Pytanie: Żona domagała się zasądzenia o byłego małżonka w sprawie o podział majątku wspólnego spłaty z jej majątku odrębnego poczynionego na wkład spółdzielczego mieszkania lokatorskiego, którego nie miała. Kobieta ta (wnioskodawczyni) w zeznaniach jak i pismach procesowych zapewniała sędziego, że jej majątek odrębny poczyniony w wkład spółdzielczego mieszkania lokatorskiego pochodził od jej nieżyjącej matki i na potwierdzenia tego faktu wiosła o wezwanie świadków swojej siostry i ciotek, które złożyły zeznania iż faktycznie tak było. W trakcie postępowania dowodowego przewodniczący rozprawy dopuścił z urzędu dowód z zaciągnięcia informacji z Spółki Restrukturyzacji Kopalń, która nadesłała dokument z którego jednoznacznie wynikało, że sfinansowanie wkładu mieszkaniowego nie pochodziło z majątku odrębnego jak ex żona (wnioskodawczyni) twierdziła lecz majątku wspólnego. Czy osoba, która bezprawnie domaga się w Sądzie zasądzenia dla siebie spłaty innej osoby z nienależnej jej części majątku na podstawie
fałszywych twierdzeń składanych z pełną świadomością ich nieprawdziwości jest próbą przywłaszczenia sobie prawa majątkowego i jest popełnieniem przestępstwa z art. 284 § 1 kk. w zw. z art. 13 § 1 kk. i czy dopuszczenie dowodu z zeznań świadków na okoliczność udowodnienia nieprawdziwego faktu podczas, gdy robi się to z pełną świadomością, iż fakt który usiłuje udowodnić jest nieprawdziwy jest wykorzystaniem, lub powoływaniem się w sprawie na fałszywy dowód.
Odpowiedź: Art. 284 § 1 kodeksu karnego sankcjonuje przywłaszczenie sobie cudzej rzeczy ruchomej lub prawa majątkowego. Przedmiotem przywłaszczenia może być nie tylko...
