Postanowienie Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego
z dnia 16 października 2002 r.
III SW 30/02

Na rozstrzygnięcie Państwowej Komisji Wyborczej wydane w postępo-
waniu nadzorczym nad przestrzeganiem prawa przez wojewódzkie komisje wy-
borcze nie służy skarga do Sądu Najwyższego (art. 11 ust. 1 pkt 1 w związku z
art. 64h ust. 3 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin,
rad powiatów i sejmików wojewódzkich, Dz.U. Nr 95, poz. 602 ze zm.).


Przewodniczący SSN Kazimierz Jaśkowski (sprawozdawca), Sędziowie SN:
Krystyna Bednarczyk, Andrzej Kijowski, Jerzy Kuźniar, Jerzy Kwaśniewski, Herbert
Szurgacz, Andrzej Wasilewski.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 paź-
dziernika 2002 r. sprawy ze skargi Komitetu Wyborczego Wyborców Konfederacja
Ruch Obrony Bezrobotnych RP na uchwałę Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 2
października 2002 r. oddalającą skargę na uchwałę Wojewódzkiej Komisji Wyborczej
w Kielcach w sprawie odmowy przyjęcia listy okręgowej kandydatów na radnych tego
Komitetu


o d r z u c i ł skargę.

U z a s a d n i e n i e


Komitet Wyborczy Wyborców Konfederacja Ruch Obrony Bezrobotnych RP
wniósł skargę na uchwałę Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 2 października 2002
r., oddalającą jego skargę na uchwałę Wojewódzkiej Komisji Wyborczej w Kielcach
odmawiającą przyjęcia zgłoszenia okręgowych list kandydatów na radnych tego Ko-
mitetu. Przyczyną odmowy przyjęcia zgłoszenia było jego złożenie po terminie. Zda-
niem Komitetu skarga do Sądu Najwyższego jest dopuszczalna na podstawie analo-
gii z art. 64 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad
powiatów i sejmików województw (Dz.U. Nr 95, poz. 602 ze zm.).

Państwowa Komisja Wyborcza wniosła o odrzucenie skargi jako niedopusz-
czalnej a w przypadku zastosowania analogii z art. 64h ust. 3 Ordynacji wyborczej -
jako złożonej po terminie.


Sąd Najwyższy zważył, co następuje:


Skarga jest niedopuszczalna i dlatego podlega odrzuceniu.

Według art. 64h ust. 3 Ordynacji wyborczej komitet wyborczy ma prawo wnie-
sienia skargi do Sądu Najwyższego na postanowienie PKW o odmowie przyjęcia za-
wiadomienia o utworzeniu komitetu wyborczego. Podobna jest regulacja dotycząca
niższego szczebla. Jeżeli komisarz wyborczy odmówi przyjęcia zawiadomienia o
utworzeniu komitetu wyborczego, to komitet może odwołać się do sądu okręgowego
(art. 64 i ust. 3 Ordynacji wyborczej). W obu przypadkach droga sądowa przysługuje
w razie odmowy przyjęcia zawiadomienia o utworzeniu komitetu wyborczego.

Natomiast w niniejszej sprawie chodzi o zgłoszenie list kandydatów na rad-
nych przez skarżący komitet. W przypadku odmowy rejestracji zgłoszonych list kan-
dydatów Ordynacja wyborcza przewiduje dwie drogi zaskarżenia. Jeżeli przyczyną
odmowy jest brak odpowiedniego poparcia podpisami wyborców, to właściwy jest
sąd okręgowy, a w pozostałych przypadkach - komisarz wyborczy. Postanowienia
wydane przez te organy są niezaskarżalne (art. 105 ust. 3, art. 106 ust. 2, art. 140
ust. 1 oraz art. 165 ust. 1 Ordynacji wyborczej).

Zaskarżona uchwała została wydana na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 1 Ordy-
nacji wyborczej. Według tego przepisu do zadań PKW należy sprawowanie nadzoru
nad przestrzeganiem prawa wyborczego. Brak jest podstaw do stosowania w drodze
analogii wobec tej uchwały przepisu art. 64h ust. 3 Ordynacji wyborczej. Trzeba bo-
wiem mieć na uwadze, że ta uchwała - odmiennie niż uchwała PKW odmawiająca
przyjęcia zawiadomienia o utworzeniu komitetu wyborczego - nie rozstrzygała istoty
sprawy, lecz oddaliła skargę na uchwałę Wojewódzkiej Komisji Wyborczej. Jest nie-
logiczne domaganie się rozpoznania przez Sąd Najwyższy wniesionej na nią skargi
w sytuacji, gdy na postanowienie komisarza wyborczego wydane po rozpatrzeniu
odwołania od uchwały komisji wyborczej nie przysługuje środek zaskarżenia (art. 106
ust. 2 Ordynacji wyborczej).

Z tych względów orzeczono jak w sentencji.
========================================