Trwa ładowanie...
Zaloguj
Notowania
Przejdź na

OZ 1304/04 - Postanowienie NSA z 2005-01-28

0
Podziel się:

Przyznanie prawa pomocy bądź odmowa jego przyznania, muszą się opierać na kryteriach ustawowych, określanych w art. 246 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ i materiale dowodowym zgromadzonym zgodnie z art. 252 tej ustawy. Jeżeli złożony wniosek o przyznanie prawa pomocy na formularzu urzędowym budzi wątpliwości sądu, to powinien on skorzystać z możliwości jakie daje przepis art. 255 powyższej ustawy.

Tezy

Przyznanie prawa pomocy bądź odmowa jego przyznania, muszą się opierać na kryteriach ustawowych, określanych w art. 246 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ i materiale dowodowym zgromadzonym zgodnie z art. 252 tej ustawy. Jeżeli złożony wniosek o przyznanie prawa pomocy na formularzu urzędowym budzi wątpliwości sądu, to powinien on skorzystać z możliwości jakie daje przepis art. 255 powyższej ustawy.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Józefa Ch. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 września 2004 r., VII SA/Wa 216/04 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi Józefa Ch. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 22 stycznia 2004 r., (...) w przedmiocie pozwolenia na budowę postanawia uchylić zaskarżone postanowienie w części oddalającej wniosek /pkt 2/ i w tym zakresie przekazać sprawę do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie.

Uzasadnienie

Skarżący pismem z dnia 26 kwietnia 2004 r. wystąpił o zwolnienie z kosztów sądowych w sprawie z jego skargi na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 22 stycznia 2004 r., (...), w przedmiocie pozwolenia na budowę. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wezwał skarżącego do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu. Wniosek ten skarżący złożył w dniu 3 czerwca 2004 r.; wnosząc o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Z wniosku wynika, że nie posiada żadnych dochodów, prowadzona jest przeciw niemu egzekucja administracyjna i sądowa oraz że mieszka u swoich rodziców, ale nie pozostaje z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym.

Postanowieniem z dnia 13 lipca 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy w zakresie całkowitym, stwierdzając, że skarżący musi się z czegoś utrzymywać, skoro prowadzi własne gospodarstwo domowe a zatem złożony przez skarżącego wniosek jest niewiarygodny. Na doręczone skarżącemu w dniu 9 sierpnia 2004 r. postanowienie, wniósł on sprzeciw w dniu 16 sierpnia 2004 r.

Postanowieniem z dnia 15 września 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie zwolnienia od wpisu sądowego w wysokości 200 zł, oddalając wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu. W uzasadnieniu postanowienia Sąd stwierdził, że sytuacja skarżącego uzasadnia przyznanie prawa pomocy przez zwolnienie od wpisu sądowego w wysokości 200 zł. Natomiast w odniesieniu do wniosku o ustanowienie adwokata Sąd uznał, że nie zachodzi potrzeba jego ustanowienia, ponieważ skarżący sam potrafi sobie poradzić w prowadzeniu procesu, bowiem w skardze skarżący dokładnie określa swoje stanowisko.

Na doręczone w dniu 12 października 2004 r. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, skarżący wniósł w dniu 19 października 2004 r. zażalenie, w którym domaga się ustanowienia adwokata, w celu uniknięcia kolejnych procesów i wykazania wszystkich uchybień urzędów w tej sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest zasadne. Zgodnie z art. 246 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. W niniejszej sprawie skarżący został zwolniony od kosztów wpisu sądowego, co w ocenie Sądu jest usprawiedliwione jego sytuacją materialną. Zażalenie skarżącego dotyczy pkt 2 postanowienia z dnia 15 września 2004 r. - oddalającego w pozostałym zakresie wniosek przyznanie prawa pomocy. Sąd pierwszej instancji tym postanowieniem oddalił wniosek Józefa Ch. o ustanowienie adwokata.

Przyznanie prawa pomocy bądź odmowa jego przyznania, muszą się opierać na kryteriach ustawowych, określanych w art. 246 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i materiale dowodowym zgromadzonym zgodnie z art. 252 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Jeżeli złożony wniosek o przyznanie prawa pomocy na formularzu urzędowym budzi wątpliwości sądu, to powinien skorzystać z możliwości jakie daje przepis art. 255 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W rozpoznawanej sprawie należy się zgodzić ze stwierdzeniem Sądu, zawartym w uzasadnieniu postanowienia z dnia 13 lipca 2004 r., że "wniosek jest mało wiarygodny". Trudno bowiem zrozumieć z czego utrzymuje się dorosły człowiek, nie mający żadnych dochodów ani majątku i nie prowadzący wspólnego gospodarstwa domowego z rodzicami. Na to pytanie nie daje odpowiedzi złożony w dniu 3 czerwca 2004 r. wniosek na formularzu PPF, nie wynika bowiem z niego, ani z pism skarżącego w jakim jest wieku i dlaczego nie podejmuje pracy zawodowej. Z uzasadnienia decyzji Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 22 stycznia 2004 r. zaś wynika, że skarżący był adresatem decyzji o pozwolenie na budowę budynku inwentarsko - składowego, który sprzedał wraz z nieruchomością nr 227/2 położona w miejscowości M., aktem notarialnym z dnia 7 listopada 2000 r. Nie wiadomo, czy skarżący jest w dalszym ciągu właścicielem nieruchomości nr 227/1 położonej w tej samej miejscowości. O tych wszystkich faktach skarżący nie wspomina w złożonym
wniosku, pisząc w uzasadnieniu "jestem bankrutem bez źródeł dochodu", co nie można uznać za wystarczające. Sąd ponownie rozpoznając wniosek skarżącego, powinien wyjaśnić te wszystkie wątpliwości, wzywając go do przedstawienia dodatkowych dokumentów na podstawie art. 255 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Biorąc pod uwagę powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 185 w związku z art. 197 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.

orzecznictwo nsa
orzecznictwo
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
KOMENTARZE
(0)