Trwa ładowanie...
Zaloguj
Notowania
Przejdź na

II SAB/Bk 20/08 - Postanowienie WSA w Białymstoku z 2008-07-10

0
Podziel się:

Organ administracji publicznej nie ma obowiązku wydawania zaświadczenia w sytuacji kiedy żądanie jego wydanie nie dotyczy przesłanek określonych w art. 217 par. 2 pkt 1 i 2 tj. kiedy urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa lub osoba ubiegająca się o zaświadzenie ma swój intres prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.

Tezy

Organ administracji publicznej nie ma obowiązku wydawania zaświadczenia w sytuacji kiedy żądanie jego wydanie nie dotyczy przesłanek określonych w art. 217 par. 2 pkt 1 i 2 tj. kiedy urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa lub osoba ubiegająca się o zaświadzenie ma swój intres prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, Sędziowie asesor WSA Małgorzata Roleder,, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), Protokolant Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2008 r. na rozprawie sprawy ze skargi E. D. na bezczynność P. P. U. P. "P. P." U. P. B. [...] w B. w przedmiocie wydania zaświadczenia o listowej przesyłce poleconej p o s t a n a w i a odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Pan E. D. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w B. skargę na bezczynność Państwowe Przedsiębiorstwo Użyteczności Publicznej "Poczta Polska" U. P. B. [...] w B. w przedmiocie nierozpoznania jego wniosku z dnia [...] stycznia 2008 roku o wydanie mu "zaświadczenia o listownej przesyłce poleconej R 12991/[...] B. II" (k. 5). W jego ocenie zaświadczenie takie winno zawierać:

a. stwierdzenie, że oznaczona przesyłka listowa - doręczona mu za pokwitowaniem, była oznaczona elementami różnych urzędów pocztowych, ze wskazaniem na te urzędy i przynależne im elementy rejestracji przesyłek poleconych (nalepki "R" i stemple dzienne),

b. wskazania podstawy prawnej dopuszczającej takie działanie,

c. wykazanie okoliczności faktycznych uprawniających do tego działania,

d. ujawnienie osoby, która podjęła decyzję o wykonania tego działania.

Ponadto wniósł o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych

Skarżący podał, że zestawienie treści opisanych stempli dziennych i nalepki "R" wskazuje na niespójność rejestracyjną oznaczonej przesyłki i uzasadnia dochodzenie rzeczywistego stanu rzeczy, czyli ustala jego interes prawy w dochodzeniu zaświadczenia o legalnym przyjęciu doręczenia oznaczonej i skierowanej do niego przesyłki, której doręczenie pokwitował. Organ nie wydał skarżącemu zaświadczenia ani postanowienia o odmowie wydania zaświadczenia, stąd skarga na bezczynność.

Z akt sprawy wynika, że organ w odpowiedzi na pismo skarżącego przesłał mu pismem z [...] stycznia 2008 wyjaśnienie, iż została wydana zgoda na wykorzystanie nalepek R starego nakładu (bez kodu kreskowego) z nadrukiem B. [...] w Urzędzie P. B. [...]. procedury przesunięcia dokonano w ramach zgody wydanej przez Centrum Usług Pocztowych Oddział Regionalny w B. w ramach przyznanych kompetencji i bez naruszenia przepisów obowiązującego prawa. Reasumując organ wskazał, iż otrzymana przez skarżącego przesyła została prawidłowo doręczona (k. 6 v).

Mając powyższe na uwadze pan E. D. złożył zażalenie na bezczynność "P. P." U. P. B. [...], a następnie skargę na bezczynność tego organu.

