Trwa ładowanie...
Zaloguj
Notowania
Przejdź na

II SA 3850/02 - Wyrok WSA w Warszawie z 2004-04-06

0
Podziel się:

W myśl ust. 2 artykułu 15 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym /Dz.U. nr 125 poz. 1371 ze zm./ cofnięcie licencji w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2 powinno być poprzedzone pisemnym ostrzeżeniem przedsiębiorcy o wszczęciu postępowania w sprawie cofnięcia licencji. Przepis ten zatem wprowadza jako zasadę, że cofnięcie licencji następuje, jeżeli pomimo ostrzeżenia przedsiębiorca dopuszcza się naruszeń wymienionych w art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy o transporcie drogowym. Organ po stwierdzeniu naruszeń licencji lub innych warunków powinien zgodnie z wyżej wskazaną procedurą ostrzec pisemnie przedsiębiorcę. Dopiero stwierdzenie naruszeń po pisemnym ostrzeżeniu skutkuje wszczęciem postępowania, w wyniku którego zostanie cofnięta licencja.

Tezy

W myśl ust. 2 artykułu 15 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym /Dz.U. nr 125 poz. 1371 ze zm./ cofnięcie licencji w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2 powinno być poprzedzone pisemnym ostrzeżeniem przedsiębiorcy o wszczęciu postępowania w sprawie cofnięcia licencji. Przepis ten zatem wprowadza jako zasadę, że cofnięcie licencji następuje, jeżeli pomimo ostrzeżenia przedsiębiorca dopuszcza się naruszeń wymienionych w art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy o transporcie drogowym. Organ po stwierdzeniu naruszeń licencji lub innych warunków powinien zgodnie z wyżej wskazaną procedurą ostrzec pisemnie przedsiębiorcę. Dopiero stwierdzenie naruszeń po pisemnym ostrzeżeniu skutkuje wszczęciem postępowania, w wyniku którego zostanie cofnięta licencja.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędziowie: WSA Halina Emilia Święcicka (spr.) Asesor WSA Izabela Głowacka-Klimas Protokolant Kinga Płociak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2004r. sprawy ze skargi A. K. i G. K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] października 2002r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia licencji przewozowej na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję z dnia [...] września 2002r. orzekając jednocześnie o niewykonywaniu ich do czasu uprawomocnienia się wyroku, 2. zasądza od Ministra Infrastruktury na rzecz A. K. i G. K. solidarnie kwotę zł. 700,- (siedemset) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] października 2002 r. Nr [...] utrzymał w mocy wcześniejszą swoją decyzję z dnia [...] września 2002 r., którą to decyzją - wydaną na postawie art. 7 ust. 1 i 2 pkt 3 w związku z art. 15 ust. 1 pkt 2 lit. b oraz art. 90 pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz. 1371 z późn. zm.) cofnął licencję przewozową na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego osób udzieloną A. K. i G. K. prowadzącym działalność pod nazwą E. z siedzibą w T. W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż w wyniku kontroli przeprowadzonej w dniach [...], [...] i [...] lipca 2002 r. w przedsiębiorstwach wykonujących transport drogowy osób i rzeczy przez pracowników Wojewódzkiego Transportu Drogowego w [...] wraz z pracownikami Państwowej Inspekcji Pracy stwierdzono: brak przechowywania tarcz tachografu, do czego jest zobowiązany przedsiębiorca na podstawie art. 10 ust. 3 Umowy Europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe
transporty drogowe, która weszła w życie w stosunku do Polski 10 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 94, poz. 1087), przekroczenie czasu jazdy ciągłej i nie przestrzegania obowiązkowych przerw w pracy, przekroczenie prędkości jazdy w ruchu krajowym, czym naruszono przepis art. 97 ustawy - Kodeks wykroczeń w związku z art. 20 Prawa o ruchu drogowym, brak indywidualnych kart czasu pracy zatrudnionych pracowników, przez co uniemożliwiono ustalenie przestrzegania czasu pracy pracowników czym naruszono art. 281 pkt 5 kodeksu pracy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 2b ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym licencję cofa się, gdy jej posiadacz rażąco naruszył warunki określone w licencji lub inne warunki wykonywania działalności objętej licencją, określone przepisami prawa. Organ administracji uznał za udowodnione fakty z przeprowadzonej kontroli i uwidocznione w protokole a wskazujące jednoznacznie, iż przedsiębiorca wielokrotnie oraz rażąco naruszał warunki wykonywania działalności objętej licencją. Naruszenia miały charakter rażący z uwagi na fakt znajomości przez strony przepisów obowiązującego prawa.

