Pytanie: Znajoma mi osoba wymaga pobytu w szpitalu dla wyleczenia infekcji powodującej chroniczny ból. Z punktu widzenia szpitala jest ono nieopłacalne, ponieważ jest stosunkowo długie i nie wiąże się z intensywną, lepiej opłacaną przez NFZ pracą lekarzy. Lekarze pomimo przesłanek do przeprowadzenia pewnych badań lub zabiegów aplikują metody paliatywne, twierdząc że jest to jedyne rozwiązanie. Uważam, że nie przeprowadzają również koniecznych badań diagnostycznych, aby nie wykazać przypadkiem czegoś, co kwalifikowałoby się do w/w mniej opłacalnego leczenia. Nie jest to ich wina. Taki jest układ z NFZ. Czy polskie przepisy gwarantują konkretne świadczenia w określonych z medycznego punktu widzenia sytuacjach czy też są tak skonstruowane, że ich wykonanie może być uzależnione od pozamedycznych czynników (a w praktyce przesuwane tak długo jak tylko znajdą się pieniądze lub dyskomfort pacjenta przekracza normy humanitarne)? Czy można zdecydować się na leczenie gdzie indziej, prywatnie, nawet za granicą a
potem skutecznie dochodzić odszkodowania od NFZ, o ile pacjent byłby uprawniony do świadczenia z posiadanego ubezpieczenia?
Odpowiedź: W pierwszej kolejności wskazać należy na ustawę z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Stwierdzono w niej, że:Art. 4. Lekarz ma obowiązek...
