Tezy
Dyspozycji zawartej w par. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193/ nie można stosować w oderwaniu od treści par. 2 ust. 1-6 rozporządzenia chociażby dlatego, że par. 3 wyraźnie do par. 2 nawiązuje.
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Kazimierza B. i Krystyny K.-B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2005 r., VII SA/Wa 403/04 o odrzuceniu skargi kasacyjnej Kazimierza B. i Krystyny K.-B. w sprawie ze skargi Ewy W.-K., Adama C., Marka Sz. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 2 marca 2004 r. (...) w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji postanawia - oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 13 lipca 2005 r. odrzucił skargę kasacyjną wniesioną przez Kazimierza B. i Krystynę K.-B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 6.04.2005 r.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd wskazał, że wniesiona przez adwokata reprezentującego skarżących skarga kasacyjna została niewłaściwie opłacona, bowiem wbrew wymogowi art. 219 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi dołączono do niej znaki opłaty sądowej.
Wpis właściwy został uiszczony przez pełnomocnika dopiero w dniu 26.06.2005 r., a więc po upływie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Ze wskazanych wyżej względów Wojewódzki Sąd Administracyjny na mocy art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ odrzucił wniesioną skargę kasacyjną.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł adwokat działający w imieniu skarżących Kazimierza B. i Krystyny K.-B.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie przepisów art. 221 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i par. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Skarżący stwierdzili, iż wątpliwe jest stanowisko zgodnie, z którym skarga w przedmiotowej sprawie podlega opłacie stałej.
Ponadto skarżący wskazali, iż przepis art. 219 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi dotyczy wyłącznie technicznego sposobu uiszczenia opłaty sądowej i uchybienie temu wymogowi nie może wywoływać skutków określonych w art. 221 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Wskazując na powyższe zarzuty skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zarzuty zawarte w zażaleniu uznać trzeba za chybione.
Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 177 par. 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ skargę kasacyjną wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. W tym też terminie winna zostać uiszczona opłata stała należna od wniesionej skargi kasacyjnej, bowiem w myśl art. 221 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi "Pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania do uiszczenia opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej".
Stosownie do regulacji zawartej w par. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193/ w rozpoznawanej sprawie skarga kasacyjna podlega opłacie stałej w wysokości 100 zł. W tej sytuacji nie może być uznany za zasadny pogląd, iż przepisy nie przewidują uiszczenia wpisu stałego od skargi kasacyjnej wniesionej w przedmiotowej sprawie. Dyspozycji zawartej w tym przepisie nie można stosować w oderwaniu od treści par. 2 ust. 1 -6 cyt. rozporządzenia chociażby dlatego, że par. 3 wyraźnie do np. par. 2 nawiązuje.
W przedmiotowej sprawie odbiór zaskarżonego wyroku wraz z uzasadnieniem skarżący potwierdzili w dniu 10.05.2005 r. Skarga kasacyjna sporządzona przez adwokata została nadana w Urzędzie Pocztowym w dniu 9.06.2005 r., a należną od wniesionej skargi kasacyjnej opłatę stałą w kwocie 100 zł uiszczono w dniu 26.06.2005 r., a więc po upływie terminu wskazanego w cytowanych na wstępie przepisach.
Podkreślić też należy, iż wobec tego, że skarga kasacyjna podlegała wpisowi stałemu, a wniesiona została przez pełnomocnika będącego adwokatem upoważnionym do występowania w sprawie w imieniu skarżących, to pełnomocnik miał obowiązek opłacić skargę kasacyjną w wysokości opłaty określonej w przepisie bez wezwania. Za wypełnienie tego obowiązku nie może być uznane uiszczenie opłaty w znakach sądowych wbrew dyspozycji przepisu art. 219 par. 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, który to przepis wyraźnie określa sposób uiszczenia wymaganej opłaty sądowej.
W tej sytuacji zasadnym było w przedmiotowej sprawie odrzucenie wniesionej skargi kasacyjnej na mocy art. 221 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Zważywszy na powyższe Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że zaskarżone postanowienie Sądu I instancji jest zgodne z prawem i na podstawie art. 197 w zw. z art. 184 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji niniejszego postanowienia.