Trwa ładowanie...
Zaloguj
Notowania
Przejdź na

FSK 296/04 - Wyrok NSA z 2004-07-14

0
Podziel się:

Z przepisów art. 32 i art. 40 par. 2 Kpa w związku z art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm.), wyprowadzić można wniosek co do możliwości pełnej reprezentacji zobowiązanego przez pełnomocnika w postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w tym również w zakresie doręczenia tytułu wykonawczego.

Tezy

Z przepisów art. 32 i art. 40 par. 2 Kpa w związku z art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm.), wyprowadzić można wniosek co do możliwości pełnej reprezentacji zobowiązanego przez pełnomocnika w postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w tym również w zakresie doręczenia tytułu wykonawczego.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, Sędziowie NSA Adam Bącal (spr.), Włodzimierz Kubiak, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2004 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Arkadiusza J. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodka Zamiejscowego we Wrocławiu z dnia 17 lipca 2003 r. sygn. akt I SA/Wr 3234/01 w sprawie ze skargi Arkadiusza J. na postanowienie Izby Skarbowej w W. Ośrodka Zamiejscowego wJ. z dnia 29 sierpnia 2001 r. (...) w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2001 r. Izba Skarbowa w W. po rozpatrzeniu zażalenia pełnomocnika Arkadiusza J. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. z dnia 1 1lipca 2001 r. dotyczące odmowy rozpatrzenia zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego - uchyliła zaskarżone postanowienie w całości i umorzyła postępowanie w sprawie zarzutów.

W motywach postanowienia Izba Skarbowa stwierdziła, że zgłoszone w piśmie z dnia 6 listopada 2001 r. zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego pochodziły od osoby nieupoważnionej do reprezentowania zobowiązanego. Z akt sprawy wynika bowiem, że Arkadiusz J. udzielił Krzysztofowi M. pełnomocnictwa do reprezentowania go przed organami podatkowymi, samorządowymi wszelkich szczebli, jak również przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Pełnomocnictwo to nie obejmowało więc umocowania do występowania w imieniu zobowiązanego w postępowaniu egzekucyjnym.

Wyrokiem z dnia 17 lipca 2003 r. I SA/Wr 3234/01 Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu oddalił skargę Arkadiusza J. na postanowienie Izby Skarbowej w W. z dnia 29 sierpnia 2001 r. W uzasadnieniu wyroku podano, że zgodnie z treścią art. 32 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, organ egzekucyjny lub egzekutor, przystępując do czynności egzekucyjnych, doręcza zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego. Czynność doręczenia tytułu wykonawczego wszczyna zatem postępowanie egzekucyjne wobec zobowiązanego, tak więc dopiero od tego momentu zasadniczo zobowiązany może ustanowić pełnomocnika w tym postępowaniu. Ze swej istoty wszczęcie każdego postępowania odnosi się do jego strony, wyznaczając zasadniczo moment, od którego przystąpić do sprawy może pełnomocnik. Należy przy tym uwzględnić odmienny charakter postępowania administracyjnego oraz postępowania egzekucyjnego, którego celem jest doprowadzenie do realizacji przez zobowiązanego jego obowiązków. Sąd
też zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca cyt. wcześniej stosowanie przepisów Kpa ma miejsce jedynie odpowiednio oraz tylko wtedy gdy przepisy cyt. ustawy nie stanowią inaczej.

Biorąc pod uwagę powyższe, zarówno zgłoszone zarzuty dotyczące prowadzenia postępowania egzekucyjnego, jak też wniesione zażalenie pochodziły od osoby nie będącej stroną wszczętego postępowania, co w pełni uzasadniało podjęcie zaskarżonego rozstrzygnięcia o uchyleniu postanowienie i umorzeniu postępowania w sprawie.

W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku pełnomocnik Arkadiusza J. wniósł o jej uchylenie w całości i o przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania. W skardze zarzucono:

- naruszenie postanowień art. 26, art. 32 i art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji przez błędną wykładnię, która doprowadziła do mylnego ustalenia momentu wszczęcia postępowania egzekucyjnego, mylnego ustalenia sposobu doręczenia tytułu wykonawczego i mylnego ustalenia zakresu odesłania zawartego w art. 18 co doprowadziło do niewłaściwego zastosowania rat. 32 i art. 40 par. 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, przez ich pominięcie w stanie faktycznym sprawy, co w konsekwencji doprowadziło do pozbawienia zobowiązanego praw do skorzystania z pomocy pełnomocnika w toku postępowania egzekucyjnego,

