Trwa ładowanie...
Zaloguj
Notowania
Przejdź na

OW 156/04 - Postanowienie NSA z 2005-01-05

0
Podziel się:

Spór kompetencyjny, o którym mowa w art. 22 par. 2 Kpa, może powstać jedynie przy rozstrzyganiu indywidualnej sprawy z zakresu administracji publicznej. Powstanie natomiast sporu pomiędzy organem jednostki samorządu terytorialnego a organem administracji rządowej co do właściwości rozpatrzenia skargi wniesionej w trybie przepisów Działu VIII Kpa, nie jest sporem w rozumieniu art. 22 par. 2 Kpa, i nie podlega kognicji sądu administracyjnego.

Tezy

Spór kompetencyjny, o którym mowa w art. 22 par. 2 Kpa, może powstać jedynie przy rozstrzyganiu indywidualnej sprawy z zakresu administracji publicznej. Powstanie natomiast sporu pomiędzy organem jednostki samorządu terytorialnego a organem administracji rządowej co do właściwości rozpatrzenia skargi wniesionej w trybie przepisów Działu VIII Kpa, nie jest sporem w rozumieniu art. 22 par. 2 Kpa, i nie podlega kognicji sądu administracyjnego.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wspólnoty Mieszkaniowej "B-23" w W. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między Głównym Inspektorem Nadzoru Budowlanego i Radą Miasta Stołecznego Warszawy w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania skargi Wspólnoty Mieszkaniowej "B-23" na działanie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego postanawia - odrzucić wniosek.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 14 lipca 2004 r., Wspólnota Mieszkaniowa "B-23" w Warszawie wystąpiła z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Głównym Inspektorem Nadzoru Budowlanego a Radą Miasta Stołecznego Warszawy, przez wskazanie organu właściwego do rozpoznania skargi wniesionej przez Wspólnotę na działanie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w W.

Według twierdzeń zawartych we wniosku obydwa organy uznały się za niewłaściwe do rozpatrzenia skargi. Negatywne stanowisko zajęła Rada Miasta Stołecznego Warszawy w uchwale z dnia 13 listopada 2003 r., natomiast Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego w piśmie z dnia 14 grudnia 2003 roku. Uzasadnia to zgłoszenie wniosku rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Pozostaje poza sporem, że skarga Wspólnoty Mieszkaniowej "B-23" w W. została złożona w trybie przepisów Działu VIII, tj. art. 221 i następne Kodeksu postępowania administracyjnego i dotyczy działania Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Warszawie, /por. również oświadczenia stron do protokołu rozprawy z dnia 5 stycznia 2005 r./.

W takiej sytuacji należy odpowiedzieć na pytanie czy tego rodzaju spór jest sporem kompetencyjnym, w rozumieniu art. 22 Kpa a także w rozumieniu art. 15 par. 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, który to przepis powierza rozstrzyganie sporów kompetencyjnych Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu. Uprzedzając dalsze rozważania na tak postawione pytanie należy udzielić odpowiedzi przeczącej.

O istnieniu sporu kompetencyjnego można mówić wtedy gdy dwa lub więcej organów podejmuje działania zmierzające do rozstrzygnięcia danej sprawy administracyjnej /spór pozytywny/ względnie, gdy żaden z organów nie uważa się za właściwy do rozstrzygnięcia sprawy /spór negatywny/.

Przede wszystkim należy mieć na uwadze, że rozstrzyganie sporów kompetencyjnych jest instytucją procesową, która ma na celu doprowadzenie do wskazania organu, właściwego do rozstrzygnięcia sprawy w postępowaniu jurysdykcyjnym /argument z art. 1 pkt 1 i art. 22 par. 2 Kpa/. Takich cech nie zawiera postępowanie związane z rozpatrywaniem skarg wnoszonych w trybie art. 221 i następne Kpa. Wprawdzie, jak to stanowi art. 2 Kpa, kodeks ten normuje "ponadto" postępowanie w sprawach skarg i wniosków, jednakże postępowanie to nie jest związane z rozstrzyganiem indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej. Inaczej rzecz ujmując, jeśli nawet powstaną spory związane z rozpatrywaniem skarg i wniosków, jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, spory te nie mogą być zakwalifikowane jako spory kompetencyjne, w znaczeniu procesowym. Co więcej do rozpatrzenia tego rodzaju sporów, z braku upoważnienia ustawodawcy, nie jest właściwy Naczelny Sąd Administracyjny, w rozumieniu art. 4 i art. 15 par. 1 pkt 4 powołanej
ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Skoro zatem sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego, zgłoszony w tym przedmiocie wniosek, podlega odrzuceniu.

Z powyższych względów, na podstawie art. 58 par. 1 pkt 1 w związku z art. 64 par. 3 i art. 193 powołanego już Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.

orzecznictwo nsa
orzecznictwo
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
KOMENTARZE
(0)