Tezy
Zasadne jest wezwanie skarżących do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w związku z ich wnioskiem o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego zważywszy, iż skarżący nie zostali zwolnieni, w drodze przyznania prawa pomocy, ani na podstawie art. 239 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych.
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Danuty, Mieczysława, Marioli i Jacka W. na zarządzenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 lipca 2005 r. VII SA/Wa 1195/04 wzywające skarżących do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w kwocie 100 zł w sprawie ze skargi Danuty, Mieczysława, Marioli i Jacka W. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 12 lipca 2004 r. (...) w przedmiocie zawiadomienia o właściwości organów administracyjnych postanawia: oddalić zażalenie
Uzasadnienie
Zarządzeniami z dnia 26 lipca 2005 r. VII SA/Wa 1195/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, powołując się na art. 234 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ w związku z par. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych /Dz.U. nr 221 poz. 2192/, wezwał skarżących - Danutę, Mieczysława, Mariolę i Jacka W. do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w kwocie 100 zł, od wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku tegoż Sądu, z dnia 21 lipca 2005 r. Przy czym pouczono skarżących, iż wniesienie opłaty przez jednego z nich zwalnia pozostałych skarżących z obowiązku jej uiszczenia.
Danuta, Mieczysław, Jacek i Mariola W. wnieśli zażalenie na to postanowienie podnosząc, iż nie można obciążać strony kosztami postępowania, jeżeli nie wynikły z jej winy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionej podstawy.
Stosownie do art. 234 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, za stwierdzenie prawomocności oraz wydanie odpisów, zaświadczeń, wyciągów i innych dokumentów na podstawie akt, pobiera się opłatę kancelaryjną, z zastrzeżeniem par. 3 tego przepisu, który jednak nie ma zastosowania w niniejszej sprawie. Zgodnie zaś z par. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych, opłatę kancelaryjną za odpis orzeczenia z uzasadnieniem doręczony na skutek wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia, zgłoszonego w terminie siedmiu dni od ogłoszenia orzeczenia, pobiera się w kwocie 100 zł.
Zatem - w świetle powyższych przepisów - zasadne było zarządzenie Sądu I instancji, którym wezwano skarżących do uiszczenia przedmiotowej opłaty kancelaryjnej, w związku z ich wnioskiem o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lipca 2005 r., zważywszy, iż skarżący nie zostali zwolnieni, w drodze przyznania prawa pomocy, ani na mocy art. 239 powoływanej ustawy, z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych.
W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.