Sygnatura: | Dziennik Ustaw 2003 nr 175 poz. 1709 |
Tytuł: | Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 września 2003 r. w sprawie trybu przyjmowania dzieci matek pozbawionych wolności do domów dla matki i dziecka przy wskazanych zakładach karnych oraz szczegółowych zasad organizowania i działania tych placówek |
Data ogłoszenia: | 2003-10-08 |
Data wejscia w życie: | 2003-10-23 |
1709
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 17 września 2003 r.
w sprawie trybu przyjmowania dzieci matek pozbawionych wolności do domów dla matki i dziecka przy wskazanych zakładach karnych oraz szczegółowych zasad organizowania i działania tych placówek
Na podstawie art. 87 § 5 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa tryb przyjmowania dzieci matek pozbawionych wolności do domów dla matki i dziecka przy wskazanych zakładach karnych oraz szczegółowe zasady organizowania i działania tych placówek.
§ 2. Matka pozbawiona wolności sprawuje stałą i bezpośrednią opiekę nad dzieckiem w domu dla matki i dziecka przy zakładzie karnym, zwanym dalej „domem”. Wykaz zakładów karnych, przy których organizuje się dom, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
§ 3. 1. Przyjęcie wraz z matką dziecka do domu następuje na podstawie pisemnego wniosku złożonego przez matkę do dyrektora zakładu karnego, przy którym dom został zorganizowany, zwanego dalej „dyrektorem zakładu karnego”.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, matka dołącza odpis skrócony aktu urodzenia dziecka.
3. O złożeniu pisemnego wniosku przez matkę dyrektor zakładu karnego zawiadamia właściwy sąd opiekuńczy.
4. Umieszczenie tymczasowo aresztowanej w domu wymaga zgody organu, do którego dyspozycji ona pozostaje.
5. Umieszczenie dziecka w domu wymaga zgody ojca, o ile przysługuje mu władza rodzicielska. W przypadku braku takiej zgody lub niemożności jej uzyskania decyduje rozstrzygnięcie sądu opiekuńczego.
6. Matka wraz z dzieckiem zostają przyjęci do domu z chwilą uzyskania zgody sądu opiekuńczego. W szczególnie uzasadnionych przypadkach matka wraz z dzieckiem mogą zostać przyjęci do domu z chwilą złożenia pisemnego wniosku i pozostać w nim do czasu uzyskania zgody sądu opiekuńczego, z zastrzeżeniem ust. 4.
§ 4. W wypadku urodzenia dziecka przez matkę pozbawioną wolności stosuje się odpowiednio przepisy § 3.
§ 5. Przewiezienie dziecka do domu organizują, w porozumieniu z dyrektorem zakładu karnego, osoby sprawujące faktyczną pieczę nad dzieckiem lub placówka opiekuńczo-wychowawcza, w której znajduje się dziecko.
§ 6. 1. Matka korzystająca z zezwoleń na czasowy pobyt poza zakładem karnym opuszcza zakład karny wraz z dzieckiem.
2. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek matki, dyrektor zakładu karnego może wyrazić zgodę na pozostawienie dziecka w domu na czas korzystania przez matkę z zezwoleń, o których mowa w ust. 1.
3. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 2, matka nie powróciła do zakładu karnego, dyrektor tego zakładu powiadamia sąd opiekuńczy.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku powrotu matki do zakładu karnego bez dziecka.
5. W przypadku okresowej niemożności sprawowania przez matkę stałej i bezpośredniej opieki nad dzieckiem przebywa ono pod opieką pielęgniarki i wychowawcy.
§ 7. W przypadku gdy lekarz lub psycholog wydał na piśmie opinię, że względy wychowawcze lub zdrowotne przemawiają za oddzieleniem dziecka od matki albo przedłużeniem lub skróceniem okresu jego pobytu w domu, dyrektor zakładu karnego zawiadamia o tym sąd opiekuńczy, dołączając opinię.
§ 8. Jeżeli zachodzi konieczność opuszczenia przez dziecko domu przed zwolnieniem matki z zakładu karnego, zakład karny umożliwia matce podjęcie starań o oddanie dziecka pod opiekę rodzinie bądź o umieszczenie go w placówce opiekuńczo-wychowawczej położonej w pobliżu zakładu karnego, w którym przebywa matka.
§ 9. 1. Domem kieruje kierownik domu podlegający dyrektorowi zakładu karnego.
2. Personel domu stanowią:
1) lekarz pediatra;
2) psycholog;
3) pielęgniarka;
4) wychowawca;
5) dietetyk.
§ 10. 1. Wyposażenie wszystkich pomieszczeń domu powinno być zbliżone do warunków domowych.
2. W domu powinny znajdować się co najmniej następujące pomieszczenia:
1) pokoje sypialne dla matek i dzieci;
2) sale do zajęć pielęgnacyjnych i wychowawczych;
3) pomieszczenia do udzielania świadczeń zdrowotnych;
4) pomieszczenia do przygotowywania posiłków;
5) pomieszczenia sanitarne i gospodarcze;
6) pokoje dla personelu;
7) pomieszczenie izby chorych.
§ 11. Funkcjonariusze Służby Więziennej, mający bezpośredni kontakt z dziećmi, w czasie pełnienia służby nie używają umundurowania służbowego.
§ 12. 1. Dyrektor zakładu karnego powołuje zespół wychowawczo-opiekuńczy, w skład którego wchodzą:
1) kierownik domu, pełniący funkcję kierownika zespołu;
2) lekarz pediatra;
3) psycholog;
4) pielęgniarka;
5) wychowawca.
2. Do zadań zespołu, o którym mowa w ust. 1, należy w szczególności:
1) programowanie zajęć dydaktycznych, edukacyjnych, wychowawczych, terapeutycznych i resocjalizacyjnych wobec matek;
2) prowadzenie, przy udziale matek, działalności opiekuńczej zapewniającej dzieciom prawidłowy rozwój psychofizyczny;
3) dokonywanie kwartalnych ocen postaw macierzyńskich matek;
4) rozpoznawanie i przygotowywanie warunków właściwej adaptacji społecznej matek i dzieci poprzez utrzymywanie kontaktów z ich rodzinami, organami pomocy społecznej i publicznymi placówkami opiekuńczo-wychowawczymi.
§ 13. 1. Dzieciom przebywającym w domu świadczenia zdrowotne udzielane są przez lekarza pediatrę lub pielęgniarkę, zatrudnionych w zakładzie opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Świadczenia zdrowotne, których nie może dzieciom udzielić lekarz pediatra lub pielęgniarka, o których mowa w ust. 1, realizuje się za pośrednictwem zakładu opieki zdrowotnej właściwego ze względu na jego obszar działania i rodzaj świadczenia zdrowotnego.
3. Dzieci przyjęte spoza oddziału ginekologiczno-położniczego szpitala więziennego można umieścić wraz z matką w pomieszczeniu izby chorych, na czas określony przez lekarza.
4. Dzieci chore wymagające całodobowej opieki lekarskiej lekarz pediatra kieruje niezwłocznie do szpitala zgodnie z zasadami, o których mowa w ust. 2.
§ 14. 1. Posiłki dla dzieci sporządza się w kuchni domu pod kontrolą dietetyka, zgodnie ze wskazaniami lekarza pediatry.
2. Ilość posiłków w ciągu doby oraz dobór produktów żywnościowych ustala lekarz pediatra. Na wniosek lekarza pediatry, przy żywieniu dzieci chorych można w uzasadnionych przypadkach odstąpić od ograniczeń wynikających z normy budżetowej.
3. Dzieciom przysługuje wyżywienie według normy L, określonej w przepisach w sprawie norm wyżywienia osób pozbawionych wolności.
§ 15. Dzieciom przysługuje, stosownie do wieku i indywidualnych potrzeb, bielizna, odzież, obuwie i inne niezbędne przedmioty osobistego użytku, zgodnie z normami należności zawartymi w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
§ 16. 1. W domu prowadzi się następującą dokumentację:
1) książkę ewidencji dzieci;
2) kartę wyposażenia dziecka;
3) dokumentację osobistą dziecka;
4) protokolarz zespołu wychowawczo-opiekuńczego;
5) dokumentację medyczną dziecka.
2. Dokumentację, o której mowa w ust. 1 pkt 1-4, prowadzi kierownik domu, a dokumentację, o której mowa w ust. 1 pkt 5, prowadzi lekarz pediatra.
3. Do książki ewidencji dzieci wpisuje się: imię i nazwisko dziecka, datę i miejsce urodzenia, imiona i nazwiska rodziców oraz ich adres zamieszkania, imiona i nazwiska oraz adresy osób sprawujących faktyczną pieczę nad dzieckiem, datę przyjęcia dziecka oraz datę i przyczynę skreślenia z ewidencji, adres osób, którym dziecko zostało przekazane bądź adres i nazwę placówki, do której dziecko przeniesiono.
4. Do karty wyposażenia wpisuje się: imię i nazwisko dziecka, datę przybycia i opuszczenia placówki, bieliznę, odzież, obuwie i inne wyposażenie będące własnością dziecka w chwili przyjęcia do domu oraz otrzymane w czasie pobytu.
5. Dokumentacja osobista dziecka obejmuje: odpis skrócony aktu urodzenia, orzeczenie sądu, dokumenty meldunkowe, korespondencję w sprawach dziecka, wnioski i wskazania w zakresie opieki wychowawczej.
6. Dokumentacja medyczna dziecka obejmuje: książeczkę zdrowia dziecka, karty zdrowia dziecka, kartę uodpornienia, karty gorączkowe, kartę rozwoju psychomotorycznego dziecka oraz wyniki badań laboratoryjnych.
7. Realizację zadań zespołu wychowawczo-opiekuńczego, o których mowa w § 12 ust. 2, dokumentuje się w protokolarzu zespołu wychowawczo-opiekuńczego.
§ 17. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Minister Sprawiedliwości: G. Kurczuk
Załączniki do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 września 2003 r. (poz. 1709)
1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1318, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 111, poz. 1194 i Nr 151, poz. 1686, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 121, poz. 1033 i Nr 200, poz. 1679 oraz z 2003 r. Nr 111, poz. 1061 i Nr 142, poz. 1380.