Tezy
- Przepis art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych /Dz.U. 2002 nr 101 poz. 926 ze zm./ wskazuje na istnienie dwóch warunków, których wystąpienie pozwala na legalne przetwarzanie danych osobowych. Przepis ten jest uregulowaniem usprawiedliwiającym przetwarzanie danych osobowych dla dobra publicznego. Jego zastosowanie możliwe jest niejako w warunkach swoistego stanu wyższej konieczności, tj. wówczas, gdy administrator danych przedkłada dobro publiczne nad interes jednostki, bo jest to w danym momencie niezbędne do wykonania określonych prawem zadań.
- Analiza przepisów regulujących działalność oświatową i wychowawczą wskazuje, iż zapewnienie przez organ prowadzący podległym mu placówkom oświatowym warunków lokalowych, administracyjnych i finansowych obejmuje zakres jego zadań w ramach tzw. nadzoru edukacyjnego (oświatowego). Przepisy te wskazują na wysoki stopień ogólności potrzebnych mu danych i wcale nie uzasadniają konieczności przetwarzania danych osobowych zatrudnionych w szkołach nauczycieli. Ogólna liczba zatrudnionych, dane liczbowe dotyczące poszczególnych poziomów kwalifikacji, dane liczbowe dotyczące stażu pracy z uwzględnieniem odpowiednio stawek procentowych i dane liczbowe dotyczące stażu pracy z uwzględnieniem odpowiednio stawek procentowych i dane liczbowe dotyczące nauczycieli o określonym stopniu awansu zawodowego, są w pełni wystarczające do prawidłowej realizacji jego zadań.
- W świetle art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o ochronie danych osobowych nie mozna mówić o niezbędności przetwarzania danych osobowych nauczyciela przez organ prowadzący szkołę, albowiem żaden przepis prawa nie upoważnia tego oragnu do personifikowania tych danych, które są mu potrzebne do realizacji jego zadań. Zakładając racjonalność ustawodawcy, trudno byłoby przyjąć, że organ prowadzący szkołę, realizując ustawowe zadania, permanentnie działa w warunkach stanu wyższej konieczności.
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bronisław Szydło, Sędzia WSA Anna Mierzejewska, Asesor WSA Jacek Fronczyk (spraw.), Protokolant Magda Magdoń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2004 r. sprawy ze skargi W. D. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] października 2003 r. nr [...] w przedmiocie ochrony danych osobowych 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] sierpnia 2003 r. nr [...]; 2) zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; 3) zasądza od Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych na rzecz skarżącej W. D. kwotę 10,00 zł (dziesięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
W piśmie z dnia 5 lutego 2002r. W.D. zwróciła się do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z prośbą o spowodowanie usunięcia jej danych osobowych, bezprawnie przetwarzanych przez Wydział Oświaty Urzędu Miasta J.
Skarżąca podała, że dyrektorzy szkół [...] zostali zobligowani przez organ prowadzący (Prezydenta Miasta J.) do zebrania i przekazania danych osobowych zatrudnionych w szkołach nauczycieli, w tym jej danych osobowych, w zakresie: imię i nazwisko, kod pracownika, zajmowane stanowisko, PESEL, płeć, data urodzenia, wymiar czasu zatrudnienia, kwalifikacje podstawowe, kwalifikacje dodatkowe, stopień awansu zawodowego, specjalizacja zawodowa, forma zatrudnienia, wynagrodzenie zasadnicze, dodatki do wynagrodzenia, w tym premia motywacyjna oraz potrącenia od wynagrodzenia. Zdaniem W. D., przetwarzanie danych osobowych w tak szerokim zakresie przez organ prowadzący szkołę jest sprzeczne z obowiązującymi przepisami prawa, a w szczególności z przepisami ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (t. j.: Dz. U. z 1996r. Nr 67, poz. 329 z późn. zm.).
