Tezy
odmowa przywrócenia terminu
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Henryk Dolecki po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku L. P.-C. o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie nakazania wykonania określonych robót budowlanych p o s t a n a w i a: odmówić przywrócenia terminu
Uzasadnienie
W dniu 18 lutego 2008 r. L. P.-C. złożyła do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Szczecinie skargę na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. w przedmiocie nakazania wykonania określonych robót budowlanych.
Wezwaniem z dnia 25 marca Sąd zobowiązał skarżącą do usunięcia
w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania braków formalnych skargi,
pod rygorem jej odrzucenia, poprzez nadesłanie dwóch odpisów skargi lub dwóch egzemplarzy kserokopii poświadczonej za zgodność z oryginałem - celem doręczenia uczestnikom postępowania.
W wyznaczonym terminie skarżąca nie uzupełniła braków formalnych skargi.
Pismem z dnia 24 kwietnia 2008 r. L. P.-C. złożyła
do WSA w Szczecinie prośbę o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
W uzasadnieniu pisma wskazała, że niedotrzymanie terminu nastąpiło
z powodu skomplikowanej sytuacji rodzinnej. Mąż skarżącej jest chory na astmę oskrzelową i w dniach 27 i 28 marca 2008 r. miał nocne ataki, natomiast w dniu 29 marca 2008 r. skarżąca wraz z mężem musiała wyjechać do sanatorium do S., bowiem w dniu następnym rozpoczynał się turnus. Zarówno skarżącą, jak i jej mąż byli zdenerwowani warunkami tak dalekiej podróży i zestresowani chorobą męża, przez co zapomnieli o sprawie. Zapomnienie to nie wynikało jednak z lekceważenia, ale zaistniałej sytuacji zdrowotnej męża skarżącej, jak również ze względu na ich podeszły wiek (80 i 78 lat). Poza tym skarżąca wraz z mężem mieszkają sami, wskutek czego nie mogli liczyć na pomoc rodziny w załatwieniu przedmiotowej sprawy. Na potwierdzenie powołanych okoliczności skarżąca załączyła karty informacyjne, swoją oraz z męża potwierdzające ich pobyt w Sanatorium Uzdrowiskowym "A" w S. w dniach od 30 marca 2008 r. do 19 kwietnia 2008 r.
Pismem z dnia 28 kwietnia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny
w Szczecinie wezwał L. P.-C. do uzupełnienia braków formalnych prośby o przywrócenie terminu, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania, poprzez dokonanie czynności dla której przewidziany był termin, którego dotyczyła prośba skarżącej.
Skarżąca zadośćuczyniła powyższemu wezwaniu Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje:
Postępowanie przed sądem administracyjnym toczy się według przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270, ze zm., dalej zwanej P.p.s.a.).
Zgodnie z art. 86. § 1, art. 87 oraz art. 88 P.p.s.a., jeżeli strona
nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W niniejszym piśmie należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Ponadto równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. Spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd w drodze postanowienia odrzuca na posiedzeniu niejawnym.
W przedmiotowej sprawie kwestią wymagającą ustalenia było istnienie okoliczności wskazujących na brak winy skarżącej w uchybieniu terminu.
We wniosku o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi
z dnia 18 lutego 2008 r. L. P.-C. wskazała, że jej chory
na astmę oskrzelową mąż w dniach 27 i 28 marca 2008 r. miał nocne ataki. Następnie w dniu 29 marca 2008 r. wraz z mężem musiała wyjechać
do sanatorium do Szczawnicy, w związku z rozpoczynającym się w dniu następnym turnusem. Zarówno skarżącą, jak i jej mąż byli zdenerwowani warunkami tak dalekiej podróży i zestresowani chorobą męża, przez co zapomnieli o sprawie.
W myśl utrwalonego w orzecznictwie sądów administracyjnych poglądu (np. II OSK 1397/05, IV SA/Wa 1559/05, II SA/Bk 369/05, I SAB/Wa 78/05) brak winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceniając wystąpienie tej przesłanki, sąd przyjmuje obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Przywrócenie terminu nie jest zatem dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. W związku z powyższym, wskazanie przez skarżącą, iż zapomniała dokonać czynności dla której zastrzeżony został termin procesowy, niezależnie od podniesionej okoliczności braku lekceważenia i podeszłego wieku nie może zostać uznane przez Sąd za sytuację braku winy ze strony
skarżącej. Niniejsze zapomnienie stanowi bowiem dowód co najmniej lekkiego niedbalstwa, które okoliczności winy strony nie wyłącza. Nie przekreśla jej również fakt przebywania przez skarżącą w sanatorium, do którego wyjechała wraz z mężem już w trakcie trwania terminu wyznaczonego przez Sąd na dokonanie czynności.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a., należało odmówić przywrócenia terminu.