Praca na L-4? Pracodawca nic ci nie zrobi

Zgodnie z art. 211 pkt 5 Kodeksu pracy pracownik jest obowiązany poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i stosować się do wskazań lekarskich. Obowiązek ten należy odnosić zarówno do zachowań mających na celu utrzymanie przez pracownika zdolności do pracy, jak i skierowanych na jej odzyskanie.

W czasie zwolnienia lekarskiego pracownik jest czasowo zwolniony z obowiązku świadczenia pracy i wykonywania innych czynności mających z nią związek. Czy oznacza to zakaz podejmowania jakiejkolwiek innej pracy przez pracownika?

Niekoniecznie. Pracownik musi jednak pamiętać, że jest zobligowany do stosowania się do wskazań lekarskich i powinien powstrzymywać od wykonywania czynności mogących przedłużyć jego nieobecność w pracy. Celem zwolnienia lekarskiego jest jak najszybszy powrót do zdrowia i odzyskanie zdolności do wykonywania pracy. Dopuszczalne jest zatem wykonywanie pracy, która nie jest sprzeczna z zaleceniami lekarskimi.

Zobacz co warto wybrać

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie Sądu Najwyższego. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z 19 stycznia 1998 (I PKN 486/97) nie stanowi ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych wykonywanie w czasie zwolnienia chorobowego pracy, która nie jest sprzeczna z zaleceniami lekarskimi.

Podjęcie pracy lub innej działalności zawodowej w okresie zwolnienia traktowane jest często jako godzące w dobro pracodawcy i sprzeczne z obowiązkami pracownika, takimi jak np. lojalność wobec pracodawcy. Kiedy zatem podjęcie pracy podczas zwolnienia lekarskiego może być podstawą wypowiedzenia umowy o pracę?

W myśl art. 52 kp pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika m.in. w razie ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych. Przypisanie pracownikowi ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, poprzez wykonywanie czynności zawodowych podczas zwolnienia lekarskiego, wymaga ustalenia i wskazania, jaki podstawowy obowiązek został naruszony w sposób ciężki, a następnie, że naruszenie to nastąpiło z winy umyślnej pracownika (wyrok SN z 19 stycznia 1998 r., I PKN 477/97).

Jeżeli więc wykonywanie przez pracownika dodatkowej pracy nie będzie sprzeczne z zaleceniami lekarza, nie spowoduje przedłużania nieobecności w pracy czy pogorszenia stanu zdrowia pracodawcy trudno będzie udowodnić, że dopuścił się on ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych, a tym samym skutecznie rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia.

Autorka jest radcą prawnym, specjalistą prawa pracy w Chałas i Wspólnicy Kancelaria Prawna