Na mocy Rozporządzenia Rady (WE) Nr 805/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie utworzenia Europejskiego Tytułu Egzekucyjnego dla roszczeń bezspornych oraz przepisów polskiego Kodeksu postępowania cywilnego (m.in. art. 795š §1 k.p.c. i nast.) orzeczenia sądowe oraz inne dokumenty urzędowe dotyczące roszczeń bezspornych, pochodzące z jednego państwa członkowskiego, mogą być wykonane w innym państwie członkowskim na takich samych zasadach, jak orzeczenia wydane w tych państwach.
W tym celu wierzyciel może uzyskać zaświadczenie europejskiego tytułu egzekucyjnego (dalej: zaświadczenie) w państwie wydania orzeczenia a następnie wszcząć postępowanie egzekucyjne w innym państwie członkowskim, bez konieczności prowadzenia odrębnego postępowania o uznanie i stwierdzenie wykonalności tego orzeczenia w państwie wykonania. Taka procedura ułatwia i skraca wierzycielowi dochodzenie swych roszczeń w innym państwie członkowskim zwłaszcza, że dłużnik nie może skutecznie powoływać się na przesłanki odmowy stwierdzenia wykonalności zagranicznego orzeczenia oraz sprzeczność wykonania orzeczenia z porządkiem publicznym państwa wykonania, czy też na nieprawidłowe doręczenie dokumentu inicjującego postępowanie sądowe.
Egzekucja zobowiązań od żyranta kredytu ]( http://prawo.money.pl/porady-prawne/porady/prawo-cywilne/artykul/egzekucja;zobowiazan;od;zyranta;kredytu,231,0,190951.html )
Warunki decydujące o wydaniu zaświadczenia ograniczają się w zasadzie do zbadania, czy dany tytuł jest wykonalny w państwie wydania oraz, czy zostały spełnione minimalne standardy chroniące pozycję procesową dłużnika, głównie w zakresie doręczania korespondencji procesowej dłużnikowi, a także zachowania standardów i dostępności środków zaskarżenia dla dłużnika.
Zaświadczenie może być nadane na takie tytuły egzekucyjne (orzeczenia, ugody sądowe oraz dokumenty urzędowe), które dotyczą roszczeń bezspornych.
W rozumieniu rozporządzenia roszczenie uznaje się za bezsporne, jeżeli:
- dłużnik wyraźnie zgodził się co do niego poprzez uznanie lub w drodze ugody zatwierdzonej przez sąd lub zawartej przed sądem w toku postępowania; lub
- dłużnik nigdy nie wniósł przeciwko niemu sprzeciwu, zgodnie ze stosownymi wymogami proceduralnymi wynikającymi z prawa państwa członkowskiego wydania, w toku postępowania sądowego; lub
- dłużnik nie stawił się ani nie był reprezentowany na rozprawie sądowej dotyczącej tego roszczenia, po początkowym zakwestionowaniu roszczenia w toku postępowania sadowego, pod warunkiem że takie zachowanie traktuje się jako milczące uznanie roszczenia lub uznanie faktów przedstawianych przez wierzyciela na mocy prawa państwa członkowskiego wydania; lub
- dłużnik wyraźnie zgodził się co do niego w dokumencie urzędowym np. w akcie notarialnym, w którym poddał się egzekucji.
[
]( http://prawo.money.pl/aktualnosci/okiem-eksperta/artykul/masz;dlugi;zobacz;co;moze;zrobic;komornik,34,0,596002.html )Masz długi? Zobacz co może zrobić komornik?
Orzeczeniu w sprawie roszczenia bezspornego nadaje się, na wniosek złożony w dowolnym czasie w sądzie wydania orzeczenia, zaświadczenie, jeżeli zostaną spełnione następujące przesłanki:
- orzeczenie jest wykonalne w państwie członkowskim wydania; oraz
- orzeczenie nie stoi w sprzeczności z przepisami dotyczącymi jurysdykcji ustanowionymi w sekcjach 3 i 6 rozdziału II rozporządzenia (WE) nr 44/2001; oraz
- postępowanie sądowe w państwie członkowskim wydania spełniło wymogi określone w rozdziale III, w przypadku gdy roszczenie jest bezsporne w rozumieniu tj. dłużnik nie wniósł przeciwko niemu sprzeciwu lub dłużnik nie stawił się ani nie był reprezentowany na rozprawie sądowej dotyczącej tego roszczenia, po początkowym zakwestionowaniu roszczenia w toku postępowania sadowego, pod warunkiem, że takie zachowanie traktuje się jako milczące uznanie roszczenia lub uznanie faktów przedstawianych przez wierzyciela na mocy prawa państwa członkowskiego wydania;
- orzeczenie zostało wydane w państwie członkowskim, w którym dłużnik ma miejsce zamieszkania w rozumieniu art. 59 rozporządzenia (WE) nr 44/2001 w sprawach, w których: – roszczenie jest bezsporne, oraz – odnosi się ono do umowy zawartej przez osobę, konsumenta, w celu, który można uznać za wykraczający poza jego działalność gospodarczą lub zawodową, oraz – dłużnik jest konsumentem.
W razie niewypełnienia przesłanek, o których mowa powyżej sąd wyda postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia. Wierzycielowi przysługuje środek zaskarżenia na takie orzeczenie w postaci zażalenia. Natomiast na postanowienie o wydaniu zaświadczenia dłużnikowi nie przysługują żadne środki prawne umożliwiające kwestionowanie postanowienia.
Autorka jest aplikantką radcowską z Kancelarii BSO Prawo & Podatki we Wrocławiu