Działalność okienek kasowych ma być nadzorowana przez Komisję Nadzoru Finansowego. Usługa płatnicza zostanie wykonana w ciągu dwóch dni od dnia przyjęcia gotówki. Klient będzie poinformowany o możliwości odwołania zlecenia płatniczego - takie są założenia nowych przepisów.
Ministerstwo Finansów przygotował projekt ustawy o usługach płatniczych - z dnia 25 września 2009 roku. Projekt stanowi wdrożenie dyrektywy 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 roku w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego (...).
Projektowana ustawa ma w szczególności na celu uregulowanie problematyki rynku usług płatniczych poprzez ustanowienie zasad świadczenia tych usług, określenie uprawnionych do tego podmiotów oraz sposobu ich działania i zakresu odpowiedzialności.
Zgodnie z jej projektem, ustawa ma zastosowanie do funkcjonujących obecnie tzw. _ okienek kasowych _.
Okienka kasowe stały się w ostatnich latach bardzo popularne. Świadczą one na rzecz swoich klientów usługi w zakresie dokonywania różnych płatności (opłaty za ZUS, prąd, gaz, abonament telewizyjny i in.). Okienka czerpią zysk z prowizji od opłat, natomiast ich klienci w zamian otrzymują możliwość wygodnego sposobu dokonywania płatności. Usługi te z reguły są tańsze niż dokonywanie tych opłat w placówkach bankowych, jak również nie wymagają dostępu do Internetu (przelewy internetowe).
Korzystanie z _ okienek kasowych _ może być jednak ryzykowne. W aktualnym stanie prawnym, podmiot prowadzący _ okienko kasowe _ nie jest zobowiązany do spełnienie szczególnych wymogów prawnych (może nim być osoba fizyczna, zgłaszająca swoją działalność jedynie do ewidencji gospodarczej). Brak regulacji ostrożnościowych dla rynku tych usług, był jedną z przyczyn licznych upadłości firm prowadzących okienka kasowe. Zjawisko to oczywiście było bardzo niekorzystne dla rynku, a w szczególności dla klientów narażonych na związane z tym szkody.
Projekt ustawy ma na celu, m. in. zapobieżenie zaistnieniu powyższych sytuacji (ochrona klientów dotychczasowych _ okienek kasowych _), jak również wprowadzenie szeregu regulacji zapewniających bezpieczeństwo obrotu. Przygotowywana ustawa, w szczególności określa zasady tworzenia i organizacji instytucji płatniczych oraz biur usług płatniczych. Zgodnie z projektem, dostawcami usług płatniczych będą tylko określone podmioty. Do tych podmiotów należą *nie tylko banki, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, Skarb Państwa, czy samorządowe osoby prawne, ale również nowe podmioty, takie jak wspomniane uprzednio instytucje płatnicze oraz biura usług płatniczych. *
Instytucją płatniczą (krajową) jest osoba prawna, która otrzyma zezwolenie na prowadzenie działalności w takim charakterze od Komisji Nadzoru Finansowego (decyzja wydawana w terminie miesięcy). Wydanie zezwolenia uzależnione jest m.in. od posiadania kapitału założycielskiego, którego wysokość pozostaje w związku z zakresem usług, jakie zamierza (będzie mógł) świadczyć ubiegający się (wymóg od równowartości w złotych kwoty 20.000 Euro do kwoty 125.000 Euro). Minimalny wymóg kapitału założycielskiego w wysokości 20.000 Euro, stosuje się do instytucja płatniczej, wykonującej jedynie usługę płatniczą przekazu pieniężnego.
[
Kasowe okienka pod kontrolą państwa ]( http://www.money.pl/gospodarka/wiadomosci/artykul/kasowe%3Bokienka%3Bpod%3Bkontrola%3Bpanstwa,81,0,545617.html )
Nową formą podmiotu świadczącego usługi, jest również biuro usług płatniczych. Biuro usług płatniczych może prowadzić osoba fizyczna, osoba prawna (np. sp. z o.o.) oraz jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, której przepisy przyznają zdolność prawną (np. spółka jawna, spółka komandytowa).
Biuro takie, będzie mogło rozpocząć działalność dopiero po uzyskaniu wpisu do rejestru krajowych instytucji płatniczych (wymóg uzyskania wpisu). Wskazane wyżej podmioty mogą prowadzić biuro usług płatniczych pod warunkiem (ograniczenie), że średnia całkowitej kwoty transakcji z poprzednich 12 miesięcy nie przekracza równowartości w złotych kwoty 500.000 Euro. Program działalności biura oraz plan finansowy muszą być zgodne z opisanym wymogiem.
Pojawia się również, instytucja agenta (pośrednika). Może nim być osoba fizyczna, prawna lub odpowiednia jednostka organizacyjna, działająca w imieniu lub na rzecz instytucji płatniczej albo biura usług płatniczych. Podmioty te ponosić będą za agenta odpowiedzialność.
Zarówno instytucja płatnicza jak również, biuro usług płatniczych znajdować się będą pod nadzorem KNF, z czym wiązać się będzie szereg obowiązków informacyjnych. Ponad powyższe na omawianych podmiotach ciążą również, inne nieopisane tu wymogi.
Naruszenie obowiązków wynikających z projektowanej ustawy lub działanie niezgodne z jej przepisami, zagrożone jest surowymi sankcjami, w tym karą grzywny do 5.000.000 złotych lub nawet 2 latami pozbawienia wolności.
Osoby dotychczas prowadzące działalność w zakresie usług płatniczych, będą mogły kontynuować ją, nie dłużej jednak niż do 30 kwietnia 2011 roku (termin proponowany). Podmioty te do tego czasu, podlegać będą również wpisowi na listę dostawców przejściowych, która prowadzona ma być przez KNF (zobowiązanie do złożenia odpowiedniego wniosku).
Ograniczenie dotyczące zakreślonego czasu oraz wymogu złożenia wniosku odnosi się przede wszystkim do instytucji płatniczych oraz biur usług płatniczych (nie dotyczy m.in. banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, czy Skarbu Państwa). Wniosek o wpis na listę przejściową należy złożyć w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy.
W przypadku uchybienia temu terminowi, podmioty te będą zobowiązane do uzyskania właściwego zezwolenia. Do upływu zakreślonego terminu 20 kwietnia 2011 roku, podmioty prowadzące dotychczas przedmiotowa działalność (np. _ okienka kasowe _), będą miały czas na dostosowanie się do wymogów ustawy i wypełnienie odpowiednich nałożonych przez nią wymogów.
Wprowadzenie regulacji w zakresie rynku usług płatniczych stanowić będzie nie tylko zadośćuczynienie wymogom Unii Europejskiej, ale również oczekiwanym określeniem zasad obrotu krajowego. Trafność i skuteczność nowej regulacji zależy od ostatecznego kształtu, jaki ona przyjmie w wyniku procesu legislacyjnego.
Autor jest adwokatem który współpracuje z Kancelarią Mamiński i Wspólnicy