Trwa ładowanie...
Zaloguj
Notowania
Przejdź na

II SA/Wa 1507/07 - Wyrok WSA w Warszawie z 2007-11-20

0
Podziel się:

Uzyskanie przez żołnierza zawodowego niedostatecznej ogólnej oceny w okresowej opinii służbowej stanowi wystarczającą podstawę do zwolnienia żołnierza zawodowego ze służby, bez konieczności prowadzenia żadnego dodatkowego postępowania dowodowego.

Tezy

Uzyskanie przez żołnierza zawodowego niedostatecznej ogólnej oceny w okresowej opinii służbowej stanowi wystarczającą podstawę do zwolnienia żołnierza zawodowego ze służby, bez konieczności prowadzenia żadnego dodatkowego postępowania dowodowego.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski, Sędziowie WSA Stanisław Marek Pietras, Iwona Dąbrowska (spr.), Protokolant Arkadiusz Koziarski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2007 r. sprawy ze skargi A.O. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej - oddala skargę -

Uzasadnienie

[...] A. O. zawodową służbę wojskową pełnił od 1994 r. na stanowisku służbowym: starszego instruktora - zespół szkoleniowy - [...]

W okresowej opinii służbowej, sporządzonej za okres od dnia 1 lipca 2004 r. do dnia 8 stycznia 2007 r., A. O. otrzymał ogólną ocenę niedostateczną. Opinię tę doręczono A. O.w dniu 8 stycznia 2007 r., co potwierdził własnoręcznym podpisem na egzemplarzu aktowym.

W dniu 19 stycznia 2007 r. A. O. wniósł od opinii odwołanie do Komendanta Szkoły [...], który utrzymał ją w mocy. Podczas raportu służbowego w dniu 22 stycznia 2007 r. A. O. został poinformowany o sposobie rozstrzygnięcia odwołania, co zostało potwierdzone przez niego na egzemplarzu aktowym.

Następnie Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego rozkazem nr [...] z dnia [...] kwietnia 2007 r., wydanym na podstawie art. 111 pkt 6, art. 115 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 4 ustawy z dnia 11 września 2003 roku o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 marca 2004 r. w sprawie zwalniania żołnierzy zawodowych z zawodowej służby wojskowej (Dz. U. Nr 50, poz. 483), zwolnił [...] A. O. z zawodowej służby wojskowej i przeniósł do rezerwy wskutek otrzymania niedostatecznej ogólnej oceny w okresowej opinii służbowej.

A. O., działając przez pełnomocnika, wniósł od tej decyzji odwołanie do Ministra Obrony Narodowej i wskazał, że prowadzone były wobec niego działania mobbingowe, opinia zaś służbowa jest nierzetelna, niezgodna z prawem i tendencyjna. Powołał się również na pozytywne opinie za okres od 1998 do 2003 r.

Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] czerwca 2007 r. o nr [...] utrzymał w mocy zaskarżony rozkaz Szefa SG WP, zmieniając jednocześnie datę zwolnienia [...] A. O. z zawodowej służby wojskowej i ustalając ją na dzień 30 czerwca 2007 r.

Uzasadniając decyzję organ wskazał, że w sprawie zaistniały przesłanki zawarte w art. 111 pkt 6 powołanej ustawy pragmatycznej, zgodnie z którym żołnierza zawodowego zwalnia się z zawodowej służby wojskowej wskutek otrzymania niedostatecznej ogólnej oceny w okresowej opinii służbowej. Natomiast stosownie do treści § 5 wymienionego rozporządzenia, w razie otrzymania niedostatecznej ogólnej oceny w opinii okresowej, dowódca jednostki wojskowej występuje niezwłocznie do organu zwalniającego, poprzez organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe, z wnioskiem o zwolnienie żołnierza z zawodowej służby wojskowej. Organ wskazał również, że A. O. wykorzystał w procesie opiniowania służbowego procedurę odwoławczą, jednakże ocena niedostateczna, wystawiona za opiniowany okres, została utrzymana.