Dyrektor "P. P." Centrum P. O. R. w B. w odpowiedzi na skargę stwierdził, że przedmiotowa sprawa nie podlega sądownictwu administracyjnemu, gdyż sprawami gospodarczymi według art. 4791 pkt 3 kpa są także sprawy należące do właściwości sądów na podstawie przepisów prawa pocztowego. Ustawa natomiast z dnia 12 czerwca 2003 roku Prawo pocztowe określa w art. 1 "zasady wykonywania działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług pocztowych". Według zaś art. 2 usługi pocztowe stanowią wykonywanie w obrocie krajowym lub zagranicznym, zarobkowe przyjmowanie, przemieszczanie i doręczanie przesyłek, czyli materię objętą skargą. Kodeks postępowania administracyjnego nie obejmuje natomiast kwestii związanych z obrotem pocztowym. Ponadto organ podkreślił, iż zasady działania Poczty Polskiej uregulowane w Prawie pocztowym oraz przepisach regulujących organizację i zasady działania Poczty Polskiej nie przewidują wydawania zaświadczeń. Odwołania zaś w sprawach związanych z obrotem pocztowym składa się w formie
reklamacji.

Końcowo organ podniósł również brak interesu prawnego po stronie skarżącej, z uwagi na prawidłowe doręczenie przesyłki.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Na wstępne należy jednak wskazać, iż nie uzasadnione jest twierdzenie zawarte w pismach "Poczty Polskiej" skierowanych do skarżącego jakoby sprawa nią opisana nie mieściła się w katalogu spraw określonych w art. 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Z przepisu tego wynika, że sprawowana przez sądy administracyjne kontrola działalności administracji publicznej obejmuje między innymi orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1 - 4 § 2 art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zmianami) tj. w takich przypadkach, w których istnieje obowiązek zakończenia postępowania administracyjnego decyzją bądź zaskarżalnym postanowieniem. Problematykę wydawania zaświadczeń przez organy mieszczące się pod pojęciem "organów administracji publicznej" regulują przepisy działu VII - go kodeksu postępowania administracyjnego, zawarte w art. 217 - 220. Samo zamieszczenie przepisów
regulujących instytucję wydawania zaświadczeń w kodeksie postępowania administracyjnego dowodzi, że postępowanie to jest postępowaniem administracyjnym. Przepisy art. 217 - 220 kpa określają tryb wszczęcia postępowania (art. 217 § 1 kpa), termin wydania zaświadczenia (art. 217 § 3 kpa), przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego (art. 218 § 2 kpa) oraz formę odmowy wydania zaświadczenia i środek zaskarżenia (art. 219 kpa). Postępowanie w sprawie wydania zaświadczenia kończy bądź wydanie zaświadczenia bądź zaskarżalne postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia. Nie ulega przy tym wątpliwości, że na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia bądź zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie, służy skarga do sądu administracyjnego (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z 26 marca 1997 r,, sygn. III RN 9/97 - OSNP 1997 r. Nr 20, poz. 395). Powyższe przesądza także o dopuszczalności skargi na bezczynność w sprawie dotyczącej wydania zaświadczenia. Skoro odmowa wydania zaświadczenia winna
nastąpić w formie zaskarżalnego postanowienia, a w stosunku do postępowań zakończonych takim rozstrzygnięciem można wnosić skargi na bezczynność (zgodnie z zapisem art. 3 § 2 pkt 8 - Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), to skargę niniejszą też należałoby uznać za dopuszczalną.

Sąd zgadza się przy tym z twierdzeniem skarżącego, iż wskazany przez niego organ P. P. U. P. "P. P." U. P. B. [...] w B. (konkretnie dyrektor oddziału rejonowego w B.) stał się w postępowaniu dotyczącym wydania zaświadczenia, organem administracji publicznej, Zakres podmiotowy postępowania objętego przepisami działu VII - go kodeksu postępowania administracyjnego jest bardzo szeroki. Obejmuje on wszystkie organy wymienione w art. 5 § 2 pkt 3 kpa

tj. ministrów, centralne organy administracji rządowej, wojewodów, działające w ich imieniu lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej (zespolone i niezespolone), organy jednostek samorządu terytorialnego oraz inne organy państwowe i inne podmioty, gdy są powołane z mocy prawa lub na podstawie porozumienia do wydawania zaświadczeń. Wśród tak rozumianych organów administracji publicznej mieszczą się zatem i organy administracji publicznej w znaczeniu ustrojowym i organy nienależące do systemu ustrojowego organów administracji publicznej, w tym również przedsiębiorstwa państwowe jako państwowe jednostki organizacyjne. Takim organem jest też Państwowe Przedsiębiorstwo Użyteczności Publicznej "Poczta Polska".

