Pytanie: Nasza rodzina składała się z rodziców i dwojga dzieci. Po rozwodzie rodziców, każde z nich z osobna sporządziło testament na jedno z dzieci. Majątek po mojej mamie w 2001 roku (mieszkanie, działkę, lokatę) odziedziczyłam ja. Aktem notarialnym - jako zachowek - dałam bratu działkę. Ojciec spisał testament 12 listopada 1997 roku, w którym obdarował mojego brata. Na początku 2004 roku aktem notarialnym podarował mu swoje mieszkanie, po czym kilka tygodni później zmarł. 19 kwietnia 2005 roku z mojego wniosku sąd wydał postanowienie, że spadek przypadł mojemu bratu. Ten poinformował mnie telefonicznie, że pozostały mu do zapłacenia po ojcu drobne długi. Nie dostałam zatem zachowku. Nigdy go nie żądałam, nie wnosiłam sprawy do sądu o wypłatę zachowku. Nigdy nie otrzymałam darowizny od spadkodawcy. W tym roku znalazłam w gazecie informację, że w styczniu 2008 r. Sąd Najwyższy wydał orzeczenie: darowizny udzielone na 10 lat przed śmiercią darczyńcy stanowią podstawę do wypłaty zachowku. Ze wstępnych
informacji, jakie zebrałam nie mam szans na jego dochodzenie, bo upłynęły 3 lata od otwarcia testamentu. Czy istnieją jednak i jakie możliwości prawne dochodzenia roszczeń od mojego brata, czyli wypłaty przez niego zachowku z tytułu otrzymania mieszkania w formie darowizny po naszym ojcu?
Odpowiedź: W istocie, darowizny (z pewnymi wyjątkami, które nie zachodzą w niniejszej sprawie) dolicza się do spadku na potrzeby ustalania zachowku. Jeżeli darowizna była...