Odnosząc się zaś do zarzutów podniesionych w odwołaniu od decyzji, Minister Obrony Narodowej uznał je za bezzasadne. Stwierdził, że powoływane przez pełnomocnika skarżącego opinie za lata 1998 do 2003 pozostają bez wpływu na sprawę. Nie były one bowiem przedmiotem postępowania i nie stanowiły podstawy zwolnienia A. O. z zawodowej służby wojskowej.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powyższą decyzję A. O., reprezentowany przez radcę prawnego K. Sz. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz decyzji organu pierwszej instancji oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Uzasadniając skargę, pełnomocnik skarżącego zarzucił decyzji naruszenie przepisów prawa procesowego, a w szczególności art. 7, 9, 10, 61 § 4, 73 i 77 kpa i wskazał, że zarówno organ pierwszej instancji jak również organ odwoławczy nie zawiadomił o wszczęciu postępowania administracyjnego i nie umożliwił stronie ustosunkowania się do zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Skarżący uznał, że organ pozbawił go czynnego udziału w każdym stadium postępowania, naruszając w ten sposób art. 10 kpa. Ponadto pełnomocnik skarżącego wskazał, że opinia służbowa, która przesądziła o zwolnieniu skarżącego z zawodowej służby wojskowej, nie koresponduje z dotychczas wyrażanymi przez przełożonych A. O. opiniami służbowymi, dotyczącymi okresu od
1998 r. do 2003 r. Pełnomocnik skarżącego wniósł ponadto o przeprowadzenie dowodu z opinii służbowych za okres 2004 r. do 2007 r., sporządzonych przez Komendanta Szkoły [...] P. K. W przypadku zaś braku wskazanych dokumentów wniósł o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka P. K.

W odpowiedzi na skargę Minister Obrony Narodowej wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumenty zawarte w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.) sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę pod względem zgodności z prawem zaskarżonej decyzji administracyjnej i to z przepisami obowiązującymi w dacie jej wydania. Innymi słowy, sąd administracyjny kontroluje legalność rozstrzygnięcia zapadłego w postępowaniu z punktu widzenia jego zgodności z prawem materialnym i obowiązującymi przepisami prawa procesowego.

Rozpoznając sprawę w świetle powołanych wyżej kryteriów, stwierdzić należy, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem badania Sądu w niniejszej sprawie jest decyzja Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] czerwca 2007 r. o nr [...], którą to decyzją Minister utrzymał w mocy zaskarżony rozkaz Szefa SG WP, zwalniający [...] A. O. z zawodowej służby wojskowej.

Wskazać należy, że podstawą materialnoprawną zaskarżonej decyzji jest art. 111 pkt 6 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750 z późn. zm.), zgodnie z którym żołnierza zawodowego zwalnia się z zawodowej służby wojskowej wskutek otrzymania niedostatecznej ogólnej oceny w okresowej opinii służbowej. Oznacza to zatem, że w sytuacji uzyskania przez żołnierza zawodowego niedostatecznej ogólnej oceny w okresowej opinii służbowej organ nie ma możliwości wyboru rozstrzygnięcia. Taka imperatywna forma czasownika "zwalnia się", użyta w art. 111 ustawy pragmatycznej rodzi de facto po stronie organu obowiązek zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej. Uzyskanie zatem takiej niedostatecznej ogólnej oceny w okresowej opinii służbowej, stanowi wystarczającą podstawę do zwolnienia żołnierza zawodowego ze służby, bez konieczności prowadzenia żadnego dodatkowego postępowania dowodowego. Organ zwalniający ze służby związany jest bowiem treścią wydanej opinii.

W rozpatrywanej sprawie w okresowej opinii służbowej, sporządzonej za okres od dnia 1 lipca 2004 r. do dnia 8 stycznia 2007 r., A. O. otrzymał ogólną ocenę niedostateczną. A. O. wniósł od tej opinii odwołanie do Komendanta Szkoły [...], który utrzymał ją w mocy. Podczas raportu służbowego A. O. został poinformowany o sposobie rozstrzygnięcia odwołania, co zostało potwierdzone przez niego na egzemplarzu aktowym. Zgodnie zaś z § 5 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 marca 2004 r. w sprawie zwalniania żołnierzy zawodowych z zawodowej służby wojskowej (Dz. U. Nr 50, poz. 483) w razie otrzymania niedostatecznej ogólnej oceny w opinii okresowej dowódca jednostki występuje niezwłocznie do organu zwalniającego, poprzez organ właściwy do wyznaczania na stanowisko służbowe, z wnioskiem o zwolnienie żołnierza z zawodowej służby wojskowej. Do wniosku dołącza się prawomocną opinię okresową. A zatem w sytuacji otrzymania przez żołnierza niedostatecznej ogólnej oceny w opinii okresowej dowódca jednostki ma
obowiązek niezwłocznie wystąpić do organu zwalniającego o zwolnienie żołnierza zawodowego ze służby wojskowej. Procedura ta została zachowana w rozpoznawanej sprawie. Komendant Centrum Szkolenia Marynarki Wojennej wystąpił bowiem na podstawie § 5 powołanego rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 marca 2004 r. w sprawie zwalniania żołnierzy zawodowych z zawodowej służby wojskowej do Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z wnioskiem o zwolnienie skarżącego z zawodowej służby wojskowej i przeniesienie do rezerwy wskutek otrzymania niedostatecznej ogólnej oceny w okresowej opinii służbowej. Do wniosku dołączył prawomocną opinię okresową. Następstwem tego było wydanie decyzji o zwolnieniu skarżącego ze służby wojskowej.