W dniu [...] sierpnia 2003r. Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) oraz art. 12 pkt 2, 18 ust. 1 pkt 6 a contrario i art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002r. Nr 101, poz. 926), wydał decyzję (nr [...]), mocą której odmówił uwzględnienia wniosku skarżącej o stwierdzenie niezgodności z przepisami o ochronie danych osobowych przetwarzania jej danych osobowych przez Prezydenta Miasta J.. W uzasadnieniu organ wskazał, że W.D., będąc zatrudnioną w Centrum [...]w J., ubiegała się o nadanie jej stopnia awansu zawodowego nauczyciela mianowanego przez Prezydenta Miasta J. który przetwarzał jej dane osobowe jako organ prowadzący szkołę, jak również w zbiorze danych o nazwie "[...]" w aplikacji "[...]".
W zbiorze tym, w części "[...]", Prezydent Miasta J. przetwarza takie dane, jak: imię, nazwisko, kod (inicjały pracownika), czy nauczyciel, czy pracownik administracji, numer PESEL, płeć, data urodzenia. W części "[...]" przetwarzane są dane o kwalifikacjach nauczycieli, w tym: identyfikator osoby, pensum bazowe, podwyższenie pensum, stopień awansu zawodowego, przewidywany koniec stażu, staż do wysługi, stopień specjalizacji, specjalności, nieobecności bezpłatne. W części "[...]" Prezydent przetwarza wszelkie informacje służące wyliczeniu pensji nauczyciela, czyli identyfikator, stanowisko, dodatek związany ze stanowiskiem (procent i kwota), forma zatrudnienia, stawka wynagrodzenia zasadniczego (zwiększenie kwoty, procentowe lub całość), wymiar etatu, wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe, dodatek opiekuna stażu (procent, stawka, liczba kwota), dodatek wychowawcy (procent, stawka, liczba, kwota), dodatek motywacyjny, dodatek stażowy (procent, stawka), specjalizacja (liczba godzin
zgodnych, kwota dodatku), dodatek mieszkaniowy, dodatek wiejski (procent, stawka), inne dodatki (suma kwotowych, suma procentów, kwota z procentowych), dodatki za warunki pracy - z przydziałów za warunki pracy (kwotowo), suma dodatków (bez socjalnych), brutto bez socjalnych, dodatki socjalne, zastępstwa, fundusz nagród dyrektora, ZUS, fundusz pracy, fundusz świadczeń socjalnych, suma pochodnych, koszt. W części "[...]" dotyczącej przydziałów nauczycieli znajdują się informacje odnoszące się do oddziału szkolnego, tytułu płatności wcześniej zdefiniowane przez użytkownika (np. zajęcia lekcyjne, pozalekcyjne, nazwa tych zajęć), numer grupy tych zajęć w tygodniu itp.
Powyższe dane Wydział Oświaty i Wychowania Urzędu Miasta w J. uzyskał od dyrektorów placówek oświatowych terenu [...], o które wystąpił w celu weryfikacji danych nauczycieli, w tym także W. D. w związku z prowadzonym postępowaniem o nadanie jej stopnia awansu zawodowego oraz w celu realizacji zapisów ustawy o systemie oświaty, a w szczególności w celu sprawowania nadzoru nad działalnością szkół w zakresie spraw finansowych i administracyjnych.
Dokonując analizy stanu faktycznego sprawy pod kątem obowiązujących przepisów prawa GIODO stwierdził, że podstawą prawną przetwarzania danych osobowych skarżącej przez Prezydenta Miasta J., pozyskanych w ramach arkuszy organizacyjnych placówek oświatowych, jest przesłanka wyrażona w art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o ochronie danych osobowych. Ustalono bowiem, że Prezydent J. realizuje zadania określone prawem, których celem jest dobro publiczne, a przetwarzanie danych w ww. określonym celu było niezbędne dla realizacji tych zadań.
W dniu 2 września 2003r. W D. skierowała do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Podniosła, że jedynym podmiotem upoważnionym do przetwarzania jej danych osobowych jest jej pracodawca - Centrum [...] w J.. Wskazała, że pomiędzy Prezydentem J. a nauczycielami zatrudnionymi w szkołach nie zachodzi żaden stosunek służbowy, toteż organ ten nie jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych nauczycieli, w szczególności danych dotyczących ich wynagrodzeń. Skarżąca zwróciła również uwagę, że przetwarzanie jej danych osobowych przez Prezydenta Miasta nie ma nic wspólnego z tzw. dobrem publicznym, gdyż, jak podała, nie jest ona osobą publiczną.
