Tezy
Stosownie do art. 64 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ do wniosków stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, Sąd był zobligowany do zastosowania w tej sprawie art. 58 par. 1 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Przepis ten stosowany odpowiednio nakazuje odrzucić wniosek wniesiony po upływie terminu do jego wniesienia.
Regulacja zawarta w art. 58 par. 1 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ma bowiem charakter związany, co oznacza, że w przypadku wystąpienia sytuacji wskazanej w hipotezie tej normy tj. wniesienia wniosku po upływie terminu do jego wniesienia, Sąd ma obowiązek taki wniosek odrzucić nie badając przyczyn, które spowodowały naruszenie terminu. W myśl art. 140 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stronie działającej bez adwokata lub radcy prawnego, obecnej przy ogłoszeniu wyroku, przewodniczący udzieli wskazówek co do sposobu i terminów wniesienia środka odwoławczego. Przez środek odwoławczy należy rozumieć skargę kasacyjną. Nie można natomiast uznać że wskazany przepis dotyczy wniosku o uzupełnienie wyroku.
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Wydziale I Izby Finansowej zażalenia Jana W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 9 sierpnia 2004 r. I SA/Wr 1135/02 w zakresie odrzucenia wniosku o uzupełnienie wyroku Sądu z dnia 14 maja 2004 r. w sprawie ze skargi Jana W. na decyzję Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia 7 marca 2002 r. (...) w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za sierpień 1998 r. postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 9 sierpnia 2004 r. I SA/Wr 1135/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił wniosek skarżącego o uzupełnienie wyroku tego Sądu z dnia 14 maja 2004 r.
W motywach postanowienia Sąd, powołując się na art. 157 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, stwierdził, że skarżący złożył wniosek o uzupełnienie wyroku przez wydanie postanowienia w kwestii poniesionych przez stronę kosztów procesu oraz kosztów zastępstwa procesowego dnia 15 lipca 2004 r., a więc po upływie czternastodniowego terminu wskazanego w tym przepisie, który minął dnia 12 lipca 2004 r. Dlatego też jego wniosek na podstawie art. 58 par. 1 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zw. z art. 64 par. 3 i art. 157 par. 1 i 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało odrzucić.
Dodatkowo Sąd wyjaśnił, że pominięcie w sentencji wyroku z dnia 14 maja 2004 r. kwestii zwrotu kosztów było uzasadnione w świetle unormowania zawartego w art. 210 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zarówno skarżący, jak i jego pełnomocnik nie złożyli bowiem do czasu zamknięcia rozprawy poprzedzającej wydanie orzeczenia stosownego wniosku w tej materii.
W zażaleniu skarżący powołał się na art. 157 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, z którego, jego zdaniem, wynika, że Sąd powinien zawrzeć z urzędu w orzeczeniu wyroku z dnia 14 maja 2004 r. rozstrzygnięcie w zakresie zwrotu kosztów postępowania sądowego. Ponadto zarzucił Sądowi, że w doręczonym wyroku nie pouczył strony o możliwości wniesienia w terminie czternastu dni wniosku o jego uzupełnienie, a jedynie informację o możliwości złożenia skargi kasacyjnej w terminie trzydziestu dni od dnia jego doręczenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw. Kwestionowane postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu zostało bowiem wydane zgodnie z obowiązującymi i prawidłowo wskazanymi w nim przepisami - art. 58 par. 1 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zw. z art. 64 par. 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z potwierdzenia odbioru wynika, że wyrok z dnia 14 maja 2004 r. skutecznie doręczono pełnomocnikowi skarżącego dnia 28 czerwca 2004 r. Zgodnie z art. 157 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi strona mogła w ciągu czternastu dni od dnia doręczenia, a więc w rozpatrywanej sprawie do dnia 12 lipca 2004 r., zgłosić wniosek o uzupełnienie tego wyroku, jeżeli Sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Taki wniosek został złożony dopiero dnia 15 lipca 2004 r., co wynika z daty stempla pocztowego umieszczonego na przesyłce poleconej, a więc po upływie wynikającego z wyżej wymienionego przepisu terminu. Ponieważ, stosownie do art. 64 par. 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi do wniosków stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, Sąd był zobligowany do zastosowania w tej sprawie art. 58 par. 1 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami
administracyjnymi Przepis ten stosowany odpowiednio nakazuje odrzucić wniosek wniesiony po upływie terminu do jego wniesienia.
Wskazana w zażaleniu okoliczność braku pouczenia przez Sąd o terminie wniesienia wniosku o uzupełnienie wyroku nie ma zatem znaczenia w rozpatrywanej sprawie. Regulacja zawarta w art. 58 par. 1 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ma bowiem charakter związany, co oznacza, że w przypadku wystąpienia sytuacji wskazanej w hipotezie tej normy tj. wniesienia wniosku po upływie terminu do jego wniesienia, Sąd ma obowiązek taki wniosek odrzucić nie badając przyczyn, które spowodowały naruszenie terminu. Tego rodzaju okoliczności mogą mieć jedynie znaczenie w przypadku ubiegania się strony o przywrócenie terminu na podstawie art. 86 i nast. Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Taki wniosek nie został jednak w rozpatrywanej sprawie złożony. Dodatkowo należy podkreślić, że w myśl art. 140 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stronie działającej bez adwokata lub radcy prawnego, obecnej przy ogłoszeniu wyroku, przewodniczący udzieli wskazówek co do sposobu i terminów
wniesienia środka odwoławczego. Przez środek odwoławczy należy rozumieć skargę kasacyjną. Nie zatem można natomiast uznać że wskazany przepis dotyczy wniosku o uzupełnienie wyroku.
Na marginesie należy wyjaśnić skarżącemu, że prezentowany w zażaleniu na tle art. 157 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi pogląd o obowiązku zamieszczania przez Sąd z urzędu w wyroku uwzględniającym skargę rozstrzygnięcia w zakresie zwrotu kosztów postępowania jest niezgodny z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2004 r. przepisami. Takie rozwiązanie zawierał art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, która obowiązywała do czasu wejścia w życie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Natomiast art. 210 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stanowi, że strona traci uprawnienie do żądania zwrotu kosztów, jeżeli najpóźniej przed zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia nie zgłosi wniosku o przyznanie należnych kosztów.
W tym stanie rzeczy zażalenie, na podstawie art. 184 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zw. z art. 197 par. 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało oddalić.