Sąd rozpoznający sprawę zbadał również, czy zostały spełnione przesłanki z art. 26 ust. 1 powołanej ustawy, zgodnie z którym proces opiniowania rozpoczyna się na sześć miesięcy przed dniem upływu kadencji lub kontraktu. Tak więc, istotne z punktu widzenia tego przepisu jest, ażeby proces opiniowania rozpocząć na 6 miesięcy przed dniem upływu kadencji. Kadencja skarżącego obejmowała okres od 1 lipca 2004 r. do 30 czerwca 2007 r. Jak wynika z analizy akt sprawy, skarżący był opiniowany w dniu 30 grudnia 2006 r., o czym świadczy podpis osoby opiniującej (str. 58 akt). A zatem niewątpliwie proces opiniowania rozpoczął się na sześć miesięcy przed upływem kadencji.

Odnosząc się do zarzutów A. O. zawartych w skardze do Sądu, to wskazać należy, że dotyczą one naruszenia przepisów prawa procesowego, w tym głównie naruszenia art. 10 kpa. Sąd rozpoznający niniejszą sprawę uznał, że do takiego naruszenia przepisu nie doszło. Zgodnie z art. 10 kpa organy administracji publicznej obowiązane są zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwić im wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Otóż wskazać należy, że zarzut naruszenia przepisu art. 10 § 1 Kpa przez niezawiadomienie strony o zebraniu materiału dowodowego i możliwości składania wniosków może odnieść skutek jedynie wówczas, gdy stawiająca go strona wykaże, iż zarzucane uchybienie uniemożliwiłoby jej dokonanie konkretnych czynności procesowych (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie o sygnaturze akt II OSK 831/05 z dnia 18 maja 2006 r. -ONSAiWSA 2006/6/157). Zdaniem Sądu orzekającego w sprawie uzyskanie przez żołnierza
zawodowego niedostatecznej ogólnej oceny w okresowej opinii służbowej stanowi wystarczającą podstawę do zwolnienia żołnierza zawodowego ze służby, bez konieczności prowadzenia żadnego dodatkowego postępowania dowodowego. Wskazać należy, że dowodem w rozpoznawanej sprawie była bowiem jedynie opinia służbowa za okres od dnia 1 lipca 2004 r. do dnia 8 stycznia 2007 r., w której A. O. uzyskał ogólną ocenę niedostateczną. Opinia ta znana była skarżącemu skoro wniósł od niej w dniu 19 stycznia 2007 r. odwołanie do Komendanta Szkoły [...], a następnie poinformowany został podczas raportu służbowego o sposobie rozstrzygnięcia, co potwierdził podpisem na egzemplarzu aktowym.

Za bezzasadny Sąd uznał również zarzut naruszenia pozostałych przepisów postępowania administracyjnego, zwłaszcza w sytuacji gdy odnoszą się one do postępowania związanego z wydaniem opinii. Wyjaśnić bowiem należy skarżącemu, iż przedmiotem oceny sądu nie była opinia służbowa. Postępowanie zmierzające do wydania opinii okresowej nie ma bowiem charakteru administracyjnego. Jest postępowaniem wewnętrznym, odrębnym i niezależnym, odbywającym się w ramach wewnętrznych struktur organów wojskowych. Opinie te nie są decyzjami administracyjnymi i nie podlegają zaskarżeniu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Nie mają też w stosunku do nich zastosowania przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.).

W takim stanie sprawy wszelkie zarzuty podniesione w skardze należało uznać za bezpodstawne.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, jak w sentencji wyroku.

orzecznictwo nsa
orzecznictwo
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
KOMENTARZE
(0)