Tezy
Zarzut wadliwego rozumienia przez Sąd I instancji przepisu art. 162 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie może stanowić podstawy kasacyjnej w rozumieniu art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/. Przepis ten wymaga bowiem wskazania określonych przepisów tej ustawy lub innych ustaw, których naruszenia mógł się dopuścić sąd administracyjny orzekający w danej sprawie.
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2005 r. po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2005 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Spółki z o.o. Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Budowlane "G." w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 22 stycznia 2004 r. SA/Sz 499/02 w sprawie ze skargi Spółki z o.o. Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Budowlane "G." w S. na postanowienie Izby Skarbowej w S. z dnia 8 lutego 2002 r. (...) w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia środka odwoławczego w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych - oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 18 października 2001 r. (...), doręczoną Przedsiębiorstwu Produkcyjno-Budowlanemu "G." spółce z o.o. w S. w dniu 23 października 2001 r., Trzeci Urząd Skarbowy w S. określił wysokość należnego zobowiązania z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2000 oraz zaległość podatkową z tego samego tytułu.
14-dniowy termin do wniesienia odwołania określony w art. 223 par. 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej upłynął w dniu 6 listopada 2001 r.
Radca prawny Tomasz B. /z Kancelarii Radców Prawnych s.c. w S./ w imieniu Spółki "G." złożył odwołanie wraz z podaniem o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania w dniu 8 listopada 2001 r., tj. po wyżej wymienionym 14-dniowym terminie.
Izba Skarbowa w S. - po rozpoznaniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, nie znalazła podstaw do przywrócenia uchybionego terminu i postanowieniem z dnia 8 lutego 2002 r. (...) odmówiła przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, a w konsekwencji tego wydała także postanowienie z dnia 8 lutego 2002 r. (...) stwierdzając, że odwołanie zostało wniesione z uchybieniem terminu określonego w art. 223 par. 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej i podlega pozostawieniu bez merytorycznego rozpoznania.
Powyższe postanowienia zaskarżył skargami do sądu administracyjnego pełnomocnik Spółki. Wyrokiem z dnia 22 stycznia 2004 r. SA/Sz 498/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę pełnomocnika w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia środka odwoławczego w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych.
W tej sytuacji, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, wyrokiem z dnia 22 stycznia 2004 r. /SA/Sz 499/02/, uwzględniając rozstrzygnięcie wydane w sprawie SA/Sz 498/02, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, orzekł o oddaleniu skargi wniesionej na postanowienie w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania.
Od wyroku tego skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożył pełnomocnik strony skarżącej wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.
Zaskarżonemu wyrokowi skarga kasacyjna zarzuca naruszenie przepisów prawa procesowego, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, a w szczególności:
1/ naruszenie art. 113 par. 1 w zw. z art. 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ i w zw. z art. 122, art. 187 par. 1, art. 188 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ a także nierozpoznanie zarzutu naruszenia art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zw. z art. 121 par. 1 /cyt./ Ordynacji podatkowej.
2/ naruszenie art. 141 par. 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zw. z art. 124 Ordynacji podatkowej.
Z uzasadnienia skargi kasacyjnej wynika niewątpliwie i jednoznacznie, że zarzuty opisane niniejszym/ w pkt 1 dotyczą określonych /w nich/ zagadnień - zarzucanego - niedostatecznego rozpatrzenia i rozważenia kwestii związanych z przywróceniem terminu do wniesienia odwołania/, które zostały rozstrzygnięte nie w sprawie zakończonej zaskarżonym wyrokiem, ale wyrokiem wydanym w odrębnej sprawie - SA/ Sz. 498/02/.
Przywołany w pkt 2 zarzut naruszenia art. 141 par. 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zw. z art. 124 Ordynacji podatkowej argumentowany jest, natomiast, niedostatecznym, bo wyłącznie lakonicznym, uzasadnieniem zaskarżonego wyroku.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną Dyrektor Izby Skarbowej w S. wniósł o jej oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Brak jest dostatecznych, uzasadnionych podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej.
Przede wszystkim stwierdzić i podkreślić należy, że zarzuty opisane w pkt 1 są nieadekwatne do rozpoznawanej niniejszym sprawy. Skarga strony skarżącej na postanowienie w przedmiocie odmowy przywrócenia uchybionego terminu do wniesienia odwołania rozpoznana i rozstrzygnięta została odrębnym, innym wyrokiem aniżeli ten, który zaskarżony został w niniejszym postępowaniu kasacyjnym. Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie /wydany w dniu 22 stycznia 2004 r., SA/Sz 499/02/ dotyczy, bez żadnych wątpliwości, postanowienia Izby Skarbowej w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania nie zaś postanowienia o odmowie przywrócenia uchybionego terminu do wniesienia odwołania, co strona skarżąca, reprezentowana przez radcę prawnego, niewątpliwie mogła i powinna skonstatować.
Zarzut opisany w pkt 2 jest niezasadny i nie mógł stać się uzasadnioną podstawą uchylenia zaskarżonego wyroku.
Przywołany w nim przez skarżącego art. 124 /cyt./ ustawy Ordynacja podatkowa nie normuje postępowania przed wojewódzkimi sądami administracyjnymi.
Jeżeli natomiast chodzi o uzasadnienie zaskarżonego wyroku, to, rzeczywiście, jest ono lakoniczne i z tego powodu niedostatecznie spełnia przesłanki art. 141 par. 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zważyć jednak należy, że powołane unormowanie art. 141 par. 4 jest niewątpliwie przepisem procesowym, natomiast, zgodnie z art. 174 pkt 2 /cyt./ ustawy, naruszenie przepisów postępowania może stanowić uzasadnioną podstawę kasacyjną tylko wówczas, jeżeli mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Niedostateczna realizacja przez Sąd I instancji wymogów art. 141 par. 4 wpływu na wynik sprawy nie miała, albowiem uchybienie terminu do wniesienia odwołania jest niewątpliwe i poświadczone dodatkowo prowadzonym w odrębnej sprawie postępowaniem w przedmiocie przywrócenia uchybionego terminu do wniesienia /rzeczonego/ odwołania.
Z tych powodów, na podstawie art. 184 /cyt./ ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł o oddaleniu rozpoznanej skargi kasacyjnej.