalające zażalenie na
postanowienie sądu pierwszej instancji odrzucające skargę o wznowienie
postępowania może być przedmiotem skargi o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego orzeczenia tylko wtedy, gdy szkoda została
wyrządzona przez wydanie tego orzeczenia, a nie przez wydanie orzeczenia
objętego skargą o wznowienie postępowania.

Sędzia SN Jacek Gudowski

Sąd Najwyższy w sprawie ze skargi Wojciecha P. o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym postanowieniem w sprawie z wniosku Gminy W. przy
uczestnictwie Skarbu Państwa-Wojewody M. i Starosty W. o zezwolenie na złożenie
świadczenia do depozytu sądowego, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w
dniu 27 stycznia 2006 r., na skutek skargi Wojciecha P. o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia Sądu Okręgowego w Krakowie
z dnia 26 kwietnia 2005 r.
odrzucił skargę.

Uzasadnienie

Prawomocnym postanowieniem z dnia 12 stycznia 1976 r., wydanym w
sprawie I Ns (...)/76, Sąd Rejonowy w Wadowicach zezwolił Rejonowemu
Zarządowi Gospodarki Terenami przy Naczelniku Miasta W. na złożenie do
depozytu sądowego kwoty 104 906,50 zł tytułem odszkodowania należnego
nieżyjącej Antoninie P. Wojciech P. wniósł skargę o wznowienie postępowania w tej
sprawie, ale Sąd Rejonowy w Wadowicach - postanowieniem z dnia 20
października 2004 r. - odrzucił ją. Zażalenie skarżącego na to orzeczenie Sąd
Okręgowy w Krakowie - postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2005 r. - oddalił.
Na postanowienie Sądu Okręgowego skarżący wniósł skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Postanowienie sądu drugiej instancji oddalające zażalenie na postanowienie o
odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania należy uznać za orzeczenie
kończące postępowanie w sprawie w rozumieniu art. 4241 k.p.c. (por. np.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 1966 r., II UZ 7/96,
OSNAPUS 1997, nr 12, poz. 226), rzecz jednak w tym, że przedmiotem skargi o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia może być
wyłącznie orzeczenie, przez którego wydanie stronie została wyrządzona szkoda
(art. 4241 § 1 i art. 4245 § 1 pkt 4 k.p.c.). W tym wypadku może chodzić wyłącznie o
postanowienie Sądu Rejonowego w Wadowicach z dnia 12 stycznia 1976 r., co
zresztą potwierdził sam skarżący, który - uprawdopodobniając wyrządzoną szkodę
- wskazał, że powstała ona na skutek zezwolenia ,,na wpłatę na jego rzecz
odszkodowania do depozytu sądowego w sprawie I Ns (...)/76 na podstawie decyzji
administracyjnej, której nieważność została aktualnie stwierdzona ostateczną
decyzją". Tego orzeczenia skarżący jednak nie zaskarżył, a gdyby zresztą to zrobił,
skarga i tak zostałaby odrzucona, gdyż zgodnie ze stanowiskiem zajętym przez Sąd
Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 26 października 2005 r.,
mającej moc zasady prawnej, III BZP 1/05 (OSNC 2006, nr 5, poz. 78), skarga o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje od
orzeczeń, które stały się prawomocne z dniem 1 września 2004 r. i później.
Poza tym skarżący jest w błędzie, pozostając w przekonaniu, że wniesiona
przez niego skarga jest środkiem prowadzącym do ,,wzruszenia" zaskarżonego
postanowienia. Myli się także twierdząc, że skargę o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego orzeczenia uzasadnia występowanie w sprawie
zagadnienia prawnego wymagającego rozstrzygnięcia przez Sąd Najwyższy.
W tej sytuacji należy stwierdzić, że jakkolwiek postanowienie sądu drugiej
instancji oddalające zażalenie na postanowienie sądu pierwszej instancji
odrzucające skargę o wznowienie postępowania może być przedmiotem skargi o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, to jednak szkoda
wyrządzona stronie - stanowiąca jeden z elementów uzasadniających skargę -
musi być następstwem wydania tego postanowienia, a nie orzeczenia
zaskarżonego skargą o wznowienie postępowania. Skarżący takiej szkody nie
uprawdopodobnił ani nawet nie wskazał, należało zatem orzec, jak w sentencji (art.
4248 § 1 w związku z art. 4245 § 1 pkt 4 k.p.c.).



Izba Cywilna - inne orzeczenia:
dokumentdata wyd.
[IC] III CNP 44/08   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna 2009/1/19
2008-09-05 
[IC] III CNP 37/07   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna 2008/7-8/94
2007-06-22 
[IC] III CNP 67/06   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna 2008/5/50
2007-04-26 
[IC] III CNP 23/05   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna 2006/7-8/140
2006-01-27 
[IC] III CNP 22/05   Postanowienie SN
Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna 2006/6/111
2006-01-18 
  • Adres publikacyjny: