Tezy
Jeżeli samochód osobowy z tzw. kratką został zarejestrowany jako ciężarówka, to organ skarbowy nie może kwestionować odliczenia podatku VAT u nabywcy. Ani homologacja, ani oględziny auta nie mają znaczenia.
Dopóki w obrocie prawnym pozostaje decyzja administracyjna w postaci dowodu rejestracyjnego, kwalifikująca sporny samochód w momencie jego nabycia przez podatnika jako ciężarowo-osobowy o dopuszczalnej ładowności powyżej 500 kg, dopóty organy podatkowe nie mogą w stosunku do tego podatnika wywodzić skutków prawnych powołując się na przepis art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, ograniczający możliwość odliczenia podatku naliczonego w razie nabycia samochodów osobowych oraz innych o dopuszczalnej ładowności poniżej 500 kg.
Jedynie zmiana decyzji administracyjnej, jaką jest dowód rejestracyjny samochodu, w której wyniku okazałoby się, że sporny samochód nie jest samochodem ciężarowo-osobowym o ładowności powyżej 500 kg, lecz samochodem osobowym lub innym o ładowności poniżej 500 kg, pozwalałaby organom podatkowym na zastosowanie art. 25 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy podatkowej.
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, ( del.), Sędziowie NSA ( del.) Jerzy Rypina (spr.), WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant Teresa Iwaćkowska, po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2004 r. sprawy ze skargi S-ki z o.o. S. w W. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2002 r. Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną decyzję 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku 3) zasadza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej Spółki kwotę [...] zł ( [...]60/100 złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2002 r. Izba Skarbowa w W. na mocy art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego A. z dnia [...].04.2002 r. określającą "S " Spółce z o.o. w W. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 1999 r. zaległość w tym podatku , odsetki za zwłokę oraz określające dodatkowe zobowiązanie.
W uzasadnieniu decyzji Izba Skarbowa stwierdziła, iż Spółka naruszyła art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ( Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm. ) odliczając podatek naliczony z faktury VAT dnia [...].11.1999 r. dokumentującej zakup samochodu osobowego marki Seat Alhambra 1,8 20V Turbo Luxus.
Izba Skarbowa wywiodła, iż przedmiotowy samochód został zakupiony przez s.c. "C " w październiku 1999 r. i zarejestrowany, zgodnie ze świadectwem homologacji wystawionym przez importera, jako samochód osobowy. Późniejsze przeróbki i zarejestrowanie samochodu przez Wydział Komunikacji Urzędu Gminy C. Dzielnica M. jako samochód ciężarowy - specjalizowany nie ma znaczenia, gdyż w wyniku oględzin auta stwierdzono, że żadnych przeróbek w aucie nie dokonano.
Ponadto Izba Skarbowa uznała za uzasadnione stanowisko Urzędu Skarbowego, nie kwestionowane przez Spółkę w odwołaniu, o nieodprowadzeniu podatku należnego z tytułu przekazania towarów na cele reprezentacji i reklamy , tj. naruszenie art. 2 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy VAT.
W skardze Spółka wniosła o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji oraz decyzji organu pierwszej instancji.
Strona zarzuca zaskarżonej decyzji naruszenie prawa materialnego, a w szczególności :
- art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym poprzez błędną wykładnię tego przepisu na skutek przyjęcia, iż Stronie nie przysługuje prawo obniżenia podatku należnego za listopad 1999 r. o podatek naliczony przy zakupie samochodu Seat Alhambra 1.8 20 Turbo Luxus;
- art. 25 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy poprzez błędną wykładnię tego przepisu polegającą na przyjęciu, iż ma on zastosowanie do zakupu przedmiotowego samochodu.
Strona, podobnie jak w odwołaniu od zaskarżonej decyzji, stwierdza, iż wystarczającą do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie samochodu jest wpis w dowodzie rejestracyjnym tego samochodu w dniu dokonania odliczenia
III SA 2100/02
( bez względu na wcześniejsze kwalifikacje samochodu u poprzednich właścicieli). Ponadto Strona podnosi, iż bezprzedmiotowe było powoływanie przez Izbę Skarbową w zaskarżonej decyzji uchwał Naczelnego Sądu Administracyjnego, które w opinii Izby Skarbowej dotyczyły stanowiska, iż decydujące znaczenie dla określenia rodzaju samochodu, a tym samym dla uznania prawa podatnika do skorzystania z odliczenia podatku od towarów i usług jest świadectwo homologacji. Zdaniem strony orzeczenia te dotyczą zupełnie innego stanu faktycznego, ponieważ dotyczą kwestii przerejestrowania samochodu osobowego i wpisania bądź odmowy wpisu do dowodu rejestracyjnego kwalifikacji jako samochód ciężarowy, nie odnoszą się natomiast do kwestii podatkowych. Dodatkowo Strona podnosi, iż bezzasadne jest stwierdzenie w decyzji Izby Skarbowej, że w samochodzie osobowym faktycznie nie zostały dokonane przeróbki upoważniające do zmiany kwalifikacji tego samochodu z osobowego na ciężarowy, gdyż w opinii Strony w zakresie tym nie został
przeprowadzony żaden uznany i wiarygodny dowód (pogląd taki wyrażony został jedynie przez Funkcjonariusza Komendy Dzielnicowej policji M. w ramach czynności procesowych dotyczących zupełnie innej sprawy).
W odpowiedzi na skargę Izba Skarbowa wniosła o jej oddalenie podtrzymując swoje stanowisko przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje :
Skarga jest uzasadniona.
Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy jest uzależnione od stwierdzenia, czy organy podatkowe prawidłowo uznały, że sporny pojazd jest samochodem osobowym w rozumieniu art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ( Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm. ). Zdaniem Sądu, ustalenie to zostało dokonane z naruszeniem przepisów prawa.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 30 października 1998 r. (sygn. akt I SA/Wr 445/98 ) orzekł, że klasyfikacja samochodu w dowodzie rejestracyjnym ma decydujące znaczenie jako dowód w sprawie podatkowej, w której ocena pewnych uprawnień lub ograniczeń jest uzależniona od tej klasyfikacji. Należy przy tym nadmienić, że rejestracja pojazdu na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym ma charakter decyzji administracyjnej (uchwała składu pięciu sędziów NSA z dnia 15 listopada 1999 r. sygn. akt OPK 25/99 ). A zatem zarejestrowanie danego pojazdu jako samochodu ciężarowo-osobowego jest wiążące dla organu, który wystawił dowód rejestracyjny mający charakter decyzji administracyjnej, oraz dla strony i innych uczestników obrotu prawnego - w tym organów podatkowych ( art. 110 k.p.a. ).
III SA 2100/02
Dopóki w obrocie prawnym pozostaje decyzja administracyjna w postaci dowodu rejestracyjnego, kwalifikująca sporny samochód w momencie jego nabycia przez podatnika jako ciężarowo-osobowy o dopuszczalnej ładowności powyżej 500 kg, dopóty organy podatkowe nie mogą w stosunku do tego podatnika wywodzić skutków prawnych powołując się na przepis art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ( Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm. ), ograniczający możliwość odliczenia podatku naliczonego w razie nabycia samochodów osobowych oraz innych o dopuszczalnej ładowności poniżej 500 kg.
Jedynie zmiana decyzji administracyjnej, jaką jest dowód rejestracyjny samochodu, w której wyniku okazałoby się, że sporny samochód nie jest samochodem ciężarowo-osobowym o ładowności powyżej 500 kg, lecz samochodem osobowym lub innym o ładowności poniżej 500 kg, pozwalałaby organom podatkowym na zastosowanie art. 25 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy podatkowej.
Wobec tego, że zaskarżoną decyzją utrzymano w mocy decyzję organu pierwszej instancji, przy której wydaniu naruszono przepis prawa materialnego tj. art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT, Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. " a" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ) orzekł jak w sentencji.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 cyt. ustawy.