W sprawie niniejszej Dyrektor O. R. P. w B. nie załatwił wniosku skarżącego z dnia [...] stycznia 2008 roku o wydanie "zaświadczenia o listownej przesyłce poleconej R 12991/[...]B. II", która generalnie miało dotyczyć legalności użycia przez Urząd Pocztowy B. [...] nalepki do przesyłki poleconej "R" przeznaczonej do użytku w innym urzędzie pocztowym, a mianowicie w Urzędzie Pocztowym B. [...] oraz wskazanie podstawy prawnej i faktycznej dopuszczającej takie działanie oraz ujawnienie osoby, która podjęła decyzję o wykonania tego działania. Skarżący przy tym zarówno w swoich pismach procesowych jak i skardze nie kwestionował, iż przedmiotową przesyłkę poleconą otrzymał i pokwitował jej doręczenie w dniu [...] stycznia 2008 roku (k. 6 v).

Mając na uwadze treść i charakter żądania skład orzekający w niniejszej sprawie uznał, iż bezczynność w przedmiocie niewydania zaświadczenia wprawdzie podlega zaskarżeniu do sądu (co wyżej wykazano) niemniej jednak nie w każdej sytuacji organ ma obowiązek wydawania zaświadczenia. Skarga na bezczynność organu w przedmiocie niewydania zaświadczenie nie może bowiem przysługiwać w sytuacji, kiedy organ nie miał obowiązku wydawania takiego zaświadczenia, jak to miało miejsce w niniejszej sprawie.

Zaakcentować należy, iż w § 2 art. 217 kpa określono dwie odrębne podstawy wydania zaświadczenia.

W pierwszym wypadku urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa. Nakłada to na organ administracji obowiązek wydania zaświadczenia, o ile stosowne dane znajdują się w jego posiadaniu. Wówczas to Interes prawny osoby ubiegającej się o wydanie zaświadczenia nie podlega badaniu, bowiem jest on z góry ustalony przez przepis prawa. Przedmiotową sprawę bezspornie nie można zaliczyć do tych kategorii, gdyż żaden z przepisów prawa nie wymaga urzędowego potwierdzenia tego, na jakiej podstawie i dlaczego została naklejona na przesyłce pocztowej taka a nie inna naklejka. Kwestie te regulują jedynie przepisy wewnętrzno - organizacyjne, a w sytuacji jakichś wątpliwości i negatywnych skutków wynikających z tego tytułu dla adresata takiej przesyłki może to ewentualnie stanowić podstawę reklamacji w trybie ustawy Prawo pocztowe.

Przy drugiej zaś z przyczyn określonych w art. 217 § 2 pkt 2 kpa organ obowiązany jest najpierw stwierdzić, czy osoba ubiegająca się o zaświadczenie ma interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego. Jak podkreśla NSA w wyroku z dnia 22 listopada 1996 r. (I SA/Wr 142/96, niepubl.): "Jeśli urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego nie wymaga przepis prawa, osoba ubiegająca się o wydanie zaświadczenia urzędowo potwierdzającego te fakty lub stan prawny musi wykazać swój interes prawny, aby takie potwierdzenie otrzymać".

W przedmiotowej sprawie zdaniem Sądu skarżący nie miał żadnego interesu prawnego (mimo twierdzenia, że taki interes posiada albowiem treść stempli dziennych i nalepki wskazuje na niespójność) do żądania wydania zaświadczenia o wskazanej przez niego w skardze treści tj.

  1. stwierdzenia, że oznaczona przesyłka listowa - doręczona mu za pokwitowaniem, była oznaczona elementami różnych urzędów pocztowych, ze wskazaniem na te urzędy i przynależne im elementy rejestracji przesyłek poleconych (nalepki "R" i stemple dzienne),
  1. wskazania podstawy prawnej dopuszczającej takie działanie,
  1. wykazanie okoliczności faktycznych uprawniających do tego działania,
  1. ujawnienie osoby, która podjęła decyzję o wykonania tego działania.