- naruszenie postanowień art. 18 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, art. 32 i art. 33 Kpa w związku z art. 91 Kpc przez błędna wykładnie i niewłaściwe zastosowanie tych przepisów, wyrażające się w błędnym ustaleniu zakresu odesłania zawartego w art. 18 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz na niewłaściwym zastosowaniu art. 32, art. 22 Kpa i art. 91 Kpc przez mylne ustalenie zakresu pełnomocnika złożonego w organie podatkowym, co doprowadziło do uznania, iż zarzuty w postępowaniu egzekucyjnym zostały wniesione przez podmiot nieuprawniony,

- naruszenie postanowień art. 53 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, art. 328 par. 2 Kpc w związku z art. 59 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie powołanym przepisów przez nierozważenie aspektów prawnych sprawy i nieustosunkowanie do zarzutów skargi, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Zdaniem strony wnoszącej skargę kasacyjną pogląd Sądu, że postępowanie egzekucyjne jest wszczynane w momencie doręczenia zobowiązanemu tytułu wykonawczego jest błędny /postępowanie to zostaje bowiem wszczęte w momencie sporządzenia tytułu wykonawczego/, zaś stosownie do art. 32 i art. 40 par. 2 Kpa zobowiązany może działać za pośrednictwem.

Z kolei postępowanie egzekucyjne nie jest odrębnym postępowaniem, lecz stanowi fazę wykonawczą ogólnego postępowania administracyjnego stąd stosownie do art. 91 Kpc zakres pełnomocnictwa dotyczącego prowadzenia sprawy obejmuje z mocy samego prawa wszelkie czynności dotyczące zabezpieczenia i egzekucji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna Arkadiusza J. nie ma usprawiedliwionych podstaw.

Przede wszystkim wskazać trzeba, że strona wnosząca skargę kasacyjną podniosła, iż zaskarżony wyrok narusza przepisy art. 26 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, art. 33 i art. 40 par. 2 Kpa, art. 91 Kpc, art. 53 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ oraz art. 328 par. 2 Kpc w związku z art. 59 powołanej ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym poprzez ich "błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie".

Tak formułując podstawy skargi kasacyjnej strona nie wykazała przy tym /jak tego wymaga art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/ na czym polegała błędność wykładni tych przepisów, dokonanej przez Sąd w kwestionowanym orzeczeniu lub dlaczego je niewłaściwie zastosowano.

Jeśli zaś uwzględnić, że skarga kasacyjna nie może budzić wątpliwości interpretacyjnych a nadto, że w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku brak jest jakichkolwiek rozważań dotyczących wykładni wskazanych wyżej przepisów - to już tylko z tego względu te zarzuty strony uznać trzeba za chybione.

Za zasadne uznać natomiast trzeba zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące ustaleń przyjętych w zaskarżonym wyroku co do momentu wszczęcia postępowania egzekucyjnego oraz możliwości reprezentowania w takim postępowaniu zobowiązanego przez pełnomocnika.

Z treści przepisu art. 26 par. 1 i 2 powołanej wcześniej ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji wynika bowiem, że datą wszczęcia postępowania egzekucyjnego jest dzień doręczenia organowi egzekucyjnemu przez wierzyciela wniosku o wszczęcie postępowania wraz z tytułem wykonawczym lub dzień przystąpienia przez organ egzekucyjny będący jednocześnie wierzycielem z urzędu przez siebie wystawionego. Z kolei z przepisów art. 32 i art. 40 par. 2 Kpa w związku z art. 18 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji wyprowadzić można wniosek co do możliwości pełnej reprezentacji zobowiązanego przez pełnomocnika w postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w tym również w zakresie doręczenia tytułu wykonawczego.

Naczelny Sąd Administracyjny doszedł jednak do przekonania, iż mimo błędności uzasadnienia zaskarżonego wyroku ostatecznie odpowiada on prawu /art. 184 powołanej uprzednio ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi/.

Z treści znajdującego się w aktach sprawy pełnomocnictwa udzielonego przez Arkadiusza J. Krzysztofowi M. wynika bowiem ponad wszelką wątpliwość, że obejmowało ono umocowania do reprezentowana "przed organami podatkowymi, samorządowymi wszelkich szczebli, jak również przez Naczelnym Sądem Administracyjnym" i to tylko "w postępowaniu dotyczącym orzeczenia o odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki z o.o. "J.".

Pełnomocnictwo to nie obejmowało zatem swoim zakresem umocowania do reprezentowania mocodawcy w postępowaniu egzekucyjnym w administracji, co wyraźnie wynika z samej jego treści. W świetle powyższego trafnie przyjął więc Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu, że zarówno zgłoszone zarzuty dotyczące postępowania egzekucyjnego jak i wniesione zażalenie na postanowienie organu pierwszej instancji pochodziły od osoby nie będącej stroną wszczętego postępowania; postępowania odrębnego od prowadzonego przez organy podatkowe.

Mając to na uwadze na podstawie art. 184 powołanej wcześniej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak w sentencji.

orzecznictwo nsa
orzecznictwo
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
KOMENTARZE
(0)