Śmierć Oswaldo Payi. Rodzina chce niezależnego śledztwa

_ - Moja rodzina żąda od stosownych instytucji międzynarodowych niezależnego od kubańskiego rządu śledztwa w sprawie okoliczności wypadku _ - powiedziała Acevedo. Dzisiaj spotkała się ona w swym mieszkaniu w Hawanie z dziennikarzami, towarzyszyła jej córka - Rosa Maria.

_ - Nie oskarżam nikogo i nie szukam winnych. Chcę jedynie, by całkowicie wyjaśniono fakty, ponieważ przez całe życie doświadczyłam gróźb, represji i zastraszania mojej rodziny. Nie akceptujemy wersji przedstawionej przez te same organy bezpieczeństwa państwa, które wielokrotnie groziły mojemu mężowi śmiercią _ - dodała wdowa po dysydencie.

Władze kubańskie orzekły, że samochód Payi jechał zbyt szybko, raptownie hamował i kierowca utracił kontrolę nad autem. Ogłoszony w zeszłym tygodniu oficjalny raport nie wspomina o udziale innego pojazdu w wypadku, jak utrzymuje rodzina dysydenta.

Córka Payi przytoczyła dzisiaj raport przedstawiony w szpitalu w Bayamo w dniu wypadku. Świadkowie, których nazwisk nie wymieniła, mówili o czerwonej ładzie, która jechała równolegle do samochodu Payi. _ - Wydało nam się bardzo dziwne, że żadna z wersji oficjalnych nie wspomina ani o tej czerwonej ładzie, ani o jej pasażerach _ - powiedziała córka dysydenta.

Oficjalne zarzuty o spowodowanie wypadku ze skutkiem śmiertelnym postawiono obywatelowi Hiszpanii, kierowcy wynajętego samochodu, którym jechał Paya. Ogłosiły to wczoraj media państwowe.

W wypadku w pobliżu Bayamo 800 km od Hawany zginął też inny kubański dysydent Harold Cepero. Dwaj Europejczycy jadący autem, 27-letni Angel Carromero oraz obywatel Szwecji Jens Aron Modig, zostali lekko ranni. Kubańskie media państwowe podały we wtorek, że Szwed dostał od władz pozwolenie na powrót do Szwecji, a Carromero został oskarżony.

W poniedziałek Modig na konferencji prasowej oświadczył, że żaden inny samochód nie uczestniczył w wypadku. Na konferencji pokazano też nagranie wideo, na którym Carromero mówił, że nie pamięta, by inne auto uczestniczyło w wypadku. Obaj Europejczycy są działaczami młodzieżówek partii konserwatywnych w swoich krajach.

Paya kierował opozycyjnym Chrześcijańskim Ruchem Wyzwolenia. W 2002 roku został laureatem Nagrody Sacharowa, przyznawanej przez Parlament Europejski za zasługi w obronie praw człowieka. Był też kandydatem do Pokojowej Nagrody Nobla.

Wcześniej Paya był jednym z inicjatorów Projektu Varela, przewidującego pokojowe przemiany ustrojowe i gospodarcze na Kubie. Już w 1998 roku wezwał on Fidela Castro do podjęcia reform politycznych.