Gdyby bowiem nawet uznać, iż faktycznie doszło do pewnych nieścisłości przy oznaczaniu przesyłki poleconej zaadresowanej do skarżącego - mimo iż organ wyjaśnił, że był uprawniony do używania naklejek innego urzędu pocztowego - w ocenie Sądu skarżący nie poniósł z tego tytułu żadnych negatywnych skutków prawnych. Przesyła bezspornie została mu doręczona w dniu [...] stycznia 2008 roku, czego nie kwestionuje skarżący. Zaś wszelkie terminy procesowe mogły rozpocząć bieg dopiero od momentu jej doręczenia. Brak jest zatem jakichkolwiek podstaw do uznania, iż skarżący miał interes prawny do żądania wydania zaświadczenia o wskazanej przez niego treści i w trybie wydawania zaświadczeń na podstawie Kodeksu postępowania administracyjnego. Interes prawny w wydaniu zaświadczenia o treści żądanej, wymaga wskazania konkretnego przepisu prawnego dotyczącego wnioskodawcy, (...) z którego wynikają dla niego określone prawa lub obowiązki (wyrok NSA w Warszawie z 7.05.2002 roku, sygn. akt III SA 2494/01, LEX nr 77543). W
niniejszej sprawie skarżący takiego przepisu nie wskazał.

Końcowo podkreślić jeszcze należy, iż zaświadczenie nie przyznaje, nie stwierdza, nie uznaje uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, lecz potwierdza istnienie uprawnienia lub obowiązku przyznanego lub potwierdzonego wcześniej w decyzji (konstytutywnej lub deklaratoryjnej) bądź w innym indywidualnym akcie prawnym. Organ może w zaświadczeniu potwierdzić, że dane uprawnienie lub obowiązek powstał z mocy samego prawa, ale dotyczy to tylko takiej sytuacji, gdy takie uprawnienie lub obowiązek wiąże się z uprzednim wydaniem określonej decyzji administracyjnej (konstytutywnej) (wyrok WSA w Warszawie z 22.06.2006 roku, VI SA/Wa 292/06, LEX nr 214079). W określonym stanie faktycznym zaświadczenie nie spełniałoby swego zadania, gdyż nie potwierdzałoby istnienia uprawnienia lub obowiązku, co potwierdza tezę o braku konieczności jego wydawania przez organ.

Mając powyższe ustalenia na uwadze wskazać należy zatem, iż w tym konkretnym stanie faktycznym bezczynność w przedmiocie niewydania zaświadczenia nie mogła podlegać zaskarżeniu na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 - Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w sytuacji kiedy dane żądanie mimo swojej nazwy "wydanie zaświadczenia" de facto dotyczyło czynności - materialno - technicznej.

Zgodnie zaś z treścią art. 3 §2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd administracyjny orzeka w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4 artykułu 3 §2 w/w ustawy, tj. decyzji administracyjnej, postanowienia wydanego w postępowaniu administracyjnym na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienie rozstrzygające sprawę co do istoty, jak również postanowienie wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie oraz akty i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.

Udzielenie skarżącemu odpowiedzi na żądanie zawarte w jego wniosku z [...] stycznia 2008 roku nie mieści się w kategorii aktów i czynności wskazanych powyżej, co skutkuje tym, że nie wydanie mu żądanych informacji i nie potwierdzenie ich urzędowo nie może być przedmiotem skargi na bezczynność organu wniesionej do sądu administracyjnego. Wydanie quasi "zaświadczenia" o żądanym przez skarżącego charakterze jest czynnością materialno - techniczną, która nie dotyczy uprawnień lub obowiązków strony.

Z tych też względów na podstawie art. 58 §1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzeczono jak w sentencji.

Ustalenie ewentualnych nieprawidłowości w oznaczeniu przesyłki pocztowej skarżący może ewentualnie dochodzić w trybie reklamacyjnym, który nie podlega kognicji sądu administracyjnego stosownie do art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zmianami).

inne
orzecznictwo nsa
orzecznictwo
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
KOMENTARZE
(0)