Trwa ładowanie...
Zaloguj
Notowania
Przejdź na

Indywidualne interpretacje prawa podatkowego

0
Podziel się:

Podatnik, który nie wie jakie skutki wynikną dla niego z treści przepisu prawa, może powołać się na już wydaną interpretację.

Indywidualne interpretacje prawa podatkowego

Przepisy prawa, zwłaszcza prawa podatkowego, rodzą wiele możliwości interpretacyjnych. Podatnik, który nie wie jakie skutki wynikną dla niego z treści przepisu prawa może powołać się na już wydaną interpretację. W celu uzyskania możliwie wiarygodnej informacji o sposobie stosowania przepisów podatkowych przez organy podatkowe w jego przypadku powinien sam wystąpić o wydanie indywidualnej interpretacji.

Zgodnie z ordynacją podatkową wydawanie interpretacji indywidualnych należy do ministra właściwego ds. finansów publicznych. Upoważnił on w tym celu 4 izby skarbowe, które wydają interpretacje w jego imieniu.

W celu uzyskania interpretacji zainteresowany powinien złożyć na urzędowym formularzu wniosek o jej wydanie. Wniosek może dotyczyć stanu faktycznego już istniejącego jak również takiego, który może zaistnieć w przyszłości. We wniosku należy w sposób wyczerpujący i dokładny przedstawić stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe w związku, z którym występuje się o wydanie interpretacji. Jednocześnie wnioskodawca powinien przedstawić swoją ocenę prawną tego stanu lub zdarzenia.

Jeśli wniosek nie zawiera opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz oceny prawnej wnioskodawcy, organ podatkowy nie wzywa do uzupełnienia tego braku, lecz od razu pozostawia wniosek bez rozpoznania. Wnioskodawca składa – pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania – oświadczenie, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

W takich bowiem przypadkach, zgodnie z ustawą, interpretacji indywidualnej nie wydaje się. Wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podlega opłacie w wysokości 40 zł. Opłatę tę wnosi się najpóźniej 7 dni od dnia złożenia wniosku. W razie objęcia jednym wnioskiem kilku stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych, opłatę wnosi się za każde z nich.

[

Za spóźnienia w podatkach zapłacimy o 15 mln zł więcej ]( http://msp.money.pl/wiadomosci/prawo/artykul/za;spoznienia;w;podatkach;zaplacimy;o;15;mln;zl;wiecej,39,0,601127.html )
Interpretacja powinna zostać wydana bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 3 miesięcy od otrzymania wniosku przez organ. Niewydanie interpretacji w tym terminie oznacza, że została wydana interpretacja stwierdzająca w pełnym zakresie prawidłowość stanowiska wnioskodawcy. Termin 3-miesięczny jest terminem, w którym powinno nastąpić wydanie a nie doręczenie wydanej interpretacji. Samo doręczenie wydanej interpretacji może nastąpić już po upływie tego terminu.

Indywidualna interpretacja obejmuje ocenę stanowiska wnioskodawcy oraz jej uzasadnienie prawne. Wyjątkowo organ może odstąpić od uzasadnienia prawnego interpretacji, jeśli uznaje stanowisko wnioskodawcy zawarte we wniosku za prawidłowe w pełnym zakresie. W razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja musi zawierać wskazanie prawidłowego stanowiska oraz jego uzasadnienie. Organ dokonuje oceny stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika. Nie ma możliwości jego modyfikowania lub weryfikowania z danymi rzeczywistymi. Nie prowadzi się bowiem postępowania dowodowego co do stanu przedstawionego przez podatnika we wniosku. Organ może co najwyżej wezwać podatnika do uzupełnienia przedstawionego stanu zawartego we wniosku o brakujące elementy, konieczne do wydania indywidualnej interpretacji.

Zasadą jest, że postępowanie zgodne z interpretacją indywidualną nie powinno mieć negatywnych konsekwencji dla podatnika (zasada nieszkodzenia). Zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub doręczeniem organowi podatkowemu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego tę interpretację (czyli w czasie jej obowiązywania) nie może szkodzić wnioskodawcy, nawet wówczas gdy wydana interpretacja okaże się następnie błędna. Zastosowanie się do interpretacji, która następnie została zmieniona albo której nie uwzględniono w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej powoduje, że nie wszczyna się w zakresie objętym interpretacją postępowania w sprawach o przestępstwa lub wykroczenia skarbowe, a wszczęte umarza. Zastosowanie się do takiej interpretacji wyłącza naliczanie odsetek za zwłokę.

Zastosowanie się do interpretacji indywidualnej, następnie zmienionej lub nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu organu podatkowego zwalnia również z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia, którego interpretacja dotyczy, jeśli zobowiązanie podatkowe nie zostało wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji a skutki podatkowe tego zdarzenia zaistniały po doręczeniu interpretacji indywidualnej. Jeśli jednak skutki prawne związane ze zdarzeniem będącym przedmiotem interpretacji miały miejsce przed doręczeniem interpretacji, wówczas stosowanie się do niej nie powoduje zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku.

Interpretacje indywidualne w zakresie podatków ponoszonych na rzecz jednostek samorządu terytorialnego wydają odpowiednio wójt (burmistrz, prezydent), starosta albo marszałek województwa. Z instytucji interpretacji indywidualnych korzystać mogą również płatnicy, inkasenci oraz osoby trzecie ponoszące odpowiedzialność za zobowiązania podatkowego podatnika. Interpretacje mogą być również wydawane w sprawach nadpłaty i zwrotu podatku.
Podatnik, który nie zgadza się z uzyskaną interpretacją indywidualną, może złożyć na nią skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Najpierw jednak powinien wezwać organ, który wydał interpretację do usunięcia naruszenia prawa. Wezwanie powinno nastąpić w terminie 14 dni od doręczenia interpretacji. Skargę do sądu administracyjnego można wnieść w terminie 30 dni od otrzymania odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeśli organ nie udzielił na nie odpowiedzi – w terminie 60 dni od wniesienia wezwania.

Autor jest aplikantem radcowskim w Kancelarii BSO Prawo & Podatki we Wrocławiu

prawo podatkowe
porady
prawo
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
KOMENTARZE
(0)