Tezy
Braki w zakresie elementów konstrukcyjnych skargi kasacyjnej mogą być uzupełnione jedynie w terminie przewidzianym do jej wniesienia.
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej "S." Sp. z o.o. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 marca 2004 r. 6/II SA 2597/02 w sprawie ze skargi "S." Sp. z o.o. na decyzję Ministra Środowiska z dnia 1 lipca 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 3 marca 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością "S." na decyzję Ministra Środowiska z dnia 1 lipca 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych.
Pełnomocnik Spółki "S." adwokat Henryk Sz. wniósł skargę kasacyjną od powyższego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zaskarżając go w całości. Skargę kasacyjna oparto na obu podstawach wymienionych w art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/.
Zarzucając naruszenie przepisów postępowania mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy /art. 174 pkt 2 cyt. wyżej ustawy/ wyjaśniono, iż polega ono na nie rozpoznaniu istoty sprawy oraz wniosków i zarzutów podniesionych przez skarżącego w skardze oraz pominięciu wniosków i twierdzeń podniesionych przez skarżącego a dla niego istotnych, co skutkowało naruszeniem przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jak też art. 8, art. 11, art. 77 i art. 80 Kpa. Ponadto zarzucono zaniechanie wyjaśnienia czy grunt, którego dotyczy skarga może być uznany za las w rozumieniu art. 3 ustawy z 1991 r. o lasach mimo, iż jak zaznaczono skarżący wykazał, że interpretacja organów administracji w tym zakresie jest wadliwa.
Podnosząc ponadto zarzut naruszenia prawa materialnego /art. 174 pkt 1 cyt. wyżej ustawy/ autor skargi kasacyjnej zarzucił naruszenie art. 7 ustawy z 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, polegające na przyjęciu, iż mimo wystąpienia wszelkich przesłanek do wyrażenia zgody na przeznaczenie w planie zagospodarowania przestrzennego Gminy J. na cele nieleśne gruntów leśnych nie stanowiących własności Skarbu Państwa, brak było podstaw obligujących organy w tej sprawie rozstrzygające w przedmiotowej materii do wydania decyzji wyrażającej zgodę.
Nadto zarzucono naruszenie art. 11 ust. 2 pkt 1 ustawy z 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych, które to uchybienie - zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną polegało na błędnej wykładni przepisu poprzez uznanie, iż do przyjęcia określonego terenu jako lasu, nie jest konieczne wydanie stosownej decyzji oraz, że o takim charakterze terenu przesądza wyłącznie jego położenie.
Skarga kasacyjna nie zawiera wniosku o uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia ani oznaczenia zakresu uchylenia lub zmiany, jak tego wymaga art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Następnie już po upływie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, pełnomocnik Spółki "S." w piśmie procesowym z dnia 31 maja 2004 r. poinformował, że w związku ze złożoną skargą kasacyjną od wyroku z dnia 3 marca 2004 r. wyjaśnia, iż zaskarżając wyrok w całości domaga się jego uchylenia w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia.
Przystępując do badania wymagań formalnych skargi kasacyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje.
Skarga kasacyjna jest sformalizowanym środkiem prawnym. Przepis art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ wprowadził dwojakiego rodzaju wymagania, którym powinna odpowiadać skarga kasacyjna tj. wymagania formalne sformułowane w art. 46 par. 1 i art. 47 cytowanej wyżej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w odniesieniu do pism pochodzących od strony oraz wymagania materialne przewidziane dla samej skargi kasacyjnej.
Wymagania formalne skargi kasacyjnej to zamieszczenie w tym piśmie: oznaczenia sądu, do którego jest skierowane, wskazanie imienia i nazwiska lub nazwy strony, ich przedstawiciela i pełnomocników, oznaczenie rodzaju sądu, zamieszczenie osnowy skargi kasacyjnej, podpis autora tejże skargi, wymienienie załączników, oznaczenie miejsca zamieszkania stron i ich pełnomocników lub adres do doręczeń. Nadto według art. 47 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, do skargi kasacyjnej należy dołączyć pełnomocnictwo, odpis lub odpisy skargi kasacyjnej, odpisy załączników.
Niespełnienie wymagań formalnych skargi kasacyjnej określonych wyżej stanowi brak, który jednak w trybie art. 49 w związku z art. 193 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może być uzupełniony.
Jednakże podkreślić należy, iż skarga kasacyjna, która jest środkiem zaskarżenia bardziej formalizowanym, powinna spełniać wymagania szczególne określone jako materialne właściwe tylko dla niej.
Wymagania materialne skargi kasacyjnej to:
a/ oznaczenie zaskarżonego orzeczenia,
b/ wskazanie czy jest ono zaskarżone w całości czy części,
c/ przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie,
d/ wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany.
Braki w zakresie wymogów materialnych skargi kasacyjnej nie podlegają sanacji co w konsekwencji czyni skargę kasacyjną niedopuszczalną.
Z takim właśnie przypadkiem braku niezbędnych wymogów materialnych skargi kasacyjnej mamy do czynienia w rozpoznawanej sprawie. Skarga kasacyjna pełnomocnika Spółki "S." nie zawiera bowiem wniosku o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany. Natomiast zawarcie w skardze kasacyjnej wniosku o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany jest niezbędne do wyznaczenia jej granic, w ramach których podlega ona rozpoznaniu przez Naczelny Sąd Administracyjny. Brak w tym zakresie powoduje odrzucenie skargi kasacyjnej. Tożsame stanowisko wyrażono już w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 marca 2004 r. /FSK 209/04 - ONSAiWSA 2004 Nr 1 poz. 13/ - gdzie uznano, że brak w skardze kasacyjnej wniosku o uchylenie lub zmianę zaskarżonego wyroku jak tego wymaga art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ powoduje, że skarga ta jako pozbawiona jednego
z koniecznych elementów materialnych jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
W rozpoznawanej sprawie bezspornym jest, że skarga kasacyjna nie zawiera wniosku o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany, natomiast wniosek taki złożono dopiero w piśmie procesowym pełnomocnika skarżącego z dnia 31 maja 2004 r. Niezależnie od tego, iż brak w powyższym zakresie został uzupełniony już po upływie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, który upłynął z dniem 28 maja 2004 r., to przede wszystkim wyjaśnić należy co już wyżej podkreślono, w niniejszym uzasadnieniu, że brak ten nie może być konwalidowany. Brak kasacji w tym względzie nie podlega naprawieniu w trybie właściwym dla usunięcia braków formalnych pism procesowych.
Skoro brak skargi kasacyjnej w tej sprawie jest brakiem nienaprawialnym, to uzupełnienie uczynione po terminie pismem procesowym z dnia 31 maja 2004 r. nie mogło skutkować rozpoznaniem merytorycznym tejże skargi.
Stąd też wobec podniesionej wyżej argumentacji Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że skarga kasacyjna pozbawiona jednego ze swych podstawowych elementów jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 178 w związku z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/. Z tych przyczyn orzeczono jak w sentencji.