Trwa ładowanie...
Zaloguj
Notowania
Przejdź na

II SAB/Bk 47/06 - Postanowienie WSA w Białymstoku z 2006-06-12

0
Podziel się:

Wniesienie skargi do sądu administracyjnego na bezczynność polegającą na powstrzymaniu się od wydania w terminie decyzji lub postanowienia, na które służy zażalenie, skarżący jest zobowiązany w pierwszej kolejności wykorzystać środek prawny i określony w art. 37 Kpa tj., złożyć zażalenie do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie.

Tezy

Wniesienie skargi do sądu administracyjnego na bezczynność polegającą na powstrzymaniu się od wydania w terminie decyzji lub postanowienia, na które służy zażalenie, skarżący jest zobowiązany w pierwszej kolejności wykorzystać środek prawny i określony w art. 37 Kpa tj., złożyć zażalenie do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.), po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Z. na bezczynność Dyrektora P. Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w B. w przedmiocie ustalenia obowiązku płacenia składki na ubezpieczenie zdrowotne p o s t a n a w i a odrzucić skargę.

Uzasadnienie

W dniu [...] listopada 2005 roku do P. Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w B. wpłynął wniosek pani A. Z. dotyczący wydania decyzji w trybie art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 ze zm.) w przedmiocie ustalenia, czy na doradcy podatkowym zatrudnionym na umowę o pracę w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spoczywa obowiązek zapłacenia składki na ubezpieczenie zdrowotne z tytułu zawartej przez spółkę umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej doradców podatkowych.

Skarżąca po uprzednim wezwaniu organu w dniu 8 grudnia 2005 r. do usunięcia naruszenia prawa, złożyła skargę na bezczynność organu administracji publicznej, tj. Dyrektora P. Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia wyrażająca się w niedopełnieniu obowiązku z art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 ze zm.), tj. nie wydanie przez Dyrektora decyzji administracyjnej w sprawie ustalenia, czy na skarżącym jako członku zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spoczywa obowiązek zapłacenia dodatkowej składki na ubezpieczenie zdrowotne z tytułu zawartej przez spółkę umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków zarządu spółki, zatrudnionych w niej na umowę o pracę.

W związku z powyższym wniesiono o nakazanie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Dyrektorowi P. Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia wydania decyzji administracyjnej na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2004 r., Nr 210, poz. 2135 ze zm.) oraz na podstawie art. 180 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego ze względu na fakt, iż zakres przedmiotowy niniejszej sprawy mieści się w materii, w której wskazany organ ma obowiązek wydania decyzji w indywidualnej sprawie, stosownie do brzmienia art. 109 § 1 oraz § 2 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Odpowiadając na skargę Dyrektor P. Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia wniósł o jej oddalenie podnosząc, że skarga jest niezasadna. Wskazano, że brak było podstaw do wydania decyzji w przedmiotowej sprawie. Zgodnie z art. 109 ust. 1 i 2 cyt. ustawy, Dyrektor Oddziału Wojewódzkiego NFZ rozpatruje indywidualne sprawy z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego, do których zalicza się sprawy dotyczące objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym i ustalenia prawa do świadczeń. Do w/w spraw nie należą sprawy z zakresu wymierzania i pobierania składek na ubezpieczenie zdrowotne, należące do właściwości organów ubezpieczeń społecznych. Wydanie decyzji w zakresie ustalenia, czy na doradcy podatkowym czy też spółce, w której w/w jest zatrudniony, spoczywa obowiązek naliczenia i pobrania składek na ubezpieczenie zdrowotne od wartości poniesionych przez spółkę wydatków na wykupienie przedmiotowej polisy, wykracza poza kompetencje Dyrektora Oddziału NFZ, określone w art. 109 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych. Podkreślono, że zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa właściwym rzeczowo i miejscowo do wydania decyzji w przedmiotowej sprawie jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., do którego w dniu 6 grudnia 2005 r. przekazany został przedmiotowy wniosek (pismo z dnia 2 grudnia 2005 r. znak: [...]), o czym skarżąca została poinformowana.

Ponadto podniesiono, że Dyrektor P. Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia działał w granicach kompetencji przyznanych mu przez ustawę o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zaś do naruszenia prawa doszłoby właśnie poprzez nieprzekazanie wniosku skarżącej właściwemu Oddziałowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i wydanie decyzji w sprawie objętej złożonym wnioskiem, tj. w sprawie zastrzeżonej do właściwości organów ubezpieczeń społecznych. Mając powyższe na względzie przedmiotowy wniosek należało przekazać do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. - zgodnie z właściwością rzeczową i miejscową.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:

W myśl postanowień art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skargę do sądu administracyjnego wnosi się po wyczerpaniu środków zaskarżenia jednakże, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi w przypadku aktów innych niż określone w art. 3 § 2 pkt 4 tejże ustawy, tj. aktów innych niż: decyzje administracyjne, postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie, albo kończące postępowanie w sprawie, postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, należy przed wniesieniem skargi do sądu wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa.

W przedmiotowej sprawie jak wynika z treści art. 109 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2004 r., Nr 210, poz. 2135 ze zm.) Dyrektor Oddziału Wojewódzkiego Funduszu rozpatruje sprawy, o których mowa w ust. 1, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia ich wniesienia, wydając decyzję. Natomiast ust. 5 tegoż artykułu wskazuje, iż odwołanie do decyzji wydanej w tych sprawach, wnosi się do Prezesa Funduszu w terminie 7 dni do dnia jej otrzymania.

Powyższe świadczy o tym, że skoro w w/w zakresie Dyrektor Oddziału Wojewódzkiego Funduszu wydaje decyzje, od których służy odwołanie, a następnie skarga do sądu administracyjnego (art. 110 cytowanej ustawy), to również na bezczynność tego organu tj. nie wydanie decyzji administracyjnej, zgodnie z ogólnym zasadami określonymi w art. 3 § 2 pkt 1 i 8 ustawy z 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz w Kpa, skarżącemu przysługuje zażalenie do organu wyższej instancji na niezałatwienie sprawy w terminie, a następnie skarga na bezczynność organu do sądu administracyjnego.

W wypadku bowiem skargi na bezczynność organu administracji, środkiem zaskarżenia na etapie postępowania administracyjnego regulowanego przepisami kodeksu administracyjnego, jest zażalenie przewidziane w art. 37 § 1 kpa. Służy ono na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 kpa lub w ustalonym w myśl art. 36 kpa do organu administracji publicznej wyższego stopnia, w tym przypadku do Prezesa Funduszu.

Z akt sprawy nie wynika, by skargę niniejszą poprzedziło opisane w art. 37 § 1 kpa zażalenie skarżącej na bezczynność Dyrektor Oddziału Wojewódzkiego Funduszu. Podkreślić bowiem należy, iż wezwanie organu do usunięcia naruszenia prawa nie wyczerpało w niniejszej sprawie środków zaskarżenia.

W związku z tym, że przed wniesieniem skargi do Sądu skarżąca nie złożyła takiego zażalenia na nie załatwienie sprawy w terminie dotyczącej wydania decyzji w trybie art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 ze zm.), należy uznać, że skargę na bezczynność Dyrektora P. Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia, złożono jeszcze przed wyczerpaniem środków zaskarżenia, w związku z czym skarga, jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu przez Sąd w trybie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).

inne
orzecznictwo nsa
orzecznictwo
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
KOMENTARZE
(0)