Na powyższą decyzję A. K. i G. K. złożyli skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego wnosząc o uchylenie obu decyzji podnosząc, iż Minister Infrastruktury zanim podjął decyzję o cofnięciu licencji, po wypadku w R., jaki miał miejsce w dniu [...] lipca 2002 r., publicznie informował, że ją cofnie. Ponadto, podnosili, iż kontrola została zakończona dopiero w dniu [...] lipca 2002 r. a strony złożyły wyjaśnienia dniu [...] września 2002 r. zatem ogłaszanie publicznie cofnięcia licencji było nadużyciem. Stwierdzone usterki w działalności firmy miały charakter formalno-porządkowy i nie dawały podstaw do cofnięcia licencji.

W odpowiedzi na skargę Minister Infrastruktury podtrzymując dotychczasowe stanowisko i argumentację wnosił o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przedmiotem rozpoznania jest skarga wniesiona do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W dniu 1 stycznia 2004 r. weszła w życie ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270). Stosownie do art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271), sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne. Niniejsza sprawa została przekazana do rozpatrzenia Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu.

Stosownie do art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowi inaczej. Innymi słowy, wchodzi tutaj w grę kontrola aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dokonywana pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi. Ponadto, co wymaga podkreślenia, Sąd nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Rozpoznając sprawę w świetle powołanych kryteriów, skarga zasługuje na uwzględnienie chociaż z innych powodów niż wskazał skarżący.

Organ podejmując zaskarżoną decyzję dopuścił się naruszenia przepisów prawa procesowego w stopniu, który mógł mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz. 1371 z późn. zm.) licencję cofa się jeżeli jej posiadacz rażąco naruszył warunki określone w licencji lub inne warunki wykonywania działalności objętej licencją określone przepisami prawa. Z cytowanego przepisu wynika, że cofnięcie licencji jest obligatoryjne, organ jest zobowiązany do cofnięcia licencji, jeżeli zachodzą okoliczności wskazane w tym przepisie. Jednocześnie w myśl ust. 2 artykułu 15 cofnięcie licencji w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2 powinno być poprzedzone pisemnym ostrzeżeniem przedsiębiorcy o wszczęciu postępowania w sprawie cofnięcia licencji. Przepis ten zatem wprowadza jako zasadę, że cofnięcie licencji następuje, jeżeli pomimo ostrzeżenia przedsiębiorca dopuszcza się naruszeń wymienionych w art. 15 ust.1 pkt 2 ustawy o transporcie drogowym. Organ po stwierdzeniu naruszeń licencji lub innych warunków powinien zgodnie z wyżej wskazaną procedurą ostrzec pisemnie
przedsiębiorcę. Dopiero stwierdzenie naruszeń po pisemnym ostrzeżeniu skutkuje wszczęciem postępowania w wyniku którego zostanie cofnięta licencja. Przyjęcie odmiennej wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o transporcie drogowym podważałoby sens ostrzeżenia, skoro cofnięcie licencji jest obligatoryjne w przypadku stwierdzenia naruszeń wskazanych w art. 15 ust. 1 pkt 2. Z istoty ostrzeżenia wynika, iż jest to upomnienie, wskazanie działań, jakie zostaną podjęte wobec przedsiębiorcy, który pomimo pisemnego ostrzeżenia dopuszcza się naruszeń skutkujących cofnięciem licencji.

Organ wszczął postępowanie o w sprawie cofnięcia licencji i podjął decyzję o cofnięciu licencji bez ustalenia, czy po pisemnym ostrzeżeniu przedsiębiorca dopuścił się naruszeń z art. 15 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym co w ocenie Sądu stanowi naruszenie przepisów w stopniu uzasadniającym uchyleniu obu decyzji.

Z powyższych względów zaskarżona decyzja z dnia [...] października 2002 r. oraz utrzymana nią w mocy decyzja z dnia [...] września 2002 r. podlegają uchyleniu stosownie do przepisu art. 145 § 1 pkt 1 litera c) ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Na zasadzie art. 152 wyżej powołanej ustawy Sąd stwierdził, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu.

O kosztach postępowania orzeczono na zasadzie art. 200 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

orzecznictwo nsa
orzecznictwo
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
KOMENTARZE
(0)