Po ponownym przeanalizowaniu sprawy, Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych wydał w dniu [...] października 2003r. decyzję nr [...] utrzymującą w mocy decyzję z dnia [...] sierpnia 2003r.. Organ nie przychylił się do zarzutów skarżącej i w uzasadnieniu przytoczył argumentację zaprezentowaną w decyzji pierwszoinstancyjnej.
W dniu 15 listopada 2003r. W. D. złożyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na powyższą decyzję. Skarżąca w uzasadnieniu skargi zwróciła uwagę, iż w celu wyliczenia przez organ prowadzący szkołę należnej szkole subwencji oświatowej niezbędne są jedynie dane liczbowe o zatrudnionych nauczycielach, m.in. liczba nauczycieli z odpowiednim wykształceniem, stopniem awansu zawodowego i stażem pracy, natomiast w celu zrealizowania powyższego, nie są potrzebne szczegółowe informacje o wynagrodzeniu pracowników szkoły. Arkusz kalkulacyjny stanowi dla organu prowadzącego źródło informacji, w jakiej wysokości należy zaplanować środki finansowe w celu zapewnienia prawidłowej działalności szkoły, ale nie może zawierać danych osobowych nauczycieli. W ocenie skarżącej, brak wiedzy z zakresu szczegółowych danych osobowych nauczycieli w żaden sposób nie utrudnia wykonywania zadań gminy względem prowadzonych szkół i nie ma nic wspólnego z dobrem publicznym.
W odpowiedzi na skargę Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych wniósł o jej oddalenie wskazując na te same podstawy faktyczne i prawne, jakie zawarł w wydanych przez siebie decyzjach.
Wojewódzki Sad Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002r. Nr 101, poz. 926 z późn. zm.) przetwarzanie danych jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy;
1) osoba, której dane dotyczą, wyrazi na to zgodę, chyba że chodzi o usunięcie dotyczących jej danych,
2) zezwalają na to przepisy prawa,
3) jest konieczne do realizacji umowy, gdy osoba, której dane dotyczą, jest jej stroną lub gdy jest to niezbędne do podjęcia koniecznych działań przed zawarciem umowy.
4) jest niezbędne do wykonania określonych prawem zadań realizowanych dla dobra publicznego,
5) jest niezbędne do wypełnienia prawnie usprawiedliwionych celów administratorów danych, o których mowa w art. 3 ust. 2, lub osób trzecich, którym są przekazywane te dane - a przetwarzanie danych nie narusza praw i wolności osoby, której dane dotyczą.
Każda z wymienionych podstaw stanowi odrębną przesłankę dopuszczalności przetwarzania danych osobowych i na gruncie określonego stanu faktycznego musi bezwzględnie uzasadniać przetwarzanie.
Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych przyjął, że przetwarzanie danych osobowych W. D. przez Prezydenta J., w związku ze sprawowaniem przez niego nadzoru nad działalnością szkół w zakresie spraw finansowych i administracyjnych, było niezbędne do wykonania określonych prawem zadań realizowanych dla dobra publicznego (art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy).
Przepis art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o ochronie danych osobowych wskazuje na istnienie dwóch warunków, których wystąpienie pozwala na legalne przetwarzanie danych osobowych. Po pierwsze: przetwarzanie danych musi być niezbędne do wykonania określonych prawem zadań i po drugie: zadania te muszą być realizowane dla dobra publicznego. Konstrukcja tej regulacji wyraźnie precyzuje, że obie przesłanki muszą wystąpić łącznie, toteż zawsze niezbędność przetwarzania danych osobowych w procesie realizacji określonych prawem zadań musi służyć dobru publicznemu. Oznacza to, że niezbędność przetwarzania danych należy rozpatrywać w ścisłej korelacji z dobrem publicznym. Przepis ten jest uregulowaniem usprawiedliwiającym przetwarzanie danych osobowych dla dobra publicznego. Jego zastosowanie możliwe jest niejako w warunkach swoistego stanu wyższej konieczności, tj. wówczas, gdy administrator danych przedkłada dobro publiczne nad interes jednostki, bo jest to niezbędne do wykonania określonych prawem zadań. Norma zawarta w
art. 23 ust. 1 pkt 4 nie precyzuje, że mają to być zadania należące tylko do kompetencji administratora danych.
Pojęcie "dobra publicznego" należy interpretować na płaszczyźnie publicznoprawnej, na której ustawodawca - w interesie wszystkich obywateli - uprawniony jest do określenia ładu w każdej dziedzinie życia społecznego, odpowiadającego założonym przez niego celom służącym ogółowi obywateli z poszanowaniem konstytucyjnych wartości. Zatem dobro publiczne pojmować należy jako szeroko rozumiany interes publiczny.
Ustawa z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (t. j.: Dz. U. z 1996r. Nr 67, poz. 329 z późn. zm.) w preambule statuuje. że "Oświata w Rzeczypospolitej Polskiej stanowi wspólne dobro całego społeczeństwa; kieruje się zasadami zawartymi w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a także wskazaniami zawartymi w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych oraz Konwencji o Prawach Dziecka. Nauczanie i wychowanie - respektując chrześcijański system wartości - za podstawę przyjmuje uniwersalne zasady etyki. Kształcenie i wychowanie służy rozwijaniu u młodzieży poczucia odpowiedzialności, miłości ojczyzny oraz poszanowania dla polskiego dziedzictwa kulturowego, przy jednoczesnym otwarciu się na wartości kultur Europy i świata. Szkoła winna zapewnić każdemu uczniowi warunki niezbędne do jego rozwoju, przygotować go do wypełnienia obowiązków rodzinnych i obywatelskich w oparciu o zasady solidarności, demokracji, tolerancji, sprawiedliwości i wolności."
Na gruncie ustawy o systemie oświaty organ prowadzący szkołę jest jednym z podmiotów tworzących system oświaty. W związku z tym, uwzględniając powyższy cytat,
nie można podzielić poglądu skarżącej, zgodnie z którym realizowane przez Prezydenta Miasta J.zadania nie leżą w interesie publicznym. Bez wątpienia realizacja zadań oświatowych państwa mieści się w pojęciu "dobra publicznego". Należy zgodzić się w tym zakresie z Generalnym Inspektorem Ochrony Danych Osobowych, że określone prawem zadania, w świetle art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy 0 ochronie danych osobowych, na gruncie przedmiotowej sprawy, to zadania z zakresu polityki oświatowej państwa realizowane dla dobra publicznego przez m.in. organy samorządu terytorialnego.
Z kolei analizując pojęcie "niezbędności" przede wszystkim trzeba mieć na względzie konieczność działania (konieczność przetwarzania danych osobowych), bez którego zadania nałożone przepisami prawa na określony podmiot nie zostaną zrealizowane dla dobra publicznego. "Znaczne utrudnienia" w realizacji zadań, na które powołuje się GIODO, nie czynią niezbędnym przetwarzania danych osobowych. Dopiero całkowita niemożność realizacji zadań - w zwykłym trybie - implikuje niezbędność, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o ochronie danych osobowych. Nie można powiedzieć, że przetwarzanie danych osobowych jest niezbędne, jeśli odstąpienie od ich przetwarzania spowodowałoby tylko utrudnienia w realizacji przewidzianych (określonych) prawem zadań albo - z drugiej strony - rzekome ułatwienie w ten sposób wykonywania zadań byłoby próbą wkraczania w zakres uprawnień, tak jak w tym przypadku, podmiotu zatrudniającego. Niezbędność musi być oczywista.
Art. 5 ust. 7 ustawy o systemie oświaty stanowi, że organ prowadzący szkołę lub placówkę odpowiada za jej działalność. Do zadań organu prowadzącego szkołę lub placówkę należy w szczególności:
1) zapewnienie warunków działania szkóły lub placówki, w tym bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki;
2) wykonywanie remontów obiektów szkolnych oraz zadań inwestycyjnych w tym zakresie;
3) zapewnienie obsługi administracyjnej, finansowej i organizacyjnej szkoły lub placówki;
4) wyposażenie szkoły lub placówki w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do pełnej realizacji programów nauczania, programów wychowawczych, przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów oraz wykonywania innych zadań statutowych.
Zgodnie z art. 34 a ust. 1 ustawy o systemie oświaty, organ prowadzący szkołę sprawuje nadzór nad jej działalnością w zakresie spraw finansowych i administracyjnych, z uwzględnieniem odrębnych przepisów. W zakresie wymienionym w ust. 1, nadzorowi podlega w szczególności:
1) prawidłowość dysponowania przyznanymi szkole lub placówce środkami budżetowymi oraz pozyskanymi przez szkołę lub placówkę środkami pochodzącymi z innych źródeł, a także gospodarowania mieniem,
2) przestrzeganie obowiązujących przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników i uczniów,
3) przestrzeganie przepisów dotyczących organizacji pracy szkoły i placówki (ust. 2).
Do wykonywania nadzoru, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 33 ust. 3 pkt 1 i 2 oraz ust. 4-6 (ust. 3). Warto w tym miejscu podkreślić, że w ramach wykonywania czynności nadzoru organ prowadzący ma prawo wstępu do szkół i placówek, prawo wglądu do prowadzonej przez szkołę lub placówkę dokumentacji dotyczącej przebiegu nauczania, wychowania i opieki oraz organizacji pracy.
Organ prowadzący szkołę lub placówkę, nie posiadający uprawnień do sprawowania nadzoru pedagogicznego, może występować w sprawach dydaktyczno - wychowawczych i opiekuńczych z wnioskami do dyrektora szkoły lub placówki i organu sprawującego nadzór pedagogiczny. Dyrektor lub organ, który otrzymał wniosek, jest obowiązany do udzielenia odpowiedzi w terminie 14 dni (ust. 4).
Stosownie do treści art. 6 a ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997r. Nr 56, poz. 357 z późn. zm.) praca nauczyciela, z wyjątkiem pracy nauczyciela stażysty, podlega ocenie. Ocena pracy nauczyciela może być dokonana w każdym czasie, nie wcześniej jednak niż po upływie roku od dokonania oceny poprzedniej lub oceny dorobku zawodowego, o której mowa w art. 9c ust. 6, z inicjatywy dyrektora szkoły lub na wniosek m.in. organu prowadzącego szkołę. Przepis ten wskazuje, że organ prowadzący szkołę, oprócz nadzoru administracyjno - finansowego określonego w ustawie o systemie oświaty, sprawuje także nadzór pedagogiczny. I w tym zakresie bez wątpienia Prezydent J., choćby w ramach prowadzonego postępowania o nadanie stopnia awansu zawodowego nauczyciela mianowanego, przetwarzając dane osobowe skarżącej, ma za podstawę przepisy prawa.
Dane osobowe, jakie Prezydent J.przetwarza w ramach arkuszy organizacyjnych, są danymi z zakresu zatrudnienia, jednakże, co warto podkreślić, organ ten nie jest pracodawcą skarżącej. Przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 maja 1996r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika (Dz. U. Nr 62, poz. 286 z późn. zm.) wskazują na pracodawcę jako podmiot uprawniony do tworzenia i prowadzenia dokumentacji pracowniczej związanej z zatrudnieniem, z zastrzeżeniem odrębności wynikających z innych aktów niż umowa o pracę.
