Tezy
Zawiadomienie strony w stosownym trybie o sprostowaniu postanowieniem sądu oczywistej omyłki pisarskiej w wyroku wcześniej wydanym i doręczonym stronie nie wpływa na bieg trzymiesięcznego terminu ustanowionego w przepisie art. 277 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/.
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Ewa Radziszewska-Krupa, , po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. P. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie III SA 2290/01 postanawia: odrzucić wniosek o wznowienie postępowania sądowego
Uzasadnienie
Pismem z dnia [...] listopada 2003r. p. B. P.wniósł skargę o wznowienie postępowania sądowego w sprawie o sygn. akt III SA 2290/01. Skarżący wniósł o uwzględnienie skargi i zmianę zapadłego wyroku, oddalającego jego skargę na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2001r. Podniósł również, że orzeczenie to wraz ze skorygowaną treścią uzasadnienia otrzymał w dniu [...] października 2003r.
W uzasadnieniu skargi p. B. P. jako podstawę wznowienia postępowania powołał:
- pozbawienie go - jako skarżącego - należytej reprezentacji w czasie posiedzenia Sądu w dniu [...] marca 2003r., godz. [...], sala [...] z uwagi na treść art. 149 § 2 k.p.c.;
- niewskazanie przez Sąd w sposób wyraźny, gdzie w przepisie, na podstawie którego skarga została oddalona, znajduje się stwierdzenie "kwota dochodu wolna od opodatkowania w 1999r." oraz niewystarczające uzasadnienie wyroku;
- brak bezstronności i obiektywizmu oraz stronniczość Sądu, wyrażające się w treści postanowień NSA w przedmiocie zwolnienia od kosztów postępowania (z dni: 27 listopada 2001r. i 23 stycznia 2002r.) oraz w sprostowaniu z urzędu oczywistej omyłki w wyroku z dnia 24 maja 2001r. postanowieniem NSA z dnia 30 września 2003r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Niniejsza sprawa została rozpoznana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.). Przepis ten stanowi, że sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Zgodnie z art. 277 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) - dalej powoływana jako p.p.s.a. - skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzymiesięcznym. Termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą wznowienia jest pozbawienie strony możności działania lub brak należytej jej reprezentacji - od dnia, w którym strona lub jej przedstawiciel ustawowy dowiedzieli się o orzeczeniu wydanym przez Sąd.
W myśl art. 279 p.p.s.a. skarga o wznowienie postępowania powinna ponadto zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, podstawę wznowienia i jej uzasadnienie, okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz żądanie uchylenia lub zmiany zaskarżonego orzeczenia.
Stosownie do art. 280 § 1 p.p.s.a. Sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednej z tych przesłanek Sąd ma obowiązek wniosek odrzucić.
W przedmiotowej sprawie Sąd, oceniając czy skarga opiera się na ustawowych podstawach wznowienia stwierdził, iż tylko jedna z trzech wymienionych przez skarżącego podstaw wznowienia mogła być brana pod uwagę - brak należytej reprezentacji - z uwagi na treść art. 271 pkt 2 p.p.s.a. Pozostałe dwie (niewystarczające uzasadnienie wyroku, brak bezstronności, obiektywizmu i stronniczość Sądu) nie stanowią podstawy do wznowienia postępowania, mimo iż skarżący za takie je uznaje. W związku z tym wniosek na nich oparty należy uznać za podlegający odrzuceniu na podstawie art. 280 § 1 p.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w stosunku natomiast do przesłanki, polegającej na braku należytej reprezentacji stwierdza, że stosownie do art. 277 p.p.s.a., aby uznać, że skarga na niej oparta została wniesiona w terminie, konieczne jest stwierdzenie, że strona wnosząc ją nie przekroczyła trzech miesięcy od dnia, w którym dowiedziała się o orzeczeniu.
W niniejszej sprawie jest bezsporne, że p. B. P. dowiedział się o wyroku w dniu [...] czerwca 2003r., kiedy odebrał osobiście jego odpis (potwierdzenie odbioru w aktach sprawy III SA 2290/01- k. [...]). Termin do wniesienia skargi o wznowienie zaczął zatem biec od dnia [...] czerwca 2003r. i upłynął w dniu [...] września 2003r. Skarga o wznowienie została natomiast wniesiona za pośrednictwem poczty w dniu [...] listopada 2003r., a więc z przekroczeniem ustawowego terminu. Tym samym w świetle wyżej przywołanego art. 280 § 1 p.p.s.a. wniosek, także w tej części, podlegał odrzuceniu.
Sąd administracyjny - w odniesieniu do argumentacji skarżącego, dotyczącej faktu zachowania terminu w złożeniu skargi o wznowienie postępowania (koniecznej w świetle art. 279 p.p.s.a) stwierdza, że pogląd skarżącego, który uważa, że dochował terminu, bo dopiero w dniu [...] października 2003r. otrzymał postanowienia Sądu - prostujące w wyroku z dnia [...] kwietnia 2003r. oczywistą omyłkę pisarską, polegającą na wprowadzeniu nowego zapisu "(Dz. U. z 1993r...)" w miejsce starego "(Dz. U. z 1999r...)" - wraz z poprawioną treścią ww. wyroku, jest nieprawidłowy i nie może być zaaprobowany. W świetle bowiem art. 277 p.p.s.a. wystarczającą przesłaną do rozpoczęcia biegu trzymiesięcznego terminu do złożenia skargi o wznowienie jest dowiedzenie się przez skarżącego, bądź jej przedstawiciela ustawowego o wyroku. W przedmiotowej sprawie dniem, od którego biegł termin - jak już wcześniej wskazano - był dzień [...] czerwca 2003r.
W związku z powyższymi rozważaniami Sąd stwierdza, że zawiadomienie w stosownym trybie Strony o sprostowaniu, postanowieniem Sądu oczywistej omyłki pisarskiej, w wyroku wcześniej wydanym i doręczonym stronie, nie wpływa na bieg trzymiesięcznego terminu wskazanego w przepisie art. 277 p.p.s.a. Istotne jest bowiem, z punku widzenia tego unormowania, że strona w ogóle dowiedziała się o wydaniu orzeczenia w postępowaniu przed sądem administracyjnym, o którego wznowienie wnosi, a nie o korektach w treści uzasadnienia tego wyroku, polegających na sprostowaniu oczywistych omyłek pisarskich.
Mając na uwadze całość wyżej przedstawionej argumentacji, na podstawie art. 271 pkt 2, art. 277, art. 279 oraz art. 280 § 1 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.