Art. 30 ust. 6 ustawy - Karta Nauczyciela wskazuje, że organ prowadzący szkołę określa dla nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego, w drodze regulaminu:
1) wysokość stawek dodatków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz szczegółowe warunki przyznawania tych dodatków, z zastrzeżeniem art. 33 i 34;
2) szczegółowy sposób obliczania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe, z zastrzeżeniem art. 35 ust. 3, oraz za godziny doraźnych zastępstw;
3) wysokość i warunki wypłacania składników wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 4, o ile nie zostały one określone w ustawie lub w odrębnych przepisach w taki sposób, aby średnie wynagrodzenia nauczycieli, składające się z wynagrodzenia zasadniczego i składników, o których mowa w pkt 1-3, odpowiadały na obszarze działania danej jednostki samorządu terytorialnego co najmniej średnim wynagrodzeniom nauczycieli, o których mowa odpowiednio w ust. 3 i 4.
Art. 30 ust. 1 ustawy - Karta Nauczyciela stanowi, że wynagrodzenie nauczycieli składa się z:
1) wynagrodzenia zasadniczego;
2) dodatków: za wysługę lat, motywacyjnego, funkcyjnego oraz za warunki pracy;
3) wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw;
4) nagród i innych świadczeń wynikających ze stosunku pracy, z wyłączeniem świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i dodatków socjalnych określonych w art.
54.
Wysokość wynagrodzenia zasadniczego nauczyciela uzależniona jest od stopnia awansu zawodowego, posiadanych kwalifikacji oraz wymiaru zajęć obowiązkowych, a wysokość dodatków odpowiednio od okresu zatrudnienia, jakości świadczonej pracy i wykonywania dodatkowych zadań lub zajęć, powierzonego stanowiska lub sprawowanej funkcji oraz trudnych, uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia warunków pracy (ust. 2).
Stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół (Dz. U. Nr 61, poz. 624 z późn. zm.) arkusz organizacji szkoły opracowywany jest przez dyrektora szkoły, a tylko w trybie nadzoru zatwierdzany jest przez organ prowadzący. Arkusz obejmuje: liczbę pracowników szkoły, w tym pracowników zajmujących stanowiska kierownicze, ogólną liczbę godzin zajęć edukacyjnych finansowanych ze środków przydzielonych przez organ prowadzący szkołę. Stanowi więc, jak słusznie zauważa skarżąca, źródło informacji dla organu prowadzącego szkołę w zakresie planu budżetowego, a opracowanie budżetu nie czyni niezbędnym przetwarzania jej danych osobowych. Nieznajomość danych osobowych poszczególnych beneficjentów budżetu nie uniemożliwia jego zaplanowania i zrealizowania.
Analiza powyższych przepisów pozwala na stwierdzenie, że zapewnienie przez Prezydenta Miasta J.podległym mu placówkom oświatowym warunków lokalowych, administracyjnych i finansowych obejmuje zakres jego zadań w ramach tzw. nadzoru edukacyjnego (oświatowego). Zaprezentowane przepisy wskazują na wysoki stopień ogólności potrzebnych mu danych i wcale nie uzasadniają konieczności przetwarzania danych osobowych zatrudnionych w szkołach nauczycieli. Ogólna liczba zatrudnionych, dane liczbowe dotyczące poszczególnych poziomów kwalifikacji, dane liczbowe dotyczące stażu pracy uwzględnieniem odpowiednio stawek procentowych i dane liczbowe dotyczące nauczycieli o określonym stopniu awansu zawodowego w zupełności pozwalają realizować zadania organu przewidziane przepisami prawa.
Reasumując, w świetle art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o ochronie danych osobowych nie można mówić o niezbędności przetwarzania danych osobowych skarżącej, albowiem żaden przepis prawa nie upoważnia organu prowadzącego szkołę do personifikowania tych danych, które są mu potrzebne do realizacji jego zadań. Dodatkowo, zakładając racjonalność ustawodawcy, trudno byłoby przyjąć, że organ prowadzący szkołę, realizując ustawowe zadania, permanentnie działa w warunkach stanu wyższej konieczności.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy organ będzie zobowiązany do dogłębnego przeanalizowania jej stanu faktycznego pod kątem obowiązującego prawa.
Z tych powodów, uznając skargę za uzasadnioną. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w oparciu o art. 145 § 1 pkt 1 a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) orzekł, jak w sentencji wyroku. W oparciu o art. 152 ww. ustawy. Sąd wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji w całości.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 i art. 209 